Κινητοποίηση στο Υπουργείο Παιδείας για τις εστίες.

Το μαύρο μέτωπο ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ διαλύει τη δημόσια και δωρεάν παιδεία.

Ο προϋπολογισμός για την παιδεία είναι πιο συρρικνωμένος από ποτέ τη στιγμή που αυξάνει τα κονδύλια για τις τράπεζες, τους τοκογλύφους, το ΝΑΤΟ και την αστυνομία και μειώνει τη φορολογία για τις μεγάλες επιχειρήσεις!

Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα καταρτίζουν προϋπολογισμούς που δεν καλύπτουν ούτε τις βασικές ανάγκες των σχολών. Καθηγητές και εργαζόμενοι μένουν απλήρωτοι και απολύονται μέσω των εφεδρειών, μπαίνει νοίκι σε μια σειρά από εστίες, φοιτητές πληρώνουν ήδη μέρος των συγγραμμάτων τους ενώ στις λέσχες σχεδιάζουν να βάλουν αντίτιμο για τη σίτιση..

Την ίδια στιγμή η Διαμαντοπούλου και οι εντολοδόχοι της πιέζουν για να εκλεγούν τα συμβούλια διοίκησης των μάνατζερ και των τεχνοκρατών που θα επιβάλουν την επιχειρηματική λειτουργία και τα δίδακτρα που θα ‘λύσουν’ το πρόβλημα της υποχρηματοδότησης! Δε θα αφήσουμε να εφαρμοστεί αυτόν τον κατάπτυστο νόμο ούτε να πληρώσουμε για τις σπουδές μας! Συνεχίζουμε τον αγώνα για την τελική ανατροπή του! Μαζί με τους εστιακούς φοιτητές και τους εργαζόμενους στα πανεπιστήμια καλούμε σε κινητοποίηση στο Υπουργείο Παιδείας. 

ΔΕ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΜΑΣ-ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

ΟΛΟΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 19/12 ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ(ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΡΑΙΝΟΥ ΝΕΡΑΤΖΙΟΤΙΣΣΑ) ΣΤΙΣ 11:0πμ

ΠΑΡΤΥ. Παρασκευή 16/12

Η ΑΕΠ-ΕΑΑΚ διοργανώνει πάρτυ μαζί με την Παρεμβολή (ΕΑΑΚ φυσικού) την Παρασκευή 16/12 στο διάδρομο του Φυσικού, μετά τις 23:30.

Για να διατηρούμε την πολιτική μας αυτοτέλεια, είναι απαραίτητο να είμαστε και οικονομικά ανεξάρτητοι. Για αυτό και δεν δεχόμαστε κανενός είδους επιχορήγηση ή επιδότηση.

Η προσπάθεια όμως που κάνουμε και η πολιτική μας ύπαρξη κοστίζει πολλά (αφίσες, κείμενα, αναλώσιμα κλπ). Και σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς αντιλαμβάνεστε ότι όλα αυτά τα έξοδα μας γονατίζουν.

Τα έσοδά μας προέρχονται αποκλειστικά από τα πάρτυ που διοργανώνουμε.

Ταυτόχρονα είναι μια εναλλακτική μορφή διασκέδασης, μακριά απ' τα εμπορευματοποιημένα μοντέλα, με φτηνά ποτά, που μάλιστα έχει αποδειχθεί πολύ πετυχημένη τα τελευταία χρόνια.

Η είσοδος για την οικονομική ενίσχυση είναι 2 ευρώ.

Εκδήλωση-Συζήτηση για την Ανεργία. ΕΑΑΚ-ΦΜΣ

Εκδήλωση-Συζήτηση:

ΑΝΕΡΓΙΑ
-Η εργασιακή περιπλάνηση, η φτώχεια και η επισφάλεια της νεολαίας στην κρίση του καπιταλισμού.
-Η οργάνωση των αντιστάσεων και η πάλη για μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Τετάρτη 14/12, 15:00
ΑΜΦ 24 Μαθηματικού.

Ομιλητές:
Γ. Μπαλάσης: Σύλλογος Εργαζομένων στα φροντιστήρια Καθηγητών
Χ. Παπαγεωργίου: Σύλλογος Αδιόριστων Εκπαιδευτικών
Κ. Φουρίκος: Μεταπτυχιακός Φοιτητής
Δ. Κοσκινάς: Άνεργος

Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση ΦΜΣ

ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΑΝΕΡΓΙΑ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ!

«Όταν για να βρεις δεν υπάρχει καμιά δουλειά, πρέπει ν’ αντισταθείς! Πρέπει ολάκερο το κράτος, τα πάνω κάτω να φέρεις μέχρι να γίνεις ο ίδιος του εαυτού σου εργοδότης· και τότε πάντα διαθέσιμη δουλειά για σένα θα ‘χει! Όταν για την αδυναμία σας σάς περιγελούν, δεν επιτρέπεται καιρό να χάνετε άλλο! Πρέπει έτσι να φροντίσετε που όλοι, όσοι αδύνατοι είναι, να βαδίσουνε μαζί. Τότε μεγάλη δύναμη πια θα είστε. Να σας περιγελάει τότε δεν θα τολμά κανείς!»     

Το κάλεσμα αυτό του Μπρεχτ επιδιώκει να υλοποιήσει μια πολύ σημαντική πρωτοβουλία που λαμβάνει χώρα τις μέρες αυτές. Μετά από αρκετές προσπάθειες, διαφορετικές συλλογικότητες και επιτροπές ανέργων συντονίστηκαν για την από κοινού διοργάνωση ενός μεγάλου συλλαλητηρίου ενάντια στις απολύσεις, την εφεδρεία και την ανεργία, στο κέντρο της Αθήνας στις 15 Δεκέμβρη. Στόχος της πρωτοβουλίας αυτής είναι ο μόνιμος αγώνας, η κοινή δράση και ο συντονισμός των διαφόρων επιτροπών ανέργων, με όποια μορφή και αν αυτές εμφανίζονται στις γειτονιές, στα σωματεία, στους χώρους δουλειάς.

Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας και της διαδήλωσης της νεολαίας και τον ανέργων επιλέξαμε να διεξάγουμε εκδήλωση με θέμα την ανεργία και τη νεολαία. Σκοπός μας να αναδείξουμε τη σύγχρονη ‘’μάστιγα’’ της γενιάς μας, τις αιτίες που τη δημιουργούν, τις πολιτικές που τη γεννούν και την εντείνουν και φυσικά με ποιον τρόπο η νεολαία κι οι εργαζόμενοι μπορούν να οργανωθούν και να αγωνιστούν για μόνιμη και σταθερή δουλειά και τις σύγχρονες ανάγκες τους σε εκπαίδευση και εργασία.

Η ανεργία σκαρφαλώνει κάθε μήνα φτάνοντας στο 17,5% στα επίσημα στοιχεία, με τους άνεργους να ξεπερνούν κατά πολύ τους 800.000. Από το Σεπτέμβρη του 2010 μέχρι το Σεπτέμβρη του 2011 οι νέοι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 230.000, ενώ κάθε μήνα περίπου 20.000 άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους. Το πρόβλημα είναι πιο έντονο στη νεολαία (46,4% το Σεπτέμβρη), με τον έναν στους δύο νέους να είναι άνεργοι. Το μέλλον προμηνύεται μαύρο με τις επιχειρήσεις να απολύουν συνεχώς, ενώ ο προϋπολογισμός της φτώχειας και της εξαθλίωσης που από κοινού αποφάσισαν κυβέρνηση και τρόικα, θα εκτινάξει τον αριθμό των απολύσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Η σύγχρονη πραγματικότητα που επιβάλλει η χούντα ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου είναι μισή δουλειά-μισή ζωή. Ανεργία, εφεδρεία και στην καλύτερη των περιπτώσεων δουλειά μαύρη, ανασφάλιστη, με μισθούς πείνας και εξαντλητικά ωράρια. Απολύουν χιλιάδες εργαζόμενους τη στιγμή που αυτοί συνεχίζουν να πλουτίζουν. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Ελληνικής Χαλυβουργίας, όπου ο βιομήχανος Μάνεσης  προχώρησε σε απολύσεις 50 εργατών και απειλεί να συνεχίσει με μειώσεις μισθών κατά 40% και ελαστικοποίηση του ωραρίου εργασίας, όταν αυτή αποτελεί σημαντικό κομμάτι της ελληνικής βιομηχανίας και αύξησε ραγδαία την παραγωγή και τα κέρδη της(!) σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Την ίδια στιγμή τα σχολεία συγχωνεύονται ή κλείνουν, οι μαθητές μένουν χωρίς δασκάλους, βιβλία, θέρμανση και λιποθυμούν από ασιτία, ενώ 17.000 αδιόριστιοι και ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί περιμένουν να βρουν δουλειά. Τομείς που κατά κόρον εργάζεται η νεολαία όπως ο ΟΤΕ και γενικά οι τηλεπικοινωνίες τριπλασιάζουν τα κέρδη τους αλλά μειώνουν τους μισθούς και απολύουν κατά χιλιάδες.

