Η ΔΑΠ ΣΤΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Τη Δεύτερα στις 10/12 πραγματοποιεί η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Μαθηματικού ημερίδα με θέμα «Τρόπος λειτουργίας των μηχανισμών του Χρηματιστηρίου και επαγγελματική αποκατάσταση από το τμήμα μας.». Στην ημερίδα αυτή όσοι πάνε θα μάθουν από στελέχη του χρηματιστηρίου τους βασικούς κανόνες λειτουργίας της αγοράς και του χρηματιστηρίου, καθώς και την έννοια του ρίσκου και της απόδοσης της χρηματιστηριακής αγοράς κ.α. Με άλλα λόγια ,κερδοσκόποι με εμπειρία στην αγοραπωλησία επιχειρήσεων, ακινήτων, ομολόγων κ.α. θα δείξουν πως κάποιος κερδίζει τζογάροντας και επενδύοντας σε μετοχές ή στο κατά πόσο θα κερδίσει στοιχήματα (γιατί υπάρχουν και αυτά στα χρηματιστήρια) ή πως η αγορά μπορεί να μας ωφελήσει.

Τη συγκεκριμένη περίοδο, όπου φαίνεται πως η αγορά και οι κανόνες της μόνο τους τραπεζίτες και τους βιομήχανους εξυπηρετούν, όπου στο χρηματιστήριο υπάρχουν επενδυτές και εταιρείες που επενδύουν στο αν μία χώρα θα χρεοκοπήσει και πλουτίζουν από τη χρεωκοπία της, έρχεται η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ να μας πει πως αυτό τελικά μπορεί να είναι λύση στην κρίση. Μόνο σκοπό έχουν να εξωραΐσουν την εικόνα του σάπιου χρηματοοικονομικού συστήματος που παγκοσμίως βυθίζει τον λαό στη φτώχεια και φουσκώνει τις τσέπες των κεφαλαιοκρατών.

Το σεμινάριο αυτό δείχνει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τι πανεπιστήμιο θέλει η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Δεν θέλει ένα πανεπιστήμιο συνδεδεμένο με την κοινωνία, που θα ενθαρρύνει την έρευνα για την επιστήμη με σκοπό την καλύτερη ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, αλλά ένα πανεπιστήμιο το οποίο θα δίνει αποσπασματικές πληροφορίες με μόνο σκοπό ο φοιτητής να κάνει έρευνα για το πώς οι επιχειρήσεις θα αυξήσουν τα κέρδη τους. Θέλει τη γνώση εργαλείο για την κερδοφορία των επιχειρήσεων και όχι για την ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνικής πλειοψηφίας. Ακριβώς όπως ορίζει ο νόμος πλαίσιο Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου, όπως ορίζουν οι άνθρωποι των επιχειρήσεων που μπήκαν στα συμβούλια διοίκησης των Πανεπιστημίων (στο συμβούλιο διοίκησης του ΕΚΠΑ μπήκε ο Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας Α. Τουρκολιάς).

Γι’ αυτούς τους λόγους καταγγέλλουμε την ημερίδα αυτή. Θεωρούμε ότι δεν πρέπει να έχουμε καμία αυταπάτη για το ρόλο αυτών των σεμιναρίων. Δε θα μας εξασφαλίσουν ούτε καλύτερη δουλειά ούτε καλύτερο μισθό. Τα παραμύθια περί “επαγγελματικής αποκατάστασης” μέσω σεμιναρίων δεν πιάνουν. Μήπως η ανεργία των νέων θα μειωθεί απ' το 60% με τέτοιους τρόπους; Μήπως ο βασικός μισθός δε θα είναι 400 ευρώ αν έχεις παρακολουθήσει κι ένα σεμινάριο της ΔΑΠ; Μήπως το πρόβλημα των ανέργων συναδέλφων μας που έχουν αποφοιτήσει είναι ότι δεν έχουν “καταρτιστεί” καλά;

Μόνος δρόμος είναι να οργανωθούμε συλλογικά μέσα απ' τους φοιτητικούς μας συλλόγους, μέσα απ' τις γενικές μας συνελεύσεις, να παλέψουμε για την ανατροπή της άθλιας πολιτικής των μνημονίων, της συγκυβέρνησης και της ΕΕ, των ευρωπαϊκών και διεθνών τραπεζικών ταμείων που έχουν κάτσει στο σβέρκο μας. Να παλέψουμε για σπουδές με ολόπλευρη επιστημονική μόρφωση, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με αξιοπρεπείς μισθούς και πλήρη δικαιώματα!

ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΩΝ THINK-TANK!

Μετά την παρωδία της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας για την εκλογή συμβουλίων διοίκησης για το ΕΚΠΑ (που κράτησαν 3 ημέρες!) σειρά είχε η ανάδειξη των «εξωτερικών» μελών του συμβουλίου ιδρύματος. Και, σύμφωνα με τη ανακοίνωση που εξέδωσε το ΕΚΠΑ, είναι όλοι, όπως μας είχε υποσχεθεί η κ. Διαμαντοπούλου, «άνθρωποι του ακαδημαϊκού και επιχειρηματικού κόσμου».

Ανάμεσα στα μέλη του συμβουλίου είναι ο Αλέξανδρος Τουρκολιάς, Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας, Πρόεδρος ΔΣ της Εθνικής Τράπεζας Κύπρου, Αντιπρόεδρος ΔΣ της ΑΕΓΑ Εθνική Ασφαλιστική, Πρόεδρος της Ένωσης Στελεχών Χρηματοδότησης Ναυτιλίας και Μέλος ΔΣ της Επιτροπής Ναυτικής Διαιτησίας. Επίσης, συμμετέχει ως μέλος σε Διοικητικά Συμβούλια θυγατρικών τραπεζών και εταιριών του Ομίλου της Εθνικής Τράπεζας, όπως και στο ΔΣ της ΕΧΑΕ και στην Ελληνική Ένωση Τραπεζών. Άνθρωπος δηλαδή βαθιά χωμένος στο σάπιο χρηματοοικονομικό σύστημα και ταυτόχρονα στενός συνεργάτης των εφοπλιστών.

Πρόεδρος του συμβουλίου διοίκησης εκλέχθηκε ο Δ. Μπερτσιμάς (στην εικόνα δίπλα), καθηγητής του ΜΙΤ με ειδίκευση στην επιχειρησιακή έρευνα και δημοσιεύσεις στα χρηματοπιστωτικά προϊόντα. 'Επιπλέον έχει συμμετάσχει σε έρευνα για το πώς μπορούν να γίνουν περικοπές στο σύστημα υγείας!

Φαίνεται ξεκάθαρα τι θέλουν θα φέρουν τα συμβούλια διοίκησης μέσα στα πανεπιστήμια. Να γίνεται έρευνα για τους διεθνείς και εγχώριους τοκογλύφους, για το πως μπορούν να συνεχίσουν να μας αφαιμάσσουν μέσω των ληστρικών χρεών, των μηχανισμών στήριξης των τραπεζών και απ' την άλλη να συνεχίζουν τις περικοπές σε παιδεία, υγεία, κοινωνικά αγαθά. Θέλουν να βγαίνουμε απόφοιτοι αναλώσιμοι, υπερεξειδικευμένοι που θα δουλεύουμε για 400 ευρώ σε επιχειρήσεις-κολοσσούς με κέρδη δισεκατομμυρίων. Χέρι με χέρι η ΔΑΠ Μαθηματικού διοργανώνει σεμινάριο για τους τρόπους λειτουργίας του χρηματιστηρίου και σε σχέση με τους αποφοίτους του μαθηματικού τμήματος.

Το Πανεπιστήμιο ΑΕ είναι εδώ! Είναι στις νέες εργασιακές σχέσεις που επιβάλλονται στο εσωτερικό του. Είναι στο κόψιμο των βιβλίων. Είναι στο κλείσιμο των εστιών και την πλήρη κατάργηση της φοιτητικής μέριμνας. Είναι στις «συγχωνεύσεις» με βάση τις ανάγκες της αγοράς. Είναι στις πιστωτικές μονάδες και στα δίδακτρα που ετοιμάζονται. Είναι η πολιτική της ΕΕ και της Μπολόνια που χρόνια σχεδιάζεται να εφαρμοστεί στα πανεπιστήμια της Ελλάδας. Το πανεπιστήμιο ΑΕ είναι εδώ και διοικείται πλέον από τους αρμόδιους.

Μονόδρομος η ανατροπής τους! Να μπλοκάρουμε στην πράξη την λειτουργία του συμβουλίου, να μην συμμετέχει κανένας φοιτητής σε αυτό, κάθε απόφασή του θα μας βρίσκει απέναντί του! Δεν δεχόμαστε καμιά περικοπή στη φοιτητική μέριμνα, κανένα κομμένο σύγγραμα. Παλεύουμε για ολόπλευρη μόρφωση και έρευνα για τις ανάγκες της κοινωνίας, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με δικαιώματα. 

Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΤΟΥ ‘44

3 Δεκέμβρη 1944. Η Αθήνα δονείται από εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές που ξεχύνονται στους δρόμους του Κέντρου διαμαρτυρόμενοι για το αίτημα του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου να αφοπλιστεί ο ΕΛΑΣ, αίτημα που εξώθησε σε παραίτηση τους επτά υπουργούς του ΕΑΜ στην τότε κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας. Η διαδήλωση βάφεται με αίμα. Το τι είχε προηγηθεί είναι λίγο πολύ γνωστό…

Κάτω από το ζυγό του φασίστα κατακτητή αναπτύχθηκε το μεγαλύτερο αντιστασιακό κίνημα της Ευρώπης, το ΕΑΜ. Το ΕΑΜ δημιουργώντας τον ΕΛΑΣ, Εθνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό, κατόρθωσε να διώξει τον κατακτητή από την ύπαιθρο, να οικοδομήσει μια ελεύθερη ζώνη στην Ηπειρωτική Ελλάδα, την Ελεύθερη Ελλάδα, όπως την αποκαλούσαν και να δημιουργήσει  δομές Λαϊκής Δημοκρατίας στην περιοχή αυτή. Το ΕΑΜ στράτευσε το λαό σε έναν αγώνα ενάντια σε κάθε μορφής καταπίεση για μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους.

Η ηγεσία όμως του ΕΑΜ, η οποία ουσιαστικά ήταν στα χέρια του ΚΚΕ, αντί να διαλέξει το δρόμο της επανάστασης, το δρόμο της ρήξης με την αστική τάξη επέλεξε να συμβιβαστεί μαζί της. Ενώ ακόμα η χώρα ήταν υπό τον Γερμανικό ζυγό με δυο διαδοχικές συμφωνίες, αυτή του Λίβανου και αυτή της Καζέρτας, η ηγεσία του κινήματος επέλεξε τον δρόμο της κούφιας Εθνικής Ενότητας κάνοντας συμβιβασμούς με την εξόριστη αστική κυβέρνηση Παπανδρέου και τους Βρετανούς Ιμπεριαλιστές με αποκορύφωμα να θέσει τον ΕΛΑΣ υπό την ηγεσία του Βρετανού στρατηγού Σκόμπι. Όλα αυτά όμως συντελούνταν την στιγμή που το ΕΑΜικο κίνημα γνώριζε την μεγαλύτερή του άνθιση και η απελευθέρωση ήταν πολύ κοντά. Έτσι μετά την απελευθέρωση, η ΕΑΜική ηγεσία βρέθηκε σε μειονεκτική θέση έναντι της ελληνικής αστικής κυβέρνησης και των Βρετανών, που όλο εκείνο τον καιρό της έσκαβαν  το λάκκο.

Με αυτό το πολιτικό σκηνικό στις 3 Δεκέμβρη του ’44 το αστικό μπλοκ εξουσίας, αφού κήρυξε παράνομη την διαδήλωση του ΕΑΜ, έστειλε τους πρώην συνεργάτες των Γερμανών, Χίτες και Ταγματασφαλίτες, μαζί με χωροφύλακες να διαλύσουν τους διαδηλωτές. Εκείνη την ημέρα η  πλατεία Συντάγματος βάφτηκε με το αίμα των λαϊκών αγωνιστών. 24 νεκροί και 140 τραυματίες ήταν ο απολογισμός των νεκρών αγωνιστών από τα πυρά των δοσίλογων και της αστυνομίας. Την επόμενη μέρα στην κηδεία των νεκρών λαϊκών αγωνιστών οι χίτες με τα τάγματα ασφαλείας ξαναχτυπούν το ακόμα μεγαλύτερο πλήθος που είχε συγκεντρωθεί. Ο λαός όμως της Αθήνας δεν έχει πει ακόμα την τελευταία του λέξη. Όπως έμαθε τόσο καιρό να αγωνίζεται  και να μη σκύβει το κεφάλι έτσι και τώρα οργανώνει την αντίστασή του στις γειτονιές και από κοινού με τον ΕΛΑΣ επιτίθεται στους χίτες, στους ταγματασφαλίτες και στους αστυνομικούς. Γειτονιές όπως ο Βύρωνας, η Καισαριανή, η Κοκκινιά, η Δραπετσώνα και το Περιστέρι μεταμορφώνονται σε προπύργια του λαού πάνω στα οποία συντρίβονται οι δυνάμεις των Βρετανών κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους.

Η ΕΑΜική ηγεσία και το ΚΚΕ ακροβατώντας ανάμεσα στην παλιά γραμμή της συνεργασίας με τους αστούς και στη νέα που οδηγεί στη σύγκρουση με αυτούς, αποφασίζει να μη στείλει τον κύριο όγκο του ΕΛΑΣ στην Αθήνα. Αντίθετα αφήνουν μόνο μια μεραρχία από την Κόρινθο και το εφεδρικό τμήμα του ΕΛΑΣ στην Αττική να εμπλακούν στις μάχες, κρατώντας όλες τις αξιόμαχες μονάδες έξω από την Αθήνα. Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση Παπανδρέου αφήνει τα τανκς των Βρετανών να εκκαθαρίσουν την πόλη και  να σφαγιάσουν το λαό που αντιστέκεται, παλεύει και αγωνίζεται μέχρι θανάτου για να αποτινάξει το ζυγό της εκμετάλλευσης.

Οι μάχες στην Αθήνα κρατούν ένα μήνα ακριβώς. Στις 5 Γενάρη του ΄45 ο ΕΛΑΣ αποφασίζει να αναδιπλωθεί στη Βοιωτία και ξεκινάει τις διαδικασίες συνομιλιών με τους Βρετανούς και την κυβέρνηση  Παπανδρέου. Όλα αυτά καταλήγουν σε μια από τις τραγικότερες στιγμές του κομμουνιστικού κινήματος στη χώρα, τη Συμφωνία της Βάρκιζας. Εκεί η ΕΑΜική ηγεσία οδηγείται σε παράδοση άνευ όρων στους εχθρούς της και οι ένοπλες δυνάμεις του ΕΛΑΣ παραδίδουν τα όπλα. Μετά από αυτό ξεσπά ένα πρωτόγνωρο κύμα διωγμών απέναντι σε κάθε υποστηρικτή του ΕΑΜ το οποίο θα οδηγήσει στον Εμφύλιο.

Ο Δεκέμβρης του ’44 αποτελεί αναμφισβήτητα ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα στην ιστορία του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος. Ο Κόκκινος Δεκέμβρης όπως τον αποκάλεσαν μερικοί, όχι για να δείξουν το αιματοκύλισμα αλλά για δείξουν τον χαρακτήρα του, ήταν αναμφίβολα μια επανάσταση, ήταν η απάντηση της εργατικής τάξης στα σχέδια της αστικής για τον εξανδραποδισμό της. Μέσα από τα λαϊκά δικαστήρια και τις άλλες δομές που έστησαν οι εργάτες στις συνοικίες τους, μέσα από τον αγώνα και την πάλη τους ξεμπρόστιασαν την «Εθνική Ενότητα» που ευαγγελίζονταν οι αστοί, έκαναν φανερό σε όλους ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και ότι ο καπιταλισμός δεν γίνεται καλύτερος, μόνο ανατρέπεται. Ένα πανό στην αιματοβαμμένη πορεία στις 3 Δεκέμβρη του 1944 έγραφε «Όταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα». Σήμερα που ο λαός βρίσκεται αντιμέτωπος με μία συγκυβέρνηση σωτηρίας του κεφαλαίου, που λειτουργεί ως εντολοδόχος των αντιλαϊκών πολιτικών της ΕΕ και του ΔΝΤ, το σύνθημα αυτό είναι πιο επίκαιρο από πότε.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ της ΕΑΑΚ για την εισβολή στο ΑΠΘ

Σήμερα 30-11 στις 4 τα ξημερώματα αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν στο χώρο της κατειλημμένης από απεργούς εργολαβικούς υπαλλήλους πρυτανείας και συνέλαβαν 11 εργαζόμενους(10 υπαλλήλους της τεχνικής υπηρεσίας και 1 της καθαριότητας). Η κίνηση αυτή έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά πρωτοφανών κατασταλτικών χτυπημάτων των εργατικών και νεολαιίστικων αγώνων. Μια μέρα μετά την αθώωση των τριών εργαζόμενων αγωνιστών και ενώ εκκρεμεί για τις 19 Δεκέμβρη η δίκη των 16 μελών των φοιτητικών συλλόγων(10 μέλη των ΕΑΑΚ και 6 ακόμα συναγωνιστές) που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια της δολοφονικής επίθεσης των ΜΑΤ στο ΑΠΘ την ημέρα της 17 Νοέμβρη , η «σιδερένια φτέρνα του κράτους » ξαναχτυπά.