Δεν είναι, λοιπόν, ότι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, ούτε ότι δεν υπάρχουν δουλειές, ούτε ότι δεν έχουμε αρκετά εφόδια(αποδεδειγμένα είμαστε η πιο μορφωμένη γενιά) , αλλά ότι για το κεφάλαιο η κρίση αποτελεί ευκαιρία για την αύξηση της κερδοφορίας του και φυσικά για την παγίωση των νέων εργασιακών σχέσεων της φτώχειας και της ανασφάλειας. Προκειμένου ο καπιταλισμός να ξεπεράσει την κρίση του και το μεγάλο κεφάλαιο να βγει αλώβητο απ’ αυτήν, ΕΕ, ΔΝΤ, κυβερνήσεις, τραπεζίτες, βιομήχανοι και εργοδότες φέρνουν μια νέα «μαύρη» εργασιακή πραγματικότητα. Τα αλλεπάλληλα Μνημόνια, το Μεσοπρόθεσμο, ο εφαρμοστικός νόμος, αλλά και τα αποτελέσματα της τελευταίας Ευρωσυνόδου έχουν ανοίξει τον ασκό του Αιόλου. Γενικευμένη στάση πληρωμών των εργοδοτών προς τους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα, μείωση αποζημιώσεων απόλυσης κατά 50%, κόψιμο 13^ου και 14^ου μισθού, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας, εφεδρεία, νέο καθεστώς προσλήψεων (1 πρόσληψη για κάθε 10 αποχωρήσεις με σύνταξη) και δεν έχει τελειωμό.

Βεβαίως η ανεργία αποτελεί και αναπόσπαστο στοιχείο του αδηφάγου καπιταλιστικού συστήματος αλλά και αναγκαίος κρίκος για την αναπαραγωγή του όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν ότι προσπαθούν να την εξαλείψουν. Το σύστημα, η εργοδοσία, η κυβέρνηση αξιοποιούν την ανεργία, την ύπαρξη του «εφεδρικού στρατού εργασίας» για: α) Να μειώσουν συνολικά τους μισθούς και τα μεροκάματα και των ήδη εργαζόμενων και κυρίως των νεοεισερχόμενων στην αγορά εργασίας κάτω από την απειλή της απόλυσης και της εύκολης αντικατάστασης του εργαζόμενου από τους χιλιάδες εργαζόμενους  β) Να γενικεύσουν τη ζώνη της ημιεργασίας-ημιαπασχόλησης και γενικότερα της ελαστικής εργασίας, κάνοντάς την κανόνα και όχι εξαίρεση – ιδιαίτερα για τις νέες εργατικές γενιές. γ) Να μεταφέρουν ένα μέρος του κόστους εργασίας και του κόστους ασφάλισης από τον εργοδότη στο κράτος και από αυτό στους εργαζόμενους μέσω της φορολογίας (επιδοτούμενες προσλήψεις). δ) Να αντικαταστήσουν τα επιδόματα ανεργίας με ενισχύσεις που χορηγούνται στους εργοδότες, ώστε να προσλάβουν ή να καταρτίσουν ανέργους. ε) Να ισχυροποιήσουν κοινωνικά και πολιτικά τη θέση τους συνολικά απέναντι στη μισθωτή εργασία και τη νεολαία.

Η νεολαία και με πιο αναβαθμισμένο τρόπο οι φοιτητές, βρίσκονται στο επίκεντρο αυτής της πολιτικής. Είμαστε τα πειραματόζωα στη νέα τάξη πραγμάτων που διαμορφώνουν. Πλάι στην ισοπέδωση των εργατικών δικαιωμάτων έρχεται και η επίθεση στην παιδεία. Ο νόμος-έκτρωμα της Διαμαντοπούλου θα μας βγάζει και με την βούλα πλέον στην ανεργία, στην μετανάστευση ή στη μαύρη εργασία των 500 ευρώ, με την κατάργηση των πτυχίων(ταυτόχρονα με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας), την υποβάθμιση των μορφωτικών μας δικαιωμάτων, τη δια βίου κατάρτιση και το αέναο κυνήγι πιστωτικών μονάδων και να επαναπιστοποιείται το δικαίωμά μας στην εργασία. Τελικά δημιουργεί ένα εργαζόμενο χωρίς καμία γνωστική επάρκεια και συλλογική κατοχύρωση και άρα φτηνό και ευέλικτο. Μας θέλουν χωρίς βιβλία, χωρίς παιδεία, χωρίς δικαιώματα και ελπίδα για το μέλλον, εύκολο αντικείμενο εκμετάλλευσης και χειραγώγησης.

Απέναντι στον εκβιασμό της πείνας και της εξαθλίωσης, της ηττοπάθειας και του ατομικού δρόμου, οι άνεργοι πρέπει να πάψουν να είναι ψηφία σε στατιστικές και να αποκτήσουν πρόσωπο και φωνή. Αυτό το ρόλο καλείται να παίξει η Πρωτοβουλία κατά της ανεργίας και των απολύσεων και άλλες πρωτοβουλίες που θα πάρουμε το επόμενο διάστημακαι μέσα στις σχολές . Όμως αυτό μόνο του δεν αρκεί. Πλέον το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας θα ζει υπό ένα μόνιμο καθεστώς ελαστικής εργασίας και ανεργίας, ενώ ένα άλλο κομμάτι θα περάσει στην εξαθλίωση και στο περιθώριο. Το μέτωπο της ανεργίας λοιπόν είναι ζήτημα του λαϊκού κινήματος, είναι αγώνας επιβίωσης για τη νεολαία και τους εργαζόμενους και εν τέλει για ολόκληρη την κοινωνία. Χρειάζεται οργάνωση στη γειτονιά, στο σωματείο, στο πανεπιστήμιο, κοινωνικά κέντρα και πρωτοβουλίες που όλα μαζί θα συντονίζονται σε μια ενιαία μορφή. Χρειάζεται ένα αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής αυτής της πολιτικής, βασική πλευρά του οποίου θα είναι η πάλη ενάντια στην ανεργία. Ένα μέτωπο που θα μπορεί να ενώνει το νέο άνεργο, το μετανάστη, το δημόσιο υπάλληλο, τον ωρομίσθιο εκπαιδευτικό, το φοιτητή, τον εργάτη της Ελληνικής Χαλυβουργίας, όλη την κοινωνία σε μία μάχη για ζωή με αξιοπρέπεια, δουλειά με δικαιώματα, παιδεία των αναγκών μας.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 15.00 ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ, ΑΜΦ 24.

ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 15 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 18:00 ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠ. ΕΡΓΑΣΙΑΣ.     

Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΤΟΥ ‘44

3 Δεκέμβρη 1944. Η Αθήνα δονείται από εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές που ξεχύνονται στους δρόμους του Κέντρου διαμαρτυρόμενοι για το αίτημα του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου να αφοπλιστεί ο ΕΛΑΣ, αίτημα που εξώθησε σε παραίτηση τους επτά υπουργούς του ΕΑΜ στην τότε κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας. Η διαδήλωση βάφεται με αίμα. Το τι είχε προηγηθεί είναι λίγο πολύ γνωστό…

Κάτω από το ζυγό του φασίστα κατακτητή αναπτύχθηκε το μεγαλύτερο αντιστασιακό κίνημα της Ευρώπης, το ΕΑΜ. Το ΕΑΜ δημιουργώντας τον ΕΛΑΣ, Εθνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό, κατόρθωσε να διώξει τον κατακτητή από την ύπαιθρο, να οικοδομήσει μια ελεύθερη ζώνη στην Ηπειρωτική Ελλάδα, την Ελεύθερη Ελλάδα, όπως την αποκαλούσαν και να δημιουργήσει  δομές Λαϊκής Δημοκρατίας στην περιοχή αυτή. Το ΕΑΜ στράτευσε το λαό σε έναν αγώνα ενάντια σε κάθε μορφής καταπίεση για μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους.

Η ηγεσία όμως του ΕΑΜ, η οποία ουσιαστικά ήταν στα χέρια του ΚΚΕ, αντί να διαλέξει το δρόμο της επανάστασης, το δρόμο της ρήξης με την αστική τάξη επέλεξε να συμβιβαστεί μαζί της. Ενώ ακόμα η χώρα ήταν υπό τον Γερμανικό ζυγό με δυο διαδοχικές συμφωνίες, αυτή του Λίβανου και αυτή της Καζέρτας, η ηγεσία του κινήματος επέλεξε τον δρόμο της κούφιας Εθνικής Ενότητας κάνοντας συμβιβασμούς με την εξόριστη αστική κυβέρνηση Παπανδρέου και τους Βρετανούς Ιμπεριαλιστές με αποκορύφωμα να θέσει τον ΕΛΑΣ υπό την ηγεσία του Βρετανού στρατηγού Σκόμπι. Όλα αυτά όμως συντελούνταν την στιγμή που το ΕΑΜικο κίνημα γνώριζε την μεγαλύτερή του άνθιση και η απελευθέρωση ήταν πολύ κοντά. Έτσι μετά την απελευθέρωση, η ΕΑΜική ηγεσία βρέθηκε σε μειονεκτική θέση έναντι της ελληνικής αστικής κυβέρνησης και των Βρετανών, που όλο εκείνο τον καιρό της έσκαβαν  το λάκκο.

Με αυτό το πολιτικό σκηνικό στις 3 Δεκέμβρη του ’44 το αστικό μπλοκ εξουσίας, αφού κήρυξε παράνομη την διαδήλωση του ΕΑΜ, έστειλε τους πρώην συνεργάτες των Γερμανών, Χίτες και Ταγματασφαλίτες, μαζί με χωροφύλακες να διαλύσουν τους διαδηλωτές. Εκείνη την ημέρα η  πλατεία Συντάγματος βάφτηκε με το αίμα των λαϊκών αγωνιστών. 24 νεκροί και 140 τραυματίες ήταν ο απολογισμός των νεκρών αγωνιστών από τα πυρά των δοσίλογων και της αστυνομίας. Την επόμενη μέρα στην κηδεία των νεκρών λαϊκών αγωνιστών οι χίτες με τα τάγματα ασφαλείας ξαναχτυπούν το ακόμα μεγαλύτερο πλήθος που είχε συγκεντρωθεί. Ο λαός όμως της Αθήνας δεν έχει πει ακόμα την τελευταία του λέξη. Όπως έμαθε τόσο καιρό να αγωνίζεται  και να μη σκύβει το κεφάλι έτσι και τώρα οργανώνει την αντίστασή του στις γειτονιές και από κοινού με τον ΕΛΑΣ επιτίθεται στους χίτες, στους ταγματασφαλίτες και στους αστυνομικούς. Γειτονιές όπως ο Βύρωνας, η Καισαριανή, η Κοκκινιά, η Δραπετσώνα και το Περιστέρι μεταμορφώνονται σε προπύργια του λαού πάνω στα οποία συντρίβονται οι δυνάμεις των Βρετανών κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους.

Η ΕΑΜική ηγεσία και το ΚΚΕ ακροβατώντας ανάμεσα στην παλιά γραμμή της συνεργασίας με τους αστούς και στη νέα που οδηγεί στη σύγκρουση με αυτούς, αποφασίζει να μη στείλει τον κύριο όγκο του ΕΛΑΣ στην Αθήνα. Αντίθετα αφήνουν μόνο μια μεραρχία από την Κόρινθο και το εφεδρικό τμήμα του ΕΛΑΣ στην Αττική να εμπλακούν στις μάχες, κρατώντας όλες τις αξιόμαχες μονάδες έξω από την Αθήνα. Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση Παπανδρέου αφήνει τα τανκς των Βρετανών να εκκαθαρίσουν την πόλη και  να σφαγιάσουν το λαό που αντιστέκεται, παλεύει και αγωνίζεται μέχρι θανάτου για να αποτινάξει το ζυγό της εκμετάλλευσης.

Οι μάχες στην Αθήνα κρατούν ένα μήνα ακριβώς. Στις 5 Γενάρη του ΄45 ο ΕΛΑΣ αποφασίζει να αναδιπλωθεί στη Βοιωτία και ξεκινάει τις διαδικασίες συνομιλιών με τους Βρετανούς και την κυβέρνηση  Παπανδρέου. Όλα αυτά καταλήγουν σε μια από τις τραγικότερες στιγμές του κομμουνιστικού κινήματος στη χώρα, τη Συμφωνία της Βάρκιζας. Εκεί η ΕΑΜική ηγεσία οδηγείται σε παράδοση άνευ όρων στους εχθρούς της και οι ένοπλες δυνάμεις του ΕΛΑΣ παραδίδουν τα όπλα. Μετά από αυτό ξεσπά ένα πρωτόγνωρο κύμα διωγμών απέναντι σε κάθε υποστηρικτή του ΕΑΜ το οποίο θα οδηγήσει στον Εμφύλιο.

Ο Δεκέμβρης του ’44 αποτελεί αναμφισβήτητα ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα στην ιστορία του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος. Ο Κόκκινος Δεκέμβρης όπως τον αποκάλεσαν μερικοί, όχι για να δείξουν το αιματοκύλισμα αλλά για δείξουν τον χαρακτήρα του, ήταν αναμφίβολα μια επανάσταση, ήταν η απάντηση της εργατικής τάξης στα σχέδια της αστικής για τον εξανδραποδισμό της. Μέσα από τα λαϊκά δικαστήρια και τις άλλες δομές που έστησαν οι εργάτες στις συνοικίες τους, μέσα από τον αγώνα και την πάλη τους ξεμπρόστιασαν την «Εθνική Ενότητα» που ευαγγελίζονταν οι αστοί, έκαναν φανερό σε όλους ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και ότι ο καπιταλισμός δεν γίνεται καλύτερος, μόνο ανατρέπεται. Ένα πανό στην αιματοβαμμένη πορεία στις 3 Δεκέμβρη του 1944 έγραφε «Όταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα». Σήμερα που ο λαός βρίσκεται αντιμέτωπος με μία συγκυβέρνηση σωτηρίας του κεφαλαίου, που λειτουργεί ως εντολοδόχος των αντιλαϊκών πολιτικών της ΕΕ και του ΔΝΤ, το σύνθημα αυτό είναι πιο επίκαιρο από πότε.

Κάλεσμα αγώνα της ΑΕΠ-ΕΑΑΚ.

Να βγούμε δυναμικά στο προσκήνιο. Όλοι στον αγώνα!

Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, έχει αποφασίσει να βυθίσει το λαό στη φτώχεια και στην εξαθλίωση, εφαρμόζοντας τις αποφάσεις της ΕΕ στις 26/10 και ετοιμάζοντας τον αντιλαϊκό προϋπολογισμό του 2012. 71,1% ΤΩΝ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟΚΟΥΣ – ΧΡΕΟΛΥΣΙΑ – ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΡΑΠΕΖΩΝ, 120,9 δισ. ευρώ πηγαίνουν κατευθείαν στα ταμεία των τραπεζών, ενώ μόλις το 11,4% των δαπανών(19,4 δισ.) αφορούν μισθούς και συντάξεις του δημοσίου και 10.1% (17,1 δισ.) υγεία, παιδεία, ασφαλιστικά ταμεία, συγκοινωνίες. Κανείς δεν πρέπει να έχει αυταπάτες γι’ αυτή τη «νέα κυβέρνηση», δεν είναι καθόλου νέα, είναι τόσο παλιά όσο και οι πολιτικές που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ τις τελευταίες δεκαετίες, με την στήριξη των φασιστοειδών του ΛΑΟΣ και πάντα υπό τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Μέχρι τώρα ψήφιζαν όλοι μαζί τα αντιλαϊκά μέτρα, τώρα απλά μοιράζονται και τα υπουργεία. Με τη συγκυβέρνησή τους τα παίζουν όλα για όλα, ξαναπαίζουν το χαρτί της χρεοκοπίας, τον εκβιασμό της 6ης δόσης, κάνουν ότι μπορούν για να εμπεδώσουν μια κατάσταση «εκτάκτου ανάγκης», όπου τα δικαιώματα και οι ανάγκες μας θα θυσιάζονται στο βωμό της κρίσης για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου. Αντιμετωπίζουν κάθε φωνή αντίστασης με βία, καταστολή, χημικά, ποινικές διώξεις, απολύσεις καθώς και τη χρήση παρακρατικών-χουντικών μεθόδων.

Να αγωνιστούμε τώρα για την ανατροπή αυτής της σύγχρονης χούντας.

Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος, οι μαζικές απεργίες, οι διαδηλώσεις του λαού και της νεολαίας προκάλεσαν τριγμούς στη κυβέρνηση και τα τσιράκια της. Φοβούνται την λαϊκή οργή και αγανάκτηση, ειδικά όταν αυτή αποκτά χαρακτήρα οργανωμένης πάλης. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των απεργών χαλυβουργών όπου συνεχίζουν εδώ και ένα μήνα τον ηρωικό αγώνα τους ενάντια στις απολύσεις και τις μειώσεις μισθών και έχουν την αμέριστη συμπαράσταση μαζικών φορέων, σωματείων και οργανώσεων από την Ελλάδα αλλά και από άλλες χώρες. Η κλιμάκωση των αγώνων είναι επιτακτική την επόμενη περίοδο. Ούτε λεπτό χαμένο, ούτε μέρα περίοδο χάριτος στη συγκυβέρνηση. Η λύση δεν μπορεί να δοθεί μέσα απ’ τις εκλογές (όπως πολλοί προτείνουν), καμία αστική κυβέρνηση δεν μπορεί και δεν θέλει να ξεπεράσει την κρίση προς όφελος του λαού. Μόνη λύση είναι οι ανυποχώρητοι αγώνες για να ανατραπεί η μαύρη κυβέρνηση του Παπαδήμου, για ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΛΟΙ, να ξηλωθούν τα μνημόνια, να παρθούν πίσω όλα τα αντιλαϊκά μέτρα, για να επιβάλλουμε τη λαϊκή θέληση κόντρα στους εκβιασμούς και τους διεθνείς μηχανισμούς ιμπεριαλιστικής επιβολής και διεθνούς εποπτείας. Με θεμέλιο ένα πολιτικό μαζικό εργατικό και λαϊκό κίνημα διαρκείας που θα σηκώσει το γάντι που πετάει στο λαό η Μέρκελ και ο Σαρκοζί και θα αντιτάξει αποφασιστικά το: ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΕ. Με την συγκρότηση λαϊκών οργάνων που θα επιβάλλουν τα συμφέροντα του λαού.

Το φοιτητικό κίνημα να παίξει ενεργό ρόλο στις εξελίξεις, στο πλευρό του αγωνιζόμενου λαού.

Όλοι εμείς οι φοιτητές στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, βιώνουμε άμεσα τις συνέπειες αυτής της πολιτικής. Με το νέο νόμο πλαίσιο φέρνουν τη διάλυση των πτυχίων μας και την είσοδο των επιχειρήσεων στις σχολές, την κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων, της σίτισης και της στέγασης, την εισαγωγή διδάκτρων και τις διαγραφές φοιτητών. Πολλοί από ‘μας ήδη αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε για να τα βγάλουμε πέρα, μαύρα και ανασφάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις. Τα πτυχία-κουρελόχαρτα θα εξασφαλίσουν μισθό 500 ευρώ για τους μισούς από μας που δεν θα μείνουμε στην ανεργία. Η χρηματοδότηση των πανεπιστημίων είναι σε εξευτελιστικά επίπεδα (και θα μειωθεί κι άλλο με τον προϋπολογισμό του 2012) Πολλές εστίες είναι έτοιμες να κλείσουν ενώ ήδη η σύγκλητος του ΕΚΠΑ ετοιμάζεται να βάλει τιμή 4 ευρώ στα εστιατόρια, ανεξαρτήτως κάρτας σίτισης. Τα συγγράμματα ακούγεται ότι από του χρόνου η ακόμα και από το εαρινό εξάμηνο αναμένεται να δίνονται αποκλειστικά σε ηλεκτρονική μορφή αναγκάζοντας μας να τα αγοράζουμε ή να διαβάζουμε από υπολογιστή η τυπωμένες σημειώσεις.

Τους προηγούμενους μήνες βγήκαμε δυναμικά σε αγώνες ενάντια στο νόμο πλαίσιο, με καταλήψεις διαρκείας και δυναμικές κινητοποιήσεις. Πρέπει να γίνουν ξανά γενικές συνελεύσεις και κινητοποιήσεις, να ενεργοποιηθούν οι φοιτητικοί σύλλογοι. Δε θα αφήσουμε να εφαρμοστεί κανένα σημείο του νόμου πλαίσιο. Δε θα αφήσουμε να εκλεγούν τα συμβούλια διοίκησης που θα υλοποιήσουν αυτή την εφαρμογή, θα κάνουμε καταλήψεις ώστε να μην εκλεγούν. Θα οργανώσουμε την πάλη μας στο πλευρό του αγωνιζόμενου λαού, καλούμε σε κλιμάκωση του αγώνα, για τις ανάγκες μας σε δουλειά και παιδεία.

Να απομονώσουμε το μακρύ χέρι της κυβέρνησης στα πανεπιστήμια.

Μέσα στα πανεπιστήμια η κυβέρνηση έχει βρει συμμάχους. Απ’ τη μία ορισμένους μεγαλοκαθηγητές που έχουν σχέση με εταιρίες και χρόνια τώρα επιδιώκουν αυτές τις αλλαγές. Απ’ την άλλη την ΠΑΣΠ, που προσπαθεί με κάθε τρόπο να τρομοκρατήσει και να χτυπήσει όσους αγωνίζονται. Οι παρακρατικοί της ΠΑΣΠ απήγαγαν και τραμπούκισαν φοιτήτρια, μέλος της ΕΑΑΚ, στην επέτειο του πολυτεχνείου. Μίσθωσαν μπράβους και συνδέσμους για να επιτεθούν δολοφονικά σε μέλη της ΕΑΑΚ στη Γεωπονική, στέλνοντας πολλούς στο νοσοκομείο βαριά τραυματισμένους. Κάθε χούντα χρειάζεται και το παρακράτος της. Η Διαμαντοπούλου δήλωσε ότι δεν ήρθε να καταθέσει στεφάνι στο πολυτεχνείο γιατί δεν ήταν εκεί η ΠΑΣΠ να την προστατέψει. Καλούμε όλους του φοιτητές να γυρίσουν την πλάτη σ’ αυτή την συμμορία του μνημονίου που όλο και περισσότερο αναδεικνύεται ο βρώμικος ρόλος της.

Η μόνη λύση παλλαϊκός ξεσηκωμός!

Αγώνας για την ανατροπή του σύγχρονου σφαγείου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ!

Ενάντια στη χούντα των αγορών, της ΕΕ και του ΔΝΤ!

Κάθε σχολή, κάθε γειτονιά, κάθε χώρος δουλειάς να γίνει εστία αντίστασης και αλληλεγγύης. Καλούμε τον φοιτητικό μας σύλλογο και όλους τους φοιτητές σε ΑΕΙ-ΤΕΙ να προχωρήσουν σε μαζικές γενικές συνελεύσεις, να οργανώσουμε την πάλη μας, κόντρα σε λογικές εκφυλισμού και διάλυσης και σε λογικές «ομαλότητας» στα πανεπιστήμια. Να οργανωθούμε σε κάθε γειτονιά, μέσα από λαϊκές συνελεύσεις κ επιτροπές, ενάντια στα χαράτσια και την πολιτική της εξαθλίωσης. Οι μάχες που μας περιμένουν είναι μεγάλες και τα ερωτήματα της περιόδου αναβαθμισμένα. Χρειαζόμαστε μια συνολική απάντηση, ένα συνολικό πρόγραμμα πάλης για να οικοδομήσουμε ένα πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής.

ΑΝΑΒΟΛΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

Η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου φοιτητών μαθηματικού που ήταν προγραμματισμένη για σήμερα 28/11 αναβάλλεται λόγω μη απαρτίας.

Η Γενική Συνέλευση θα διεξαχθεί την Τετάρτη 30/11, ώρα 13:00 στο ΑΜΦ 21.