Η εισβολή των ΜΑΤ για δεύτερη φορά σε ένα μήνα μέσα στο χώρο του ασύλου, ήρθε μετά από επιστολή των πρυτανικών αρχών στο εισαγγελέα, ο οποίος με τη σειρά του διέταξε την επέμβαση για την λήξη της απεργίας και την σύλληψη των καταληψιών. Η απεργία 70 ημερών, με τη οποία οι εργαζόμενοι δε ζητάνε τίποτα παραπάνω από το αυτονόητο, την καταβολή των δεδουλευμένων τους (είναι μήνες απλήρωτοι), μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρέπεια και να σταματήσουν να δουλεύουν υπό το καθεστώς της εργολαβίας. Αντ’ αυτού οι πρυτανικές αρχές ,προλαβαίνοντας ακόμα και τα συμβούλια ιδρύματος ,σπεύδουν να υλοποιήσουν την μνημονιακή πολιτική ζητώντας από τους εργαζόμενους να δουλεύουν με 460 ευρώ. Η απόφαση για συνέχιση της απεργίας μάλιστα ανανεώθηκε μετά από πολύ μαζική συνέλευση του σωματείου μου πραγματοποιήθηκε στις 28-11 παρά την τρομοκρατία της απειλής επέμβασης της αστυνομίας η οποία και πραγματοποιήθηκε τελικά.

Η επιστολή στο εισαγγελέα από τις πρυτανικές αρχές και τους κοσμήτορες σχολών δείχνει τον προδοτικό τους ρόλο στον αγώνα για τη προάσπιση του δημόσιου πανεπιστήμιου, καθώς για ακόμα μια φορά δίνουν τα διαπιστευτήρια τους στη κυβέρνηση ότι μπορούν να εγγυηθούν την υλοποίηση της αντιδραστικής πολιτικής στα πανεπιστήμια μέσω της κατασυκοφάντησης και διάλυσης του αγώνα των εργολαβικών.

Ως ΕΑΑΚ βρεθήκαμε από την πρώτη στιγμή αλληλέγγυοι στον αγώνα των 650 εργολαβικών υπαλλήλων και συμπορευτήκαμε μαζί τους. Ο αγώνας τους πρέπει να δικαιωθεί. Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση που-στο όνομα του χρέους και σε αγαστή συνεργασία με την ΕΕ και το ΔΝΤ- προκειμένου να διασφαλίσει την υλοποίηση της πολιτικής κοινωνικής καταστροφής και διάσωσης του κεφαλαίου δε διστάζει να καταστέλλει κάθε αγώνα που ξεπηδά. Η όξυνση της κρατικής καταστολής αποδεικνύει τον φόβο της απέναντι στη δυναμική των λαϊκών κινητοποιήσεων.

Καταγγέλλουμε απερίφραστα τον Πρύτανη του ΑΠΘ για την κατασυκοφάντηση του αγώνα των εργολαβικών υπάλληλων και την επιλογή του να προβεί σε κάλεσμα για εισαγγελική παρέμβαση, αλλά και τη διπρόσωπη στάση του καθώς σήμερα τολμά να εμφανίζεται και να ζητά την απελευθέρωση των ανθρώπων που ο ίδιος διέταξε να συλλάβουν. Την ίδια μέρα που με δική του πρωτοβουλία διοργανώθηκε η φιέστα-απεργοσπασία καθαρισμού του ΑΠΘ, με την συνδρομή των ΜΜΕ και της εργολαβικής εταιρίας που μίσθωσε παράνομα άλλο συνεργείο καθαρισμού . Απαιτούμε την άμεση παραίτηση τόσο του Πρύτανη Μυλόπουλου , του πρυτανικού συμβουλίου όσο και των κοσμητόρων και προέδρων σχολών που συνυπέγραψαν την επιστολή! Είναι συνυπεύθυνοι για το απεργοσπαστικό πραξικόπημα που πραγματοποιήθηκε.. Είναι η πρώτη φορά στην μεταπολιτευτική ιστορία του τόπου που η αστυνομία εισβάλει στο άσυλο για να καταστείλει μια απεργία. Μια απεργία μάλιστα που ούτε καν νομότυπα έχει κηρυχτεί παράνομη, το αντίθετο μάλιστα υπάρχει δικαστική απόφαση που κρίνει απόλυτα νόμιμη την απεργία και απορρίπτει τα ασφαλιστικά μέτρα που κατέθεσε εναντίον των απεργών η «Οικολογική Α.Ε.»(η εργολαβική εταιρία) .

Το άσυλο αποτελεί λαϊκό κεκτημένο που κερδήθηκε με αγώνες , δεν καταργείται από νόμους, είναι χώρος που ανήκει σε όλο των αγωνιζόμενο λαό, η η αξία χρήσης του νοηματοδοτείται μέσα από αυτούς. Ως φοιτητικό κίνημα και μέσα από τους φοιτητικούς μας συλλόγους θα είμαστε εκεί κάθε στιγμή να υπερασπιστούμε τους δίκαιους αγώνες του λαού και της νεολαίας αλλά και το ίδιο το άσυλο σε οποιαδήποτε προσπάθεια άρσης του από την Κυβέρνηση και τις Πρυτανικές Αρχές. Δηλώνουμε ξεκάθαρα στη κυβέρνηση που διαλύει κάθε λαϊκή κατάκτηση ότι είμαστε στο πλευρό των εργολαβικών υπαλλήλων του ΑΠΘ και θα μας βρουν απέναντι τους σε κάθε προσπάθεια καταστολής του αγώνα του εργαζόμενου λαού.

• Απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων με απόσυρση των κατηγοριών που τους βαραίνουν
• Απαιτούμε την κήρυξη πανθεσσαλονίκειας απεργίας , στα πλαίσια της στήριξης του αγώνα των εργολαβικών υπαλλήλων, αλλά και απέναντι συνολικά στην αντιλαϊκή πολιτική. Ο αγώνας τους είναι υπόθεση όλου του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος της πόλης.

ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΝΕΟΛΑΙΑ ΜΑΖΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ, Τρίτη 27/11

Όλοι στη γενική συνέλευση του συλλόγου φοιτητών μαθηματικού την Τρίτη 27/11, 12:00μμ στο ΑΜΦ 21.

Αποφασίζουμε κοινό αγώνα με τους εργαζόμενους του πανεπιστημίου ενάντια στην υποχρηματοδότηση και τις απολύσεις προσωπικού, στο ξεπούλημα του πανεπιστημίου στις επιχειρήσεις και στις περικοπές σε φοιτητική μέριμνα και στα συγγράμματα!

ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ Α.Ε. ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

«Την άποψη σας να τη βράσουμε. Η ανεργία, πληγή και παιδεμός του τόπου, θα λείψει όταν βγείτε εσείς στην ανεργία.» Μπέρτολτ Μπρεχτ

Η ανεργία σκαρφαλώνει κάθε μήνα φτάνοντας στο 17,5% στα επίσημα στοιχεία, με τους άνεργους να ξεπερνούν κατά πολύ τους 1.000.000. Από το Σεπτέμβρη του 2010 μέχρι το Σεπτέμβρη του 2012 οι νέοι άνεργοι αυξήθηκαν δραματικά, ενώ κάθε μήνα περίπου 20.000 άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους.. Το μέλλον προμηνύεται μαύρο με τις επιχειρήσεις να απολύουν συνεχώς, ενώ ο προϋπολογισμός της φτώχειας και της εξαθλίωσης που από κοινού αποφάσισαν κυβέρνηση και τρόικα, θα εκτινάξει τον αριθμό των απολύσεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. 

Η σύγχρονη πραγματικότητα-σφαγείο που επιβάλλουν κυβέρνηση και ΕΕ είναι ανεργία, εφεδρεία και στην καλύτερη των περιπτώσεων δουλειά μαύρη, ανασφάλιστη, με μισθούς πείνας και εξαντλητικά ωράρια. Ήδη η κυβέρνηση με την Τρόικα έχουν συμφωνήσει να γίνουν 150 χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο τομέα την επόμενη τριετία ενώ θέλουν να αφήσουν τα πανεπιστήμια με το 1/3 των εργαζόμενων από σήμερα. Αυτό σημαίνει χιλιάδες άνθρωποι κάθε μήνα από δω και πέρα θα χάνουν τη δουλειά τους. Ήδη ετοιμάζονται να απολύσουν 135 εργαζόμενους μόνο στο ΕΚΠΑ.