Γενική Συνέλευση Φοιτητικού Συλλόγου Μαθηματικού 28/11

Όλοι στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου

Δευτέρα 28/11, ώρα 13:00. ΑΜΦ 21

Εδώ και 3 βδομάδες ο λαός παρακολουθεί τα παζάρια του θιάσου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ στη συγκυβέρνηση τους. Είναι αποφασισμένοι όλοι αυτοί να μας βυθίσουν περισσότερο στην εξαθλίωση, την φτώχεια και την ανεργία, εφαρμόζοντας τις αποφάσεις της ΕΕ στις 26/11 και ετοιμάζοντας τον αντιλαϊκό προϋπολογισμό του 2012. Κανείς δεν πρέπει να έχει αυταπάτες γι’ αυτή τη «νέα κυβέρνηση», δεν είναι καθόλου νέα, είναι τόσο παλιά όσο και οι πολιτικές που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ τις τελευταίες δεκαετίες, με την στήριξη του ακροδεξιού δεκανικιού ΛΑΟΣ και πάντα υπό τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Μέχρι τώρα ψήφιζαν όλοι μαζί τα αντιλαϊκά μέτρα, τώρα απλά μοιράζονται και τα υπουργεία. Με τη συγκυβέρνησή τους τα παίζουν όλα για όλα, ξαναπαίζουν το χαρτί της χρεοκοπίας, τον εκβιασμό της 6ης δόσης, κάνουν ότι μπορούν για να εμπεδώσουν μια κατάσταση «εκτάκτου ανάγκης», όπου τα δικαιώματα και οι ανάγκες μας θα θυσιάζονται στο βωμό της κρίσης για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου. Αντιμετωπίζουν κάθε φωνή αντίστασης με βία, καταστολή, χημικά, ποινικές διώξεις, απολύσεις καθώς και τη χρήση παρακρατικών-χουντικών μεθόδων.

Το φοιτητικό κίνημα να παίξει ενεργό ρόλο στις εξελίξεις, στο πλευρό του αγωνιζόμενου λαού.

Όλοι εμείς οι φοιτητές στα ΑΕΙ-ΤΕΙ, βιώνουμε άμεσα τις συνέπειες αυτής της πολιτικής. Με το νέο νόμο πλαίσιο φέρνουν τη διάλυση των πτυχίων μας και την είσοδο των επιχειρήσεων στις σχολές, την κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων, της σίτισης και της στέγασης, την εισαγωγή διδάκτρων και τις διαγραφές φοιτητών. Πολλοί από ‘μας ήδη αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε για να τα βγάλουμε πέρα, μαύρα και ανασφάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις. Τα πτυχία-κουρελόχαρτα θα εξασφαλίσουν μισθό 500 ευρώ για τους μισούς από μας που δεν θα μείνουμε στην ανεργία. Η χρηματοδότηση των πανεπιστημίων είναι σε εξευτελιστικά επίπεδα (και θα μειωθεί κι άλλο με τον προϋπολογισμό του 2012) Πολλές εστίες είναι έτοιμες να κλείσουν ενώ ήδη η σύγκλητος του ΕΚΠΑ ετοιμάζεται να βάλει τιμή 4 ευρώ στα εστιατόρια, ανεξαρτήτως κάρτας σίτισης.

Τους προηγούμενους μήνες βγήκαμε δυναμικά σε αγώνες ενάντια στο νόμο πλαίσιο, με καταλήψεις διαρκείας και δυναμικές κινητοποιήσεις. Πρέπει να γίνουν ξανά γενικές συνελεύσεις και κινητοποιήσεις, να ενεργοποιηθούν οι φοιτητικοί σύλλογοι. Δε θα αφήσουμε να εφαρμοστεί κανένα σημείο του νόμου πλαίσιο. Δε θα αφήσουμε να εκλεγούν τα συμβούλια διοίκησης που θα υλοποιήσουν αυτή την εφαρμογή, θα κάνουμε καταλήψεις ώστε να μην εκλεγούν. Θα οργανώσουμε την πάλη μας στο πλευρό του αγωνιζόμενου λαού, καλούμε σε κλιμάκωση του αγώνα, για τις ανάγκες μας σε δουλειά και παιδεία. 

Όλοι στην Γενική Απεργία 1 Δεκέμβρη

Τις τελευταίες μέρες, έχουν βγει στο προσκήνιο μεγάλοι αγώνες, συνέχεια της μεγάλης απεργίας στις 19-20/10. Απ’ τη μία η απεργία διαρκείας των εργατών στη χαλυβουργία, ένας ηρωικός αγώνας που είναι αγώνας όλων των εργαζομένων. Απ’ την άλλη ο αγώνας των εργαζομένων στη ΔΕΗ ενάντια στα χαράτσια, που η κυβέρνηση αντιμετώπισε με την γνωστή καταστολή των ΜΑΤ και τις ποινικές διώξεις. Στεκόμαστε στο πλάι αυτών των αγώνων. δεν πληρώνουμε τα χαράτσια τους, δεν θα μας κόψουν το ρεύμα! Να φτιάξουμε παντού εστίες αντίστασης, σε κάθε σχολή, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά. Κανένας μόνος του στην κρίση!

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΑΕΠ-ΕΑΑΚ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΑΣΠ

Η ΠΑΣΠ τίμησε την φετινή επέτειο του πολυτεχνείου θυμίζοντάς μας τι σημαίνει χούντα. Σε μια πιστή αναπαράσταση των πρακτικών του ΕΑΤ-ΕΣΑ και ακροδεξιών συμμοριών όπως η ΕΚΟΦ και οι Κένταυροι.

Η νεολαία του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ και του ΔΝΤ δε δίστασε να πραγματοποιήσει ακόμα και απαγωγή (ή μάλλον παρακρατική σύλληψη) μιας φοιτήτριας της πληροφορικής, μέλος της ΕΑΑΚ, και σαν σωστοί παρακρατικοί προέβησαν σε κάθε λογής τραμπουκισμό, ξυλοδαρμό και βασανιστήρια κατά την κράτησή της. Όταν μέλη της ΕΑΑΚ που επιχείρησαν να απεγκλωβίσουν τη συντρόφισσα μας, δέχτηκαν επίθεση με πέτρες και μάρμαρα από την ΠΑΣΠ, ενώ κατά την διάρκεια όλων αυτών το παρακράτος είχε στο πλάι του τα ΜΑΤ να προστατεύουν και να καλύπτουν την νεολαία του μνημονίου. Μέχρι τώρα είχαμε δει μόνο χρυσαυγίτες να κάνουν κοινές επιθέσεις με τα ΜΑΤ σε αγωνιστές, πετώντας πλάι πλάι πέτρες και δακρυγόνα. Να λοιπόν που το παρακράτος έχει πολλές μορφές και εκφάνσεις, ειδικά σε μια περίοδο αυταρχικής θωράκισης του κράτους.

Όσο κι αν λένε οι ΠΑΣΠίτες ότι δεν συμφωνούν με την πολιτική που εφαρμόζει το ΠΑΣΟΚ, όσο κι αν χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τις απολύσεις, την ανεργία, την διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας και υγείας, την καταστολή και την τρομοκρατία, ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΕΙΘΟΥΝ. Η ΠΑΣΠ δεν έχει απλώς εναρμονιστεί με την αντιλαϊκή, αυταρχική πολιτική του Μαύρου Μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ αλλά γίνεται ο πιο σκληρός φορέας υλοποίησης αυτής της πολιτικής ενάντια σε μία ολόκληρη γενιά που βλέπει τα δικαιώματα της να θυσιάζονται στο βωμό της κρίσης.

Αυτοί δεν έχουν καμία θέση στο πολυτεχνείο των λαϊκών αγώνων, δεν επιτρέψαμε να πατήσουν το πόδι τους στο ιστορικό χώρο, όπου πολλοί χύσανε αίμα για ψωμί-παιδεία-ελευθερία, αυτοί που σήμερα έρχονται με τη βία να μας πάρουν ότι κατακτήσαμε. Στο Πολυτεχνείο δεν χωρούν αυτοί που επί χρόνια προσπαθούσαν να το ενσωματώσουν ταυτίζοντας το περιεχόμενό του με την προσωπική πορεία ξεπουλημένων λακέδων της αστικής πολιτικής και σήμερα αποφάσισαν να το πετάξουν στο καλάθι των αχρήστων και να κηρύξουν το «τέλος της μεταπολίτευση» (δηλαδή επιστροφή στη χούντα). Γι’ αυτό ο λαός κυνηγά τους κάθε λογής Πάγκαλους και υπουργούς που «μαζί τα φάγανε» όπου σταθούν και όπου βρεθούν, από ταβέρνες μέχρι παρελάσεις.

Εμείς δεν λησμονούμε ούτε διαστρεβλώνουμε τους ηρωικούς αγώνες και τις θυσίες του λαού μας, της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Γνωρίζουμε ότι στον αγώνα του ΕΑΜ για την απελευθέρωση από την ναζιστική κατοχή και για την λαοκρατία, η κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου αιματοκύλησε την παλλαϊκή διαδήλωσή του τον Δεκέμβρη του 1944 και κήρυξε πόλεμο στους λαϊκούς αγωνιστές. Γνωρίζουμε ότι στους συνεχιζόμενους αγώνες για ψωμί-παιδεία-ελευθερία μετά την μεταπολίτευση, η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου είχε την ίδια αντιμετώπιση τον Νοέμβρη του 1985, με έναν νεκρό 15χρονο. Γνωρίζουμε ότι στους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας ενάντια στο μνημόνιο, τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, την ανεργία και την φτώχεια που επιβάλουν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΕΕ-ΔΝΤ, η κυβέρνηση Γιώργου «Τζέφρυ» Παπανδρέου απάντησε με την πιο ωμή βία και καταστολή, κηρύσσοντας «χημικό πόλεμο» στους αγωνιστές-διαδηλωτές και απεργούς σκοτώνοντας έναν απ’ αυτούς στις 20 Οκτώβρη 2011. Ούτε θα ξεχάσουμε την νεολαία αυτού του κόμματος που αντιγράφοντας πιστά τις πρακτικές της ΕΚΟΦ και των ΕΑΤ-ΕΣΑ, προσπαθούν να υπερασπιστούν με κάθε τρόπο αυτή την χούντα, τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ υπό τις επιταγές ΕΕ-ΔΝΤ για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου.

Καλούμε κάθε φοιτητή να γυρίσει την πλάτη στην κυβερνητική νεολαία, να απομακρυνθεί απ’ την ΠΑΣΠ και το ΠΑΣΟΚ. Να μπει στον αγώνα για παιδεία-δουλειά-ζωή και να εγκαταλείψει τις όποιες αυταπάτες γι’ αυτούς που υπηρετούν το σάπιο σύστημα και τους πολιτικούς του εκφραστές.

Καταγγελία για την κοινή επίθεση ΠΑΣΠ – ΜΑΤ σε φοιτητές και μέλη της ΕΑΑΚ

Σήμερα, 38 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου το νόημα του Νοέμβρη είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Ο αγώνας του λαού για απελευθέρωση από την εκμετάλλευση και την καταπίεση που επέβαλλε η χούντα των συνταγματαρχών, η πάλη για πραγματική δημοκρατία στα χέρια του λαού εμπνέει τους σύγχρονους αγώνες για την ανατροπή του Μαύρου Μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ και την απελευθέρωση από τα δεσμά της ΕΕ και του ΔΝΤ. Το σύνθημα ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ συμπυκνώνει ακόμη και σήμερα τα βασικά αιτήματα των εργαζόμενων και της νεολαίας ενάντια στον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα που επιβάλλει το κεφάλαιο και οι πολιτικοί εκφραστές του. Η αλλαγή του διαχειριστή της αντιδραστικής πολιτικής και ο διορισμός του εκλεκτού των Τραπεζών Παπαδήμου, έρχεται να αναχαιτίσει την ανοδική τάση του λαϊκού κινήματος και το φόβο του αστικού συνασπισμού εξουσίας για μια μεγάλη λαϊκή εξέγερση. Σε αυτό το πλαίσιο, αστικά ΜΜΕ και παπαγαλάκια της συγκυβέρνησης σπεύδουν για ακόμη μία φορά να αλλοιώσουν το πραγματικό νόημα του Νοέμβρη του ΄73 που αποτελεί φάρο για τη σύγχρονη πάλη του λαού για τις ανάγκες και τα δικαιώματά του. Προσπαθούν να παρουσιάσουν το Πολυτεχνείο ως δείγμα ενός «αγώνα» που πάλευε για την αστική δημοκρατία ενώ ταυτόχρονα τρομοκρατούν το λαό μέσα από την αστυνομοκρατία για να μετατρέψουν το Πολυτεχνείο σε «νεκρή ζώνη».

Πιστός σύμμαχος της πολιτική Συγκυβέρνησης και ΜΜΕ είναι και η ΠΑΣΠ, η κυβερνητική παράταξη, που σήμερα Τρίτη 15 Νοέμβρη ήρθε να την υλοποιήσει με όρους κατασταλτικής δύναμης. Συγκεκριμένα, η ΠΑΣΠ προσήλθε στο Πολυτεχνείο σε παράταξη στρατιωτικής φάλαγγας εξοπλισμένη με κράνη και καδρόνια θυμίζοντας περισσότερο ΜΑΤ με πολιτικά παρά φοιτητική παράταξη. Μετά από απειλές και ύβρεις που εξαπέλυε απέναντι σε όσους τόσο καιρό αγωνίζονται για την ανατροπή της αντιδραστικής πολιτικής που προωθεί ο πολιτικός της φορέας, το ΠΑΣΟΚ, απωθήθηκε από τους Φοιτητικούς Συλλόγους και μέλη της ΕΑΑΚ.

Στη συνέχεια μέλη της ΠΑΣΠ «απήγαγαν» φοιτήτρια της Πληροφορικής και μέλος της ΕΑΑΚ, την εγκλώβισαν σε καφετέρια και υπό την κάλυψη των ΜΑΤ την ξυλοκόπησαν, της έσπασαν προσωπικά αντικείμενα και της φέρθηκαν για αρκετή ώρα με χυδαίο τρόπο. Όμως δεν σταμάτησαν εκεί. Όταν μέλη των Φοιτητικών Συλλόγων και της ΕΑΑΚ προσπάθησαν να απεγκλωβίσουν τη φοιτήτρια τους επιτέθηκαν μαζί με τα ΜΑΤ πετώντας πέτρες και ξύλα και χειροβομβίδες κρότου λάμψης χτυπώντας αδιακρίτως (ακόμα και περαστικούς) με καδρόνια και σιδηρολοστούς.

Η κοινή επίθεση της ΠΑΣΠ με τα ΜΑΤ αποδεικνύει πως το ΠΑΣΟΚ δεν συγκυβερνά απλώς με το ΛΑΟΣ αλλά πλέον υιοθετεί πλήρως τις ακροδεξιές πρακτικές της ΕΚΟΦ και της Χρυσής Αυγής. Φανερώνει πως η ΠΑΣΠ δεν έχει εναρμονιστεί απλώς με την αντιδραστική, αυταρχική πολιτική του Μαύρου Μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ αλλά γίνεται ο πιο σκληρός φορέας υλοποίησης αυτής της πολιτικής ενάντια σε μία ολόκληρη γενιά που βλέπει τα δικαιώματα της να θυσιάζονται στο βωμό της κρίσης. Η νεολαία δεν έχει καμία αυταπάτη για τον αντιδραστικό και κατασταλτικό ρόλο της ΠΑΣΠ και της νεολαίας ΠΑΣΟΚ. Η σπουδάζουσα νεολαία θα συνεχίσει να απαντά δυναμικά στις προκλήσεις και τα σχέδια της ΠΑΣΠ.

Στο Πολυτεχνείο, της εποχής του μνημονίου, δε χωράνε όσοι υποθηκεύουν το παρόν και τσακίζουν το μέλλον μας. Κόντρα σε όσους αλλοιώνουν το νόημα της εξέγερσης του Νοέμβρη εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μέχρι ανατραπούν η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ και φύγουμε από τις αλυσίδες της ΕΕ και του ΔΝΤ. Η πραγματική μεταπολίτευση δε θα έρθει με κανένα Καραμανλή, Παπαδήμο ή όποιον άλλο διορίζει ως «εθνικό σωτήρα» το κεφάλαιο. Οι ανάγκες μας δε χωράνε στο μέλλον που μας ετοιμάζουν. Ας γίνουν οι σύγχρονοι αγώνες των εργαζόμενων και της νεολαίας αυτοί που θα ανοίξουν το δρόμο για τη κοινωνική χειραφέτηση.

ΕΝΙΑΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ σε ΑΕΙ – ΤΕΙ

ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΥ 14/11/2011

Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ κατέρρευσε κάτω από το βάρος της εργατικής - λαϊκής οργής. Τώρα, οι μηχανισμοί του αστικού συνασπισμού εξουσίας – πανικόβλητοι- προσδοκούν να φυλακίσουν την αγανάχτηση και την αξιοπρέπεια στην δήθεν συναίνεση μιας «κυβέρνησης εθνικής συνεννόησης» των κομμάτων του μνημονίου και της αντιλαϊκής πολιτικής. Σε αυτή την προσπάθεια βρέθηκαν πολλοί πρόθυμοι, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ αλλά και τα ΜΜΕ που με κάθε τρόπο εξυμνούν τον «τεχνοκράτη» τραπεζίτη και νυν πρωθυπουργό Λ. Παπαδήμο, σκεπάζοντάς τον με το πέπλο του «ουδέτερου» προς την πολιτική, ως τον εθνοσωτήρα που θα μας βγάλει από την κρίση. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για την νέα κυβέρνηση, θα συνεχίσει την ίδια πολιτική.