Γιατί μας ενδιαφέρουν όλα αυτά;

Εύκολα μπορούμε να στρέψουμε το κεφάλι αλλού. Τι μας νοιάζουν οι απολυμένοι όταν εμείς δυσκολευόμαστε να βρούμε δουλειά; Τι μας νοιάζει αν απολύονται μερικοί «τεμπέληδες» δημόσιοι υπάλληλοι; Τι μας νοιάζει ο αγώνας μιας «συντεχνίας»; Πριν βιαστούμε να τα πούμε αυτά, ας σκεφθούμε μερικά πράγματα. Ας θυμηθούμε τα ψέματα του ΠΑΣΟΚ το 2010 ότι «θα πληγούν μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι». Ας θυμηθούμε τις εκκλήσεις των Πρετεντέρηδων που αμείβονται με εκατό και διακόσιες χιλιάδες ευρώ το μήνα και μας καλούσαν να κάνουμε θυσίες για ένα-δύο χρόνια μέχρι να αρχίσει η ανάπτυξη. Φάνηκε ότι η πολιτική που υπερασπίζονταν πλήττει κάθε εργαζόμενο και κάθε νέο που ψάχνει για δουλειά. Φάνηκε ότι η μόνη «συντεχνία» είναι η κυβέρνηση, η τρόικα και οι μεγαλοεπιχειρηματίες, ντόπιοι και ξένοι, οι οποίοι κερδίζουν από την πολιτική που ισοπεδώνει τους μισθούς και ιδιωτικοποιεί τα πάντα. Μα πάνω από όλα, πριν κατηγορήσουμε τους «βολεμένους» δημόσιους υπάλληλους, να σκεφθούμε τι και ποιόν εξυπηρετούν οι απολύσεις τους. Για εμάς, το σχέδιο των απολύσεων δεν είναι άσχετο με το τι επιδιώκει ο νόμος Διαμαντοπούλου και γενικά η μνημονιακή πολιτική για τα πανεπιστήμια. Οι ίδιοι είναι που μας κόβουν τα βιβλία και ξεπουλάνε τις σχολές και μετά τα βάζουν με τους διοικητικούς και τον κάθε εργαζόμενο μέσα στα πανεπιστήμια ότι δήθεν αυτός φταίει για τα προβλήματα των ιδρυμάτων. Το υπουργείο, η κυβέρνηση, η τρόικα και η Ευρωπαϊκή Ένωση διατάζουν με απολύσεις και την ίδια στιγμή μας μιλάνε για το «σύγχρονο πανεπιστήμιο».

“ΔΑΠ ΝΔΦΚ” ή αλλιώς “η παράταξη της νέας χούντας”

Παραμονές Πολυτεχνείου, η κυβέρνηση δείχνει το επαίσχυντο πρόσωπο της νέας χούντας. Κάνοντας χρήση του βίντεο από την κινητοποίηση των εργαζομένων σε συνέδριο στο χώρο της ΔΕΘ, όπου βρισκόταν και ο Γερμανός πρέσβης, η ασφάλεια Θεσσαλονίκης συνέλαβε μία ημέρα μετά, στο χώρο εργασίας τους, τον εκπαιδευτικό Αγαπητό Θανάση, μέλος Δ.Σ. Β΄ Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Θεσ/νίκης, Μέλος Ε.Ε. Ν/Τ ΑΔΕΔΥ-ΕΔΟΘ και πρώην μέλος του Δ.Σ. της ΔΟΕ και τους εργαζόμενους στους δήμους Ευόσμου και Κορδελιού, Σ. Αρβανίτη και Θ. Κυρατζόπουλο, τους απήγγειλε κατηγορίες για διατάραξη κοινής ειρήνης και παράνομη βία και τους πηγαίνει για τακτική δικάσιμο. Η αστυνομία λοιπόν μια μέρα πριν τις 17 Νοέμβρη συλλαμβάνει τον εκπαιδευτικό Θ. Αγαπητό, στο σχολείο όπου εργάζεται κατά τη διάρκεια της σχολικής γιορτής! Τέτοιες πρακτικές και τέτοια σφοδρή ποινικοποίηση των αγώνων και στοχοποιήση αγωνιστών επαναφέρει μνήμες από τις πιο σκοτεινές εποχές, εποχές που απ’ ότι φαίνεται είναι ξανά εδώ εγκαθιδρυμένες από τη σύγχρονη χούντα συγκυβέρνησης-Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ.

Μια σειρά από φοιτητικοί σύλλογοι και σωματεία έβγαλαν ψηφίσματα στήριξης και αλληλεγγύης στους διωκόμενους αγωνιστές. Όμως η στάση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΣΤΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ξεδιάντροπα έρχεται να υποστηρίξει την άδικη, παράνομη και νέο-χουντική σύλληψη των εν λόγω αγωνιστών λέγοντας χαρακτηριστικά στο διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου: «ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ – Δε γνωρίζουμε ακριβώς τι έγινε αλλά απ’ τη στιγμή που υπάρχει το βίντεο δεν μπορούμε παρά να το εμπιστευτούμε, είμαστε υπέρ των συλλήψεων όσων έχουν διαπράξει ποινικά αδικήματα» Ποινικό αδίκημα είναι λοιπόν για τους ΔΑΠίτες η αντίσταση εργαζόμενων ανθρώπων σ’ αυτούς που με τα μέτρα τους βυθίζουν το λαό στη φτώχεια και στην εξαθλίωση! Μας δείχνει ξεκάθαρα λοιπόν ότι το στρατόπεδο που υποστηρίζει είναι αυτό του Φούχτελ, του Ραϊχενμπαχ, του ΔΝΤ και της δικτατορίας του κεφαλαίου. Μας δείχνει ξεκάθαρα ότι συναινεί και συντάσσεται με την ακραία καταστολή και τρομοκράτιση του λαού που αγωνίζεται κόντρα στα Μνημόνια και την πολιτική που μαυρίζει τις ζωές μας,

Να θυμίσουμε ότι μιλάμε για την παράταξη αυτή που πριν λίγο καιρό ξυλοκοπούσε σε συνεργασία με μπράβους και τραμπούκους της άκρας δεξιάς μέλη των φοιτητικών συλλόγων που εναντιώνονταν στη συγκρότηση Συμβουλίων Διοίκησης σε ιδρύματα της επαρχίας, για την παράταξη που ξεδιάντροπα φωνάζει σε εκλογικές καταμετρήσεις δεκάδων σχολών το ανατριχιαστικό σύνθημα: «Το Πολυτεχνείο δεν ήταν των κομμάτων, ήταν χώρος στάθμευσης βαρέων οχημάτων» εννοώντας τα τανκς της χούντας! Να θυμίσουμε ότι μιλάμε για την παράταξη μέλη της όποιας δολοφόνησαν το 91 έξω απ’ το σχολείο του τον καθηγητή Νίκο Τεμπονέρα επειδή στήριζε τις καταλήψεις των μαθητών του…

Δε μας εκπλήσσει λοιπόν η ΔΑΠ! Ξέρουμε πολύ καλά ότι εδώ και χρόνια έχει αναλάβει το ρόλο του εργολάβου υλοποίησης της κυβερνητικής πολιτικής μέσα στα Πανεπιστήμια, νομιμοποιώντας όλες τις μεθόδους κρατικής και παρακρατικής καταστολής.

Εδώ και τώρα να τελειώνουμε με την παράταξη της χούντας μέσα στις σχολές μας!

Το κράτος-τρομοκράτης ξαναχτυπά στη Γάζα

Το κράτος του Ισραήλ, αγαπημένο παιδί των ΗΠΑ και της ΕΕ και στενός συνεργάτης των ελληνικών κυβερνήσεων, αποφάσισε να κηρύξει ανοιχτό πόλεμο εναντίων των παλαιστινίων στη λωρίδα της Γάζας, αρχικά δολοφονώντας ένα στρατιωτικό ηγέτη της Χαμάς μέσω των μυστικών του υπηρεσιών και στη συνέχεια ξεκινώντας τους βομβαρδισμούς και την πολιορκία. Ενώ τα διεθνή μέσα ενημέρωσης μιλάν για “στοχευμένες επιθέσεις σε ένοπλους της Χαμάς” και για τον “τρόμο των ισραηλινών από τις ρουκέτες των παλαιστινίων” δεν κάνουν λόγο για τους άμαχους παλαιστινίους που έχουν χάσει την ζωή τους (μεταξύ αυτών και παιδιά) θέλοντας να αποδώσουν ένα “δίκαιο” χαρακτήρα στην Γενοκτονία που επιχειρεί το κράτος του Ισραήλ.

Μετά από λίγες μόνο μέρες επιθέσεων του στρατού του κράτους του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας για άλλη μια φορά οι Παλαιστίνιοι μετράνε τους νεκρούς τους. Περισσότεροι από 50 άμαχοι έχουν χάσει τη ζωή τους τις τελευταίες μέρες, ανάμεσά τους μάλιστα 12 παιδιά, ενώ ο αριθμός των τραυματιών ξεπερνά τους 300 (οι αριθμοί αυξάνονται όσο περνάν οι ώρες και οι μέρες). Τέσσερις από τους θανάτους συνέβησαν σαν αποτέλεσμα βολών του ισραηλινού πυροβολικού που έριξαν βλήματα σε νεαρά παιδιά που έπαιζαν ποδόσφαιρο. Την ίδια στιγμή 3 Ισραηλινοί έχουν χάσει τη ζωή τους από παλαιστινιακούς πυραύλους που εκτοξεύονται ως απάντηση. Εκατοντάδες αεροπορικές επιδρομές πραγματοποιούν κατασκοπευτικά και βομβαρδιστικά της ισραηλινής αεροπορίας καθημερινά, δεκάδες χτυπήματα σε περιοχές της Γάζας καταγράφονται και ανακοινώνονται από το γραφείο τύπου των Ισραηλινών Μονάδων Άμυνας ενώ ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, Εχούντ Μπάρακ, ζήτησε ήδη από τον πρωθυπουργό την άδεια να επιστρατεύσει 75.000 έφεδρους προετοιμάζοντας το έδαφος για ενδεχόμενη χερσαία εισβολή στη Λωρίδα της Γάζας. Μόνο την Παρασκευή με επίσημες δηλώσεις η Ισραηλινή Αεροπορία χτύπησε 238 στόχους στην πυκνοκατοικημένη Γάζα μετατρέποντας τη ζωή χιλιάδων σε μαρτύριο. 