Η νέα κυβέρνηση συνεργασίας είναι μια προσπάθεια της άρχουσας τάξης, των Τραπεζιτών και των ισχυρών του πλούτου, αλλά και της ΕΕ και του ΔΝΤ να συνεχίσουν με νέα ορμή τα μέτρα για μια διέξοδο από τη κρίση του συστήματος φορτώνοντας στις πλάτες της μεγάλης πλειοψηφίας νέες θυσίες χωρίς μέλλον. Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ έρχεται, όχι σαν κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, αλλά σαν σανίδα σωτηρίας της νέας, ακόμα πιο άγρια αντιλαϊκής, Δανειακής Σύμβασης. Πρόκειται για κυβέρνηση πραξικοπηματική, σε πλήρη αντίθεση με το λαϊκό αίσθημα, κυβέρνηση δικτατορίας των πιστωτών και των αγορών, η οποία επιβλήθηκε από την ΕΕ, το ΔΝΤ και τον ΣΕΒ.

Το φοιτητικό κίνημα, όλοι εμείς που το προηγούμενο διάστημα βρεθήκαμε στις καταλήψεις και στους αγώνες ενάντια στην παιδεία της αγοράς, πρέπει να δώσουμε δυναμικό παρόν στις εξελίξεις. Να οργανώσουμε τον αγώνα μας στο πλευρό του εργατικού και λαϊκού κινήματος, που στην απεργία 19-20/10 είπε ένα μαζικό ΟΧΙ στη σύγχρονη “χούντα” των αγορών και μετέτρεψε τις παρελάσεις της 28ης σε διαδηλώσεις λαϊκής οργής. Κάνουμε σαφές ότι θα βγούμε στο προσκήνιο και θα κάνουμε ότι μπορούμε για να ανατρέψουμε την αντιλαϊκή πολιτική, τα βάρβαρα μέτρα και όποια κυβέρνηση τα προωθεί.

Επίσης θα μπλοκάρουμε με κάθε τρόπο την εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο στα πανεπιστήμια. Δε θα επιτρέψουμε την διάλυση των πτυχίων μας και την είσοδο των επιχειρήσεων στις σχολές, δε θα επιτρέψουμε την κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων, της σίτισης και της στέγασης. Δε θα επιτρέψουμε τον εκλογή-διορισμό των νέων συμβουλίων διοίκησης που θα εφαρμόσουν όλα τα παραπάνω. 

Σταθμός οι κινητοποιήσεις στις 17 Νοέμβρη. Τιμάμε τον επαναστατικό δρόμο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Σε αυτό το φόντο η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου αποκτά αναβαθμισμένο πολιτικό χαρακτήρα. Όπως και κάθε χρόνο, ο φοιτητικός μας σύλλογος κάνει γενική συνέλευση πριν την 17η Νοέμβρη, ακριβώς γιατί για μας το Πολυτεχνείο δεν είναι απλά μια γιορτή! Το ψωμί-παιδεία-ελευθερία, που σαν σύνθημα ξαναήρθε στο προσκήνιο τους τελευταίους μήνες, είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Η ανεργία, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, οι μισθοί και συντάξεις πείνας, ο νόμος Διαμαντοπούλου και το Πανεπιστήμιο επιχείρηση, τα δίδακτρα και ταξικοί φραγμοί, το κλείσιμο σχολείων και σχολών, ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός, η καταστολή και η βία δείχνουν ότι το βασικό σύνθημα-αίτημα του πολυτεχνείου είναι ανεκπλήρωτο αλλά και επίκαιρο. Και το σύνθημα του πολυτεχνείου «Έξω οι ΉΠΑ, Έξω το ΝΑΤΟ» είναι επίκαιρο στην σύγχρονη μάχη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τον πόλεμο.

Όπως τότε οι αγώνες ήταν ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών, σήμερα οι αγώνες μας είναι ενάντια στη σύγχρονη «χούντα» των αγορών και του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΔΝΤ, της συμμαχίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ και της όποιας συγκυβέρνησης επιχειρούν.

Είμαστε ενάντια σε όλους αυτούς που επιχειρούν να διαστρεβλώσουν και να συκοφαντήσουν τους λαϊκούς αγώνες. Εμείς θα προσπαθήσουμε με κάθε τρόπο να διαφυλάξουμε το πραγματικό μήνυμα των αγώνων αυτών, θα πιάσουμε το νήμα και θα συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο, της ρήξης, της ανατροπής, της πάλης για τις ανάγκες μας σε παιδεία, δουλειά, ψωμί, δημοκρατικές ελευθερίες. Καλούμε σε γενικό ξεσηκωμό στις 17 Νοέμβρη, όλους τους φοιτητικούς συλλόγους να δώσουν το δυναμικό παρόν μαζί με τους εργαζόμενους και όλο τον λαό. Δε θέλουμε μια επετειακή διαδήλωση, αλλά μια παλλαϊκή έκρηξη σε μια τόσο συμβολική ημέρα για τον λαό μας. 

Διεκδικούμε τώρα:

• Ανατροπή της πολιτικής Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – Κεφαλαίου. Ανατροπή όποιας κυβέρνησης «εθνικής ενότητας» κληθεί να την εφαρμόσει. 
• Ανατροπή του μνημονίου και όλων αντιδραστικών νομοσχεδίων 
• Ανατροπή του προϋπολογισμού 2012, της φτώχειας και της εξαθλίωσης. 
• όχι στη φτώχεια, την πείνα και την ανεργία, ανακατανομή του πλούτου που παράγεται από τους εργαζόμενους. Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους, μόνιμη και σταθερή με αυξήσεις στους μισθούς. 
• Ανατροπή του νόμου Διαμαντοπούλου και όλων των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση. Άμεση διάλυση του ΚΕΧΑΕ. Όχι στη Μπολόνια και τις μεταρρυθμίσεις της ΕΕ στην εκπαίδευση. 
• Δημόσια Δωρεάν παιδεία απαλλαγμένη από τα δεσμά των αγορών. Ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση και την έρευνα για όλο το λαό. Όχι στους ταξικούς φραγμούς στην παιδεία. 
• Δεν πληρώνουμε τα χαράτσια τους, το χρέος τους και την παιδεία της αγοράς. Ούτε ευρώ για σίτιση-στέγαση-βιβλία-δίδακτρα. 
• Κάτω τα χέρια από τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες. Κάτω τα χέρια από το άσυλο. Κανένα μέτρο ενάντια στο δικαίωμα της διαδήλωσης και της κατάληψης.

Καλούμε σε:

• Σε συμμετοχή στον 3ήμερο αγωνιστικό εορτασμό στο κάτω Πολυτεχνείο 15-16-17 Νοέμβρη, με κατάληψη της σχολής τις μέρες αυτές. Συμμετοχή σε εξωστρεφείς δράσεις και κινητοποιήσεις του τριημέρου.
•  Συμμετοχή του συλλόγου στην συγκέντρωση του συντονισμού σωματείων, Δευτέρα 14/11, ώρα 18:00 στο σύνταγμα, ενάντια στη νέα συγκυβέρνηση.
• Στην μεγάλη Παλλαϊκή Διαδήλωση της 17ης Νοέμβρη.
• Νέα Γενική Συνέλευση την Τετάρτη 23/11, ώρα 12:00 στο ΑΜΦ 21

Για την κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας»...

Την περασμένη βδομάδα ζήσαμε πραγματικά συνταρακτικά γεγονότα, ένα «πολιτικό θρίλερ» όπως θα το περιέγραφαν και οι αγαπητοί κατά τα άλλα σχολιαστές της πολιτικής επικαιρότητας (Πρετεντέρης, Καψής, Πορτοσάλτε κλπ). Ποιο ήταν αυτό το πολιτικό θρίλερ; Το ερώτημα που πλανιόταν όλη τη βδομάδα ήταν ποιος τελικά θα αναλάβει τον πρωθυπουργικό θώκο. Θα είναι πρόσωπο κοινής αποδοχής; Θα είναι τεχνοκράτης; Θα είναι ο πρόεδρος της δημοκρατίας; Πολλά ονόματα παίζανε αλλά σίγουρα όλοι είχαμε ένα πράγμα κατά νου. Ότι όποιος και να ήταν ο πρωθυπουργός ή αλλιώς καπετάνιος η αλλιώς ο «εθνικός σωτήρ» η πολιτική που θα ακολουθούσε θα ήταν η ίδια. Αυτό μπορεί να το δει κανείς κοιτώντας γιατί μπήκε αυτή η κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας (σωτηρίας για ποιον;) και με τι σκοπό μπήκε.