17 ΝΟΕΜΒΡΗ 2012: ΜΗΝΥΜΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ!

Η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου ήρθε σε ένα καθόλου ήρεμο διάστημα,ανάμεσα σε απεργίες και διαδηλώσεις του λαού ενάντια στα βάρβαρα μέτρα-σφαγείο των δικαιωμάτων των εργαζομένων αλλά και ενάντια στην ίδια την κυβέρνηση. Ο λαός που δεν μπορεί να αντέξει άλλο την βάρβαρη πολιτική κυβέρνησης- ΕΕ- ΔΝΤ- κεφαλαίου βγήκε για ακόμα μια φορά στους δρόμους συμμετέχοντας στην πολύ μαζική αντιιμπεριαλιστική πορεία. Φοιτητές,εργαζόμενοι, νέοι, άνεργοι, μαθητές διέσχισαν για ώρα τους δρόμους της πόλης με σκοπό στη φετινή πορεία να περάσουν την Αμερικάνικη πρεσβεία και να φτάσουν στην Ισραηλινή προκειμένου να καταγγείλουν την επιδρομή του κράτους-τρομοκράτη στη λωρίδα της Γάζας και να συμπαρασταθούν στον Παλαιστινιακό λαό!

Η κυβέρνηση όμως φοβισμένη από το πλήθος του λαού και τις δυνατότητές του, αποφάσισε να κλείσει την οδό Κηφισίας εμποδίζοντας την πορεία να φτάσει στην πρεσβεία. Νόμιζαν ότι θα μπορούσαν έτσι να διαλύσουν τη διαδήλωση εύκολα,αλλά ήταν γελασμένοι…Ο κόσμος όχι μόνο δεν έφευγε,αλλά η παρουσία του ενέπνεε δυναμικότητα,μαχητικότητα και έναν αέρα ανατροπής! Έτσι,μετά από μια ώρα περίπου επιμονής των διαδηλωτών να φτάσουν στην πρεσβεία του Ισραήλ,η αστυνομία άνοιξε το δρόμο και η πορεία έφτασε στον προορισμό της. Πολύ θετικό ήταν το γεγονός ότι και το ΚΚΕ επέμεινε στο να φτάσει η πορεία στην πρεσβεία του Ισραήλ, σε αντίθεση με το ΣΥΡΙΖΑ που αποχώρησε από νωρίς. Ήταν ένα μάθημα ότι η ανυπακοή και η πάλη μπορούν να φέρουν αποτελέσματα και η αποφασιστικότητα και η ενότητα στο δρόμο και στον αγώνα της αριστεράς και του κινήματος μπορεί να κάνει τους αγώνες ανίκητους σπάζοντας την τρομοκρατία!

Αφιέρωμα στην εξέγερση του πολυτεχνείου (μέρος 4ο, Εμπρός για της γενιάς μας τα πολυτεχνεία!)

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ… (συνθήματα του τότε και του τώρα)

39 χρόνια πέρασαν από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, και, σήμερα, κάθε άλλο παρά ποτέ επικαιροποιείται το μήνυμα του παλλαϊκού ξεσηκωμού. 39 χρόνια από εκείνο το Νοέμβρη του 73 που ο λαός (με μπροστάρηδες φοιτητές κι εργάτες στο Πολυτεχνείο) βροντοφώναζε «κάτω η χούντα» και «έξω αι ΗΠΑ- έξω το ΝΑΤΟ». 39 χρόνια μετά, στους ίδιους δρόμους, στα ίδια κτίρια, στις ίδιες πλατείες, τα ίδια συνθήματα αντηχούν όπως τότε, επιβεβαιώνοντας πως δεν πρόκειται για φάρσα παρά μάλλον για τραγωδία. Είναι η τραγωδία του κοινωνικού πολέμου που μας έχουν κηρύξει κυβέρνηση-ΕΕ-κεφάλαιο.

«Κάτω η χούντα- κάτω οι φασίστες» : Ο εκφασισμός της κοινωνίας, η άνοδος της νεοναζιστικής τραμπούκικης συμμορίας ονόματι Χρυσή Αυγή, τα πογκρόμ ενάντια σε μετανάστες αλλά και οι επιθέσεις σε βάρος αγωνιστών δείχνουν ότι στο 2012 το αντιφασιστικό πρόταγμα (όχι αποκομμένο φυσικά από την πάλη του λαού για τη συνολικότερη, αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης) πρέπει να είναι κυρίαρχο.

«Λαέ πεινάς γιατί τους προσκυνάς» : Με τα μνημόνια, τα βάρβαρα μέτρα, τις αλλαγές στο εκπαιδευτικό, η συγκυβέρνηση της «σωτηρίας» κατάφερε να οδηγήσει εργαζομένους και νεολαία στην εξαθλίωση. Μας επιτίθενται, δε θα σκύψουμε το κεφάλι! Χρέος της γενιάς μας είναι η ανατροπή τους!

«Κάτω οι ΗΠΑ- Κάτω η ΕΕ» : Όπως τότε, έτσι και τώρα ένας εξωτερικός, ιμπεριαλιστικός μηχανισμός επεμβαίνει στην οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας μας. Σήμερα η ΕΕ (από κοινού με τις ντόπιες κυβερνήσεις και το ΔΝΤ) έχει κηρύξει έναν ανελέητο οικονομικό πόλεμο, και με τον εκβιασμό της χρεωκοπίας, αποφασίζει για τη ζωή μας και τις τύχες μας, τσακίζει το παρόν και το μέλλον μας.

Αφιέρωμα στην εξέγερση του πολυτεχνείου (μέρος 3ο, χρονολόγιο της αντίστασης)

Η Γνωστή-Άγνωστη αντίσταση στη χούντα

(αναδημοσίευση από http://www.iospress.gr/extra/antistasi.htm)

Σημείωση: Αναδημοσιεύουμε το παρακάτω άρθρο λόγων των πλούσιων και αναλυτικών πληροφοριών που δίνει σχετικά με την αντίσταση καθ' όλη την επταετία της χούντας. Δεν συμφωνούμε απαραίτητα με τον σχολιασμό και την πολιτική τοποθέτηση των συντακτών.

Τριάντα εννιά χρόνια μετά το πραξικόπημα του '67, ακόμα και μια απλή καταγραφή της Αντίστασης στη χούντα δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Ανάμεσα στον ομιχλώδη μύθο που καλλιεργήθηκε από τα ΜΜΕ και τις επίσημες κομματικές ιστορίες της μεταπολίτευσης από την μια και τις συνεχιζόμενες μέχρι τις μέρες μας αναφορές στο "τρομοκρατικό παρελθόν" παλιών αντιστασιακών από τους επιγόνους του Μάλλιου και τους σύγχρονους τρομολάγνους σεναριογράφους των δεξιών -συνήθως- ΜΜΕ, η ιστορία των οργανώσεων, των ομάδων και των μεμονωμένων ατόμων που επέλεξαν την ενεργητική αντίσταση στο καθεστώς της Ελλάδος των Ελλήνων Χριστιανών παραμένει ακόμα άγραφη. Πράγμα καθόλου περίεργο, βέβαια, τη στιγμή που ουδείς ιστορικός έχει μπει μέχρι στιγμής στον κόπο ν' ασχοληθεί σοβαρά με οποιαδήποτε πτυχή της χουντικής επταετίας - πόσο μάλλον με την (αντικειμενικά) λιγότερο διαφανή υπόθεση της περιόδου...

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΥ ΣΤΙΣ 13/11/2012

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ! 

ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΔΝΤ

Δεκάδες χιλιάδες λαού στο Σύνταγμα και στις πλατείες όλης της χώρας έδωσαν δυναμικό παρών στην 48-ωρη απεργία και κυρίως στα συλλαλητήρια ενάντια στην ψήφιση του νέου σκληρού αντεργατικού και βάρβαρου πακέτου μέτρων. Ηρωική ήταν η στάση του λαού, που για πολλές ώρες, ακόμα και κάτω από την ισχυρή βροχή, παρέμενε και έδινε μάχη στο Σύνταγμα. Όργιο καταστολής και πάλι από την αστυνομία, η οποία με κυβερνητική εντολή ήθελε να "καθαρίσει" την πλατεία και τους γύρω δρόμους. Η συντριπτική πλειοψηφία του λαού καταψήφισε το "μνημόνιο 3", το οποίο ψηφίστηκε στη Βουλή από μια αδύναμη, λαβωμένη κυβέρνηση, η οποία έχει σοβαρούς τριγμούς κάτω από τη λαϊκή πίεση. Γιατί υπάρχει σοβαρό, βαθύ και ενεργό ρήγμα από τους δίχρονους αγώνες του λαού και η κυβέρνηση μόνο ως κυβέρνηση-ζόμπι μπορεί να χαρακτηριστεί. 

Το μνημόνιο 3 ήρθε για να σχεδιάσει και να ολοκληρώσει σε βάθος χρόνου τη νέα κοινωνική πραγματικότητα. Το νέο μνημόνιο της καταστροφής, που εξαθλιώνει την κοινωνική πλειοψηφία, περιλαμβάνει παρεμβάσεις σε όλα τα πεδία του δημόσιου βίου καθώς αποτελεί συνολική, στρατηγικής σημασίας απάντηση από τη σκοπιά του κεφαλαίου –ελληνικού και ξένου – στην προσπάθεια του να ξεπεράσει την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Για μια ακόμη φορά τα βάρη της θα τα σηκώσουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία! Τα σχέδια τους είναι ξεκάθαρα! Θέλουν να δουλεύουμε μέχρι τα 67 με μισθό που θα καθορίζουν οι εκάστοτε ανάγκες των εργοδοτών (400 ευρώ και κάτω)! Να βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την ανεργία ή την μετανάστευση. Να μας βαραίνουν συνεχώς νέοι δυσβάσταχτοι φόροι. Να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση μόνο όσοι έχουν να πληρώσουν. Το ίδιο και στην υγεία. Και η βαρβαρότητα δε σταματά εκεί καθώς ιδιωτικοποιούν τα πάντα, ξεπουλούν ότι απέμεινε από δημόσια αγαθά! Ρεύμα, νερό κλπ θα κοστίζουν χρυσό και θα κόβονται άμεσα στους «μη συνεπείς» πληρωτές. Είναι χαρακτηριστική η αναφορά που γίνεται στο μνημόνιο: «σύμφωνα με τους εθνικούς στόχους της πολιτικής, ο πληθυσμός θα έχει πρόσβαση σε βασικά δημόσια αγαθά και στις υποδομές που προτάσσει το εθνικό συμφέρον, υπό την προϋπόθεση ότι είναι σε συμμόρφωση με τη συνθήκη της ΕΕ και το κατάλληλο παράγωγο δίκαιο» 

ΟΜΙΛΙΑ ΦΑΝΤΑΡΟΥ ΣΤΟ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΤΗΣ ΕΑΑΚ 9-10/11/2012

Συναγωνιστές,

Φέρνω νέα μέσα από τα στρατόπεδα, όπου εγώ και άλλοι αγωνιστές μπαίνουμε από τη Δευτέρα, προσπαθώντας να τους δώσουμε κάτι παραπάνω από τη θύελλα των κοινωνικών αγώνων που δώσαμε όλοι μαζί, και κυρίως η αντικαπιταλιστική αριστερά και η ανυπόταχτη κοινωνική πλειοψηφία, μέσα κι έξω από αυτά τα αμφιθέατρα, τα τελευταία 4 χρόνια. Φέρνω τα νέα...
από τους συντρόφους και τους αγωνιστές του Δικτύου Σπάρτακος, από τους εκατοντάδες αγωνιστές, που δίνουν μέσα στον πιο άγριο μηχανισμό κρατικού ελέγχου την εντυπωσιακή μάχη για τη ζωή και την αξιοπρέπεια - τη δική τους, και των φίλων τους, των συντρόφων τους, της κοινωνικής αυτής πλειοψηφίας που στενάζει. 
Μας λένε πως μπαίνουμε σε στρατόπεδα, όμως ήδη (και το ξέρουμε καλά όλοι μας αυτό), ως μαθητές και μαθήτριες, φοιτητές και φοιτήτριες, εργαζόμενοι ή άνεργοι, ζούμε σε μια κοινωνία-στρατόπεδό / στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Μας λένε πως η μόνη υπόσχεση των καραβανάδων και των επιτελών τους είναι ότι θα υπηρετήσουμε μια θητεία, ως άμισθοι δούλοι, για να «προσφέρουμε στην πατρίδα» κι ύστερα θα επιστρέψουμε ως τέτοιοι δούλοι «εκπαιδευμένοι», για μια ζωή, σε μια κοινωνία κατεστραμμένη. Γιατί η «διάσωση της χώρας», των τραπεζών δηλαδή και των επιχειρηματικών κερδών των ελλήνων και ευρωπαίων εταίρων, που θα υποθηκεύσει με δάνεια από την ΕΕ και το ΔΝΤ την υπόλοιπη ζωή μας, συνοδεύεται από μέτρα κανιβαλισμού, τεράστιες περικοπές, ατελείωτους φόρους. Εκεί, που σχεδιάζουν για δυο και περισσότερες γενιές τη δουλειά του σκλάβου, την υποταγή του φοβισμένου, τη βία του «κρατικού λειτουργού» και το σιχαμένο μίσος του ακροδεξιού και του λακέ.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΤΟ ΣΕΡΒΕΡ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

  Σήμερα, Δευτέρα 12 Νοεμβρίου, φοιτητές, εργαζόμενοι και μέλη ΔΕΠ του Ε.Κ.Π.Α. προχωρήσαμε σε κατάληψη του κτιρίου του Κέντρου Λειτουργίας και Διαχείρισης δικτύου, υλοποιώντας τις αποφάσεις των συλλογικών μας οργάνων και φορεών (ανάμεσα τους όλοι οι φοιτητικοί σύλλογοι του Ε.Κ.Π.Α.), μπλοκάροντας τις ηλεκτρονικές εκλογές για τη συγκρότηση του Συμβουλίου Δίοικησης του ιδρύματος.

  Τα Συμβούλια Διοίκησης θα έρθουν να εφαρμόσουν το σύνολο του νόμου Διαμαντοπούλου με αποτέλεσμα τις απολύσεις εκατοντάδων εργαζομένων στο πανεπιστήμιο, την κατάργηση των δωρεάν φοιτητικών παροχών (σίτιση-στέγαση-βιβλία) και το τσάκισμα των εργασιακών μας δικαιωμάτων.

  Η σημερινή κινητοποίηση αποτελεί συνέχεια ενός χρόνου αγώνων του φοιτητικού κινήματος για την ανατροπή και τη μη εφαρμογή του νόμου Διαμαντοπούλου. Ενός αγώνα ενάντια στη περαιτέρω επιχειρηματικοποίηση και αυταρχικοποίηση του πανεπιστημίου, καθώς και τη πλήρη κατάλυση του δημοσίου και δωρεάν χαρακτήρα του. Ενός αγώνα που δεν “καταλήγει ή υιοθετεί αντιδημοκρατικές πρακτικές” όπως έσπευσαν να “παπαγαλίσουν” τα ΜΜΕ και μια μερίδα αντιδραστικών καθηγητών που βρίσκονται στην ίδια γραμμή. Αντίθετα αποτελεί απάντηση σε αυτούς που θέλουν να εφαρμόσουν τη βάρβαρη αναδιαρθρωτική πολιτική στο πανεπιστήμιο.

  Η στοχοποίηση, η κατασυκοφάντηση και οι διώξεις, όπως στην περίπτωση του πανεπιστημίου Αιγαίου, δεν μας τρομοκρατούν, μας εξοργίζουν!

• Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας και απαιτούμε την παύση κάθε δίωξης προς τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας.
• Καλούμε κάθε φοιτητή, κάθε εργαζόμενο και μέλος ΔΕΠ σε συνέλευση στο κτήριο της πληροφορικής την Τρίτη 13/11 στις 17:00 για τη συνέχιση και οργάνωση του αγώνα μας. 
• Απαιτούμε την οριστική ακύρωση των εκλογών για τα Συμβούλια Διοίκησης.

  Υ/Γ: Το υπό κατάληψη κτίριο επισκέφτηκε τεχνικός απεσταλμένος από τη Πρυτανεία του Ε.Κ.Π.Α. .ο οποίος διαβεβαιώνει ότι δεν έχει προκληθεί καμία ζημιά στις εγκαταστάσεις. Αυτά για όσους βιάστηκαν να “ανησυχήσουν” για τη δημόσια πανεπιστημιακή περιούσια...

Αφιέρωμα στην Εξέγερση του Πολυτεχνείου (μέρος 2ο, διάφορα βίντεο-ντοκουμέντα)

Μηχανή του Χρόνου - Το παρακράτος των Συνταγματαρχών

ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ - ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

Αφιέρωμα στο Πολυτεχνείο, από την ΝΕΤ

Δολοφονίες - βασανιστήρια της Χούντας, Από την "Μηχανή του Χρόνου"

Η δίκη της χούντας (ντοκυμαντέρ)

Αφιέρωμα στην εξέγερση του Πολυτεχνείου (μέρος 1ο, Τα λαμόγια στο Χακί)

«Λαμόγια» ... στο χακί: Τα απίστευτα σκάνδαλα της χούντας
πηγή http://aristeroextreme.blogspot.gr/2012/09/blog-post_15.html

Μια εξωφρενική «μόδα» των τελευταίων ετών τείνει να περιβάλλει με ιδιότυπο φωτοστέφανο τους πραξικοπηματίες της 21ης Απριλίου 1967!