Εδώ και 2 χρόνια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει αναλάβει να τσακίσει όποια δικαιώματα και κατακτήσεις είχε ο εργαζόμενος λαός, ώστε να του φορτώσει τις συνέπειες τις καπιταλιστικής κρίσης. Μείωσε τους μισθούς και τις συντάξεις, κατήργησε τις συλλογικές συμβάσεις, ξεπουλάει το δημόσιο πλούτο όσο όσο παραδίδοντας στρατηγικής και μη σημασίας επιχειρήσεις στους ιδιώτες, επιβάλει όλο και μεγαλύτερη φορολογία στους εργαζόμενους μειώνοντας παράλληλα τη φορολογία των επιχειρήσεων και δίνοντας επιχορηγήσεις σε αυτές. Με άλλα λόγια προωθεί μία πολιτική εξαθλίωσης για τον εργαζόμενο λαό, που όμως δίνει ανάσα κερδών στο μεγάλο κεφάλαιο (ενδεικτικά το α’ τρίμηνο του 2011 οι 8 από τις 13 τράπεζες είχαν καθαρά κέρδη κατά μέσο όρο 55 εκατομμύρια ευρώ). Παράλληλα με την εφαρμογή αυτής της πολιτικής ο λαός έχει δείξει έντονα τη διάθεση να αντισταθεί. Οι πανεργατικές απεργίες, οι δύο 48ωρες απεργίες, οι κλαδικές απεργίες διαρκείας, οι σχεδόν καθημερινές κινητοποιήσεις του κόσμου δείχνουν μία διάθεση ανατροπής της κυβέρνησης αυτής και της πολιτικής της. Ο φετινός Οκτώβρης ήταν ιδιαίτερα θερμός μιας και στις 19 και 20 η πανεργατική απεργία είχε τρομερή συμμετοχή και ήταν από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις μετά την μεταπολίτευση. Επίσης στις 28 οκτωβρίου, ο λαός έδειξε ξεκάθαρα ποιο είναι το πραγματικό νόημα της αντίστασης μετατρέποντας τις παρελάσεις σε μαζικές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Όλα αυτά είχαν ως συνέπεια την κατάρρευση, αφ’ ενός γιατί δεν κατάφερε να εφαρμόσει στο έπακρο τις πολιτικές επιταγές της ΕΕ, του ΔΝΤ και των αγορών λόγω των αντιθέσεων που υπήρχαν σε κομμάτια του ελληνικού και του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, και αφ’ ετέρου λόγω του βάρους του λαϊκού παράγοντα. Έτσι αποφάσισαν πως είναι η ώρα να προωθήσουν μια κυβέρνηση αστικής ενότητας...εεε λάθος, εθνικής ενότητας για να το λέμε και «σωστά». Δηλαδή μία κυβέρνηση προσωρινή που θα εγγυηθεί την εφαρμογή των μέτρων που ψηφίστηκαν το προηγούμενο διάστημα καθώς και τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου όπου μεταξύ άλλων περιλαμβάνει τη 10χρονη επιτήρηση της οικονομικής πολιτικής από την ΕΕ, νέο δάνειο 130 δις προκειμένου «να μειωθεί το χρέος και να γίνει διαχειρίσιμο», τη νέα επιβολή μειώσεων σε μισθούς και συντάξεις καθώς και κατεδάφιση κάθε έννοιας κοινωνικής παροχής. Άρα η ουσία της πολιτικής θα μείνει η ίδια. Τίποτα δεν θα αλλάξει. Η λιτότητα πάλι θα είναι κυρίαρχη πολιτική επιλογή, οι μειώσεις σε μισθούς συντάξεις καθώς και η περαιτέρω συρρίκνωση των δημοκρατικών δικαιωμάτων θα συνεχιστούν. Έτσι μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι ο Παπαδήμος δεν ήρθε για να μας βγάλει από την κρίση λόγω ανικανότητας των πολιτικών. Ήρθε για να συνεχίσει το έργο της κυβέρνησης με σκοπό να περάσει ακόμα χειρότερα μέτρα τσακίζοντας οποιαδήποτε εργατική και λαϊκή κατάκτηση και να έχει τη συναίνεση του αστικού μπλοκ εξουσίας (μιας και η συναίνεση με την κοινωνία είναι κάτι που πλέον δεν επιζητείται). 

Με την κίνηση τους αυτή (τοποθέτηση τεχνοκρατών στη θέση πολιτικών) οι ευρωπαίοι εταίροι πάντως προσπαθούν να περάσουν και το εξής μήνυμα. Βασιζόμενοι στην προπαγάνδα του προηγούμενου διαστήματος περί ανίκανων πολιτικών, σάπιου πολιτικού συστήματος, προσωπικής ιδιοτέλειας υπουργών κλπ προσπαθούν να χτίσουν μία λογική ότι άξιος να κυβερνάει είναι ένας που ξέρει από οικονομικά και διοίκηση πολύ καλά(τεχνοκράτης), υπονοώντας ότι οι πολιτικοί δεν γνωρίζουν από οικονομικά και διοίκηση και γι’ αυτό υπήρξε κρίση. Αυτό το μήνυμα είναι αρκετά επικίνδυνο επειδή είναι μία προσπάθεια να περάσει τη λογική ότι σε μία ταξικά διαχωρισμένη κοινωνία, μπορεί να υπάρξει μία ουδέτερη πολιτική, με άλλα λόγια μία πολιτική η οποία δεν έχει ιδεολογικό πρόσημο(δηλαδή κόβει και από τους έχοντες και από τους μη έχοντες) και είναι επιστημονικά ορθή και εν τέλει νομοτελειακή. Με άλλα λόγια η λιτότητα, η άρνηση του δικαιώματος στην εργασία καθώς και το πετσόκομμα των δικαιωμάτων μας, μας παρουσιάζεται σαν κάτι που είναι επιστημονικά ορθό, γι’ αυτό για να γίνει πιο αποτελεσματικά χρειάζεται ένας τεχνοκράτης, δηλαδή παρουσιάζεται σαν κάτι το οποίο για να γίνει χρειάζεται επιστημονική γνώση και όχι πολιτική βούληση. Αυτό είναι μεγάλο ψέμα. Η πολιτική αυτή πατάει σε τακτικές και στρατηγικές επιλογές του ελληνικού και ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Είναι η επιλογή που διασφαλίζει τα συμφέροντα του κεφαλαίου εις βάρος των συμφερόντων των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων καθώς επίσης είναι η πολιτική που διαλέγει να υπερασπίσει τα κέρδη του τσαλαπατώντας τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων. 

Σαν νεολαία και αυριανοί ή τωρινοί εργαζόμενοι πρέπει να καταλάβουμε ότι η πολιτική αυτή δεν είναι μονόδρομος. Εφαρμόζεται γιατί ακριβώς θέλουν να βγει το κεφάλαιο αλώβητο από αυτή την καπιταλιστική κρίση εις βάρος των δυνάμεων της εργασίας και γι’ αυτό επιστρατεύουν ότι τεχνάσματα μπορούν (κυβέρνηση αστικής ενότητας, «τεχνοκράτη» πρωθυπουργό, βόμβες προπαγάνδας περί αναγκαιότητας της εφαρμογής της πολιτικής αυτής από τα ΜΜΕ) για να μας πείσουν ότι πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι και να δεχτούμε αυτή την πολιτική. Όμως δεν θα τους περάσει. Πρέπει να δώσουμε μάχη ενάντια στα σχέδια τους!

 

Η μάχη αυτή δεν είναι ατομική, πρέπει να δοθεί συλλογικά και οργανωμένα. Το επόμενο διάστημα πρέπει το φοιτητικό κίνημα να επιστρέψει στις γενικές συνελεύσεις και να συμβάλει αποφασιστικά μαζί με όλη τη νεολαία και τον εργαζόμενο λαό στον αγώνα για την ανατροπή της επίθεσης σε παιδεία, εργασία και δημοκρατικές ελευθερίες. Να επιστρέψουμε στους δρόμους και τις πλατείες, να γιγαντώσουμε τις διαδηλώσεις και τις κινητοποιήσεις, να κλιμακώσουμε τους αγώνες μας, για να ανατρέψουμε, τα χαράτσια, τα μνημόνια, την εργασιακή εφεδρεία και τις αντιλαϊκές πολιτικές τους και όλους όσους υποθηκεύουν τις ζωές και το μέλλος μας. Να βγουν στην εφεδρεία κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ. ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!