Απόρροια του αναπόφευκτου θυμού, αναμεμειγμένου όμως με άγνοια ή και σκοπιμότητα, η πολιτική (;) αυτή «μόδα» παράγει τη θεωρία ότι κατά την επταετή δικτατορία τέθηκε σε γύψο και... η διαφθορά. Ότι η χούντα φρουρούσε, σαν κέρβερος, το δημόσιο χρήμα και τις αρχές της «χρηστής διοίκησης»...

Οι ίδιοι οι συνταγματάρχες δεν θα μπορούσαν να φανταστούν ότι στον 21ο αιώνα έμελλε να μνημονεύονται με ... επαίνους. «Εκείνοι τουλάχιστον δεν έκλεψαν», «δεν έκαναν περιουσίες», «ε, ρε Παπαδόπουλο που χρειάζονται τα σημερινά λαμόγια»... Από το 2010 κι εντεύθεν οι έπαινοι επεκτάθηκαν και στα της οικονομίας: «Επί χούντας ο κόσμος έτρωγε ψωμάκι», «αν δεν μιλούσες ζούσες καλά», «τότε δεν υπήρχε οικονομική κρίση στην Ελλάδα, όπως σήμερα». Λες και γνώρισε η μεταπολεμική Ευρώπη γενική κρίση ανάλογη της σημερινής, μέχρι το 1973...

Θα ασχοληθούμε με τον πρώτο μύθο, αυτόν που σχετίζεται με τη διαφθορά. Για το δεύτερο επιφυλασσόμαστε – όλο και κάποια επέτειος θα μας δώσει αφορμή.

Εν αρχή μια παρατήρηση: Οι ισχυρισμοί περί «λιτού» βίου των δικτατόρων και περί «αδιάφθορης» χούντας βασίζονται αποκλειστικά και μόνο στην εικόνα παρακμής που εξέπεμπαν αυτοί οι άνθρωποι έπειτα από την αποκαθήλωσή τους. Δεν είναι αυτό επιτομή των εννοιών «αφέλεια» ή «υποκρισία» - κατά περίπτωση;

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΡΙΤΗ 13/11 ΣΤΙΣ 12 μ.μ

Το βάρβαρο μνημόνιο 3 που προώθησε η συγκυβέρνηση( ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ), τηρώντας πιστά τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ, ψηφίστηκε από μια αδύναμη, λαβωμένη κυβέρνηση, η οποία έχει σοβαρούς τριγμούς κάτω από τη λαϊκή πίεση. Είναι προφανές ότι δεν έχει καμία λαϊκή νομιμοποίηση! Η συντριπτική πλειοψηφία του λαού καταψήφισε το μνημονιο 3! Αυτό το απέδειξαν οι εκατοντάδες χιλιάδες του λαού που διαδήλωσαν ενάντια στο μνημόνιο 3, παρά τις συνεχείς προσπάθειες της κρατικής καταστολής να διαλύσει τη συγκέντρωση. Τίποτα δε λύγισε το λαό, που ανασυγκροτούνταν συνεχώς μέχρι αργά το βράδυ και αποχώρησε τραγουδώντας το «Πότε θα κάνει ξαστεριά» μέσα σε καταιγίδα βροχής και χημικών. Σπουδαίο ρόλο σε όλα τα παραπάνω διαδραμάτισε η νεολαία! Τα φοιτητικά μπλόκ ήταν πολύ μαζικά, έδιναν παλμό και στην υπόλοιπη πορεία, φανερώνοντας έτσι τον απαραίτητο νεολαϊιστικό τόνο, που πρέπει να έχει το λαϊκό κίνημα.

Η μάχη δεν είναι μιας ημέρας, αλλά παρατεταμένη, αποφασιστική και κλιμακούμενη. Τα μέτρα αυτά δεν πρέπει να εφαρμοστούν πουθενά. Πρέπει να ανατραπούν μαζί με την κυβέρνηση, την τρόικα και όλη την πολιτική που οφείλεται στην καπιταλιστική κρίση. Συνεχίζουμε για την ανατροπή τους, έχοντας μπροστά μας ένα καυτό δεκαήμερο! Με πρώτο σταθμό την Κυριακή 11/11, όπου έχει εξαγγελθεί νέο συλλαλητήριο έξω από τη Βουλή, ενάντια στον προϋπολογισμό-σφαγείο. Ο προϋπολογισμός εμπεριέχει την εφαρμογή των μέτρων του μνημονίου! Επομένως δεν πρέπει να περάσει! Συνεχίζουμε την Τετάρτη 14/3 εν όψει της Πανοτιοευρωπαϊκής απεργίας. Επιδιώκουμε σε αυτην την πρώτη απόπειρα συντονισμού των ευρωπαϊκών λαών (και δει αυτών που χτυπιούνται περισσότερο από την κρίση) η πορεία να πάρει αντι-ΕΕ χαρακτηριστικά, κόντρα στον ιμπεριαλιστικό, μηχανισμό που τσακίζει τους εργαζομένους και τη νεόλαια, που σπέρνει τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Τέλος, στο τριήμερο της επετείου του Πολυτεχνείου δεν θέλουμε να γίνει ένα ακόμα μνημόσυνο. Αντίθετα, είναι αναγκαίο να καταστήσουμε σαφή τον αντιμπεριαλιστικό, αντι-ΕΕ , αντιφασιστικό τόνο που πρέπει να διαπνέει το φοιτητικό, και συνολικά το νεολαϊίστικο κίνημα στις μέρες μας!

Δεν πρέπει να αφήσουμε να πάει ούτε ένα λεπτό χαμένο! Μέσα σε αυτό το δεκαήμερο να δώσουμε το τελειωτικό χτύπημα σε αυτή την κυβέρνηση-ζόμπι, ξεκαθαρίζοντας πως καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να διαχειριστεί την κρίση φιλολαϊκά. Η δική μας λύση είναι οι ταξικοί αγώνες, για να ανατραπεί συνολικά η βάρβαρη πολιτική του κεφαλαίου. Με όπλο ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα, κόντρα στη γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και ένα ευρύ, λαϊκό κίνημα, με καθοριστική συμμετοχή της νεολαίας να ανατρέψουμε το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου!

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ!

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΥ 5/11/2012

ΟΛΟΙ ΣΤΗ 48ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ, ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

«Τα λεφτά τελειώνουν», «η δόση δεν εκταμιεύεται», «απειλούμαστε με χρεοκοπία», «οι Ευρωπαίοι μας πιέζουν αλλά εμείς –εννοείται- θα παλέψουμε μέχρι τέλους για τα δικαιώματα του λαού», «λίγες θυσίες ακόμα και φτάνουμε στο τέρμα»… Λόγια χιλιοειπωμένα, σαν να μην πέρασε μια μέρα από την ψήφιση των προηγούμενων δύο μνημονίων (ναι, αυτών που θα ήταν τα τελευταία γιατί η χώρα «όπου να ναι θα ανασάνει»). Λόγια που όσο περνάει ο καιρός, ακούγονται από διαφορετικά στόματα (στην αρχή από το ΠΑΣΟΚ, μετά από την κυβέρνηση Παπαδήμου, τώρα από την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και πάει λέγοντας…) αλλά στην ουσία τους (και στο ψέμα τους) παραμένουν αναλλοίωτες.  Άλλωστε, τρία χρόνια μετά την πρώτη δόση , δεν είναι και εύκολο πράμα να πείσεις τους 900.000 άνεργους που είναι γραμμένοι στις λίστες του ΟΑΕΔ να κάνουν κι άλλες θυσίες για τα σωθούν οι 2000 της λίστας Λαγκάρντ… Και επειδή αυτή είναι η 3η φορά και τα λεφτά είναι ξανά πολλά επιβάλλεται το τίμημα να είναι ακόμα μεγαλύτερο. Δεν μιλάμε πια για «πρώτες μειώσεις μισθών» και «εξορθολογισμούς του δημοσίου». Το μνημόνιο 3 έρχεται για να σχεδιάσει και να ολοκληρώσει σε βάθος χρόνου τη νέα κοινωνική πραγματικότητα. Το νέο μνημόνιο της καταστροφής, που εξαθλιώνει την κοινωνική πλειοψηφία, περιλαμβάνει παρεμβάσεις σε όλα τα πεδία του δημόσιου βίου καθώς αποτελεί συνολική, στρατηγικής σημασίας απάντηση από τη σκοπιά του κεφαλαίου –ελληνικού και ξένου – στην προσπάθεια του να ξεπεράσει την παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Για μια ακόμη φορά τα βάρη της θα τα σηκώσουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία! Τα σχέδια τους είναι ξεκάθαρα! Θέλουν να δουλεύουμε μέχρι τα 67 με μισθό που θα καθορίζουν οι εκάστοτε ανάγκες των εργοδοτών (400 ευρώ και κάτω)! Να βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την ανεργία ή την μετανάστευση. Να μας βαραίνουν συνεχώς νέοι δυσβάσταχτοι φόροι. Να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση μόνο όσοι  έχουν να πληρώσουν. Το ίδιο και στην υγεία. Και η βαρβαρότητα δε σταματά εκεί καθώς ιδιωτικοποιούν τα πάντα, ξεπουλούν ότι απέμεινε από δημόσια αγαθά! Ρεύμα, νερό κλπ θα κοστίζουν χρυσό και θα κόβονται άμεσα στους «μη συνεπείς» πληρωτές. Είναι χαρακτηριστική η αναφορά που γίνεται στο μνημόνιο: «σύμφωνα με τους εθνικούς στόχους της πολιτικής, ο πληθυσμός θα έχει πρόσβαση σε βασικά δημόσια αγαθά και στις υποδομές που προτάσσει το εθνικό συμφέρον, υπό την προϋπόθεση ότι είναι σε συμμόρφωση με τη συνθήκη της ΕΕ και το κατάλληλο παράγωγο δίκαιο»

Παρά τα όσα έχουν νομοθετηθεί όμως τα τελευταία 3 χρόνια, η εφαρμογή της πολιτικής για τη διάσωση του κεφαλαίου, που προσπαθούν να επιβάλλουν οι τρόικες εσωτερικού και εξωτερικού, βρίσκει σημαντικά αναχώματα. Οι απεργιακές κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος, το φωτεινό παράδειγμα της χαλυβουργίας, οι φοιτητικές κινητοποιήσεις και όλες οι εστίες αντίστασης που αναπτύχθηκαν τα τελευταία τρία χρόνια δείχνουν πως αυτή η πολιτική και οι εκφραστές θα τα βγάλουν δύσκολα πέρα με έναν οργισμένο λαό που δεν αντέχει άλλο να βλέπει κι άλλα μέτρα να εξαθλιώνουν τη ζωή του, την ίδια ώρα που οι επιχειρηματίες, οι εφοπλιστές και οι τραπεζίτες συνεχίζουν να πλουτίζουν. Η ανατροπή τους αποτελεί μονόδρομο! Δεν θα σκύψουμε άλλο το κεφάλι στις πολιτικές της ΕΕ και της συγκυβέρνησης. Δεν χρωστάμε τίποτα σε αυτούς που κλέβουν τις ζωές μας και δεν θα πληρώσουμε τις ζημιές και τα χρέη των ξοφλημένων επιχειρήσεων και του κεφαλαίου. Πλέον, ο φόβος που αρχικά υπερίσχυε στο λαό έχει αλλάξει στρατόπεδο. Οι μόνοι που έχουν λόγο να φοβούνται πια, είναι αυτοί που καθημερινά σχεδιάζουν την εξαθλίωσή μας. 

Πλάι στην οικονομική βία το σύστημα αναπτύσσει την κατασταλτική βία των κρατικών (ΜΑΤ,ΔΕΛΤΑ) και παρακρατικών μηχανισμών (Χρυσή Αυγή). Απέναντι στην ολοένα και αυξανόμενη κοινωνική αντίδραση απέναντι στον κοινωνικό μεσαίωνα, το κεφάλαιο προωθεί την ουσιαστική περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.  Το κράτος, μετά την εγκαθίδρυση της «δημοκρατίας» της τρόικας και της επιτήρησης, θωρακίζεται εκ νέου αναβαθμίζοντας την κρατική – κυβερνητική, εργοδοτική και φασιστική τρομοκρατία. Έτσι βλέπουμε μια γενικευμένη προσπάθεια για τη συγκρότηση ενός ασφυκτικού απολυταρχικού πλέγματος. Ενός πλέγματος που θα ξεφεύγει από τα στενά όρια της «τυπικής» καταστολής του χημικού πολέμου  και της αστυνομικής βίας και θα φτάνει μέχρι την κατάργηση τυπικών «δημοκρατικών δικαιωμάτων» της αστικής δημοκρατίας, με ξεκάθαρο στόχο το συντριπτικό χτύπημα του κινήματος. Έτσι, κρίνουμε πολύ σημαντική τη μάχη που έχουμε να δώσουμε στο πεδίο της δημοκρατίας και των ελευθεριών, καθώς και την άμεση ένταση της αντιφασιστική πάλης! Σε περιόδους οικονομικών κρίσεων όπου ο κίνδυνος των κοινωνικών εξεγέρσεων είναι εμφανής το σύστημα για να τρομοκρατήσει και να καταστείλει οποιαδήποτε εστία αντίστασης χρησιμοποιεί το φασισμό. Η χρυσή αυγή αποτελεί το ακραίο όπλο του ακραίου καπιταλιστικού συστήματος όπου οι φασιστικές συμμορίες χέρι-χέρι με τις  κυβερνήσεις επιτίθενται στην εργατική τάξη με διώξεις αγωνιστών και πολιτικών χώρων, χτύπημα διαδηλώσεων και προσυγκεντρώσεων απεργιών, πογκρόμ σε μετανάστες-εργάτες. Γι’ αυτό και θεωρούμε πως ο αντιφασιστικός αγώνας  είναι αγώνας ταξικός, επειδή ο φασισμός προέρχεται από την τάξη του κεφαλαίου και κατευθύνεται ενάντια στην τάξη των εργατών.

Ο νόμος-πλαίσιο δεν διορθώνεται, ανατρέπεται!

Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη μας για τις σπουδές μας, όχι στο πανεπιστήμιο επιχείρηση.

Με φόντο την οικονομική κρίση και την προσπάθεια του κεφαλαίου για την υπέρβαση αυτής, ήταν αναμενόμενη και η αναβάθμιση της επίθεσης απέναντι στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Άλλωστε είναι ένας χώρος οργανικά συνδεμένος με την υπόλοιπη κοινωνία και ειδικά με τη παραγωγή. Έτσι, κατ’ αντιστοιχία των Μνημονίων, η πολιτική του κεφαλαίου στην εκπαίδευση εξειδικεύεται μέσα από τα «Μνημόνια της Παιδείας», δηλαδή τους νόμους 4009 της Διαμαντοπούλου και 4076 του Αρβανιτόπουλου. Και οι δύο εκδοχές, έχουν φυσικά τον ίδιο στόχο: να εμβαθύνουν την επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου και να καταργήσουν το δημόσιο δωρεάν δημοκρατικό χαρακτήρα του πανεπιστημίου.

Βρισκόμαστε είδη αντιμέτωποι με: κομμένα συγγράμματα, εισαγωγή κριτηρίων για την δωρεάν σίτιση, κλείσιμο εστιών και παράλληλα προωθούνται συγχωνεύσεις-κλεισίματα Τμημάτων αλλά και ολόκληρων Πανεπιστημίων. Η υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων, οι απολύσεις διδακτικού και εργατικού προσωπικού καθώς επίσης και η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της φοιτητικής μέριμνας συνθέτουν το σκηνικό καταστροφής της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας, του αγαθού εκείνου που με σκληρούς αγώνες είχε κατακτήσει ο λαός.   

Βασικός στόχος των κυβερνήσεων του κεφαλαίου είναι να δημιουργήσουν (μέσα από το νέο πανεπιστήμιο του Μνημονίου) το νέο μοντέλο εργαζόμενου που έχει ανάγκη η εργοδοσία σήμερα. Η εμπέδωση της ευέλικτης απασχόλησης συνδέεται με τα  ευέλικτα Προγράμματα Σπουδών (κατακερματισμένη γνώση = κατακερματισμένα δικαιώματα) ενώ  το τσάκισμα της συλλογικής εργασιακής κατοχύρωσης (κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας) απαιτεί την κατάργηση της συλλογικής κατοχύρωσης σε επαγγελματικό επίπεδο που προωθείται μέσα από την κατάργηση των πτυχίων. Ταυτόχρονα, σε μία περίοδο όπου η ανεργία αυξάνεται με εκθετικούς ρυθμούς το κεφάλαιο επιλέγει να αφήσει εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι λαϊκών οικογενειών μέσα από την ένταση των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση. 

Βασικό στοιχείο του «νέου πανεπιστημίου» αποτελούν τα Συμβούλια Διοίκησης. Το Συμβούλιο Διοίκησης είναι από τα κύρια μέσα που θα μετατρέψει ολοκληρωτικά το πανεπιστήμιο σε επιχείρηση γι αυτό έχει και την κατάλληλη σύνθεση. Θα είναι όργανα διαπλοκής με ΜΜΕ και σκοτεινά επιχειρηματικά συμφέροντα  ΚΑΙ τα μέλη του θα είναι οι πραιτοριανοί της κυβέρνησης και του ΣΕΒ στα Ιδρύματα. Το προηγούμενο διάστημα οι κινητοποιήσεις των φοιτητικών συλλόγων κατάφεραν να μπλοκάρουν την διαδικασία εκλογής των συμβουλίων διοίκησης. Τώρα υπουργείο και πρυτάνεις φοβισμένοι προσπαθούν να τα περάσουν απ’ την πίσω πόρτα μέσω της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας.   

ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΑ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ

Αυτά τα μέτρα δεν πρέπει να περάσουν και η διαμαρτυρία δεν αρκεί. Για να μη ζήσουμε μια τέτοια ζωή, για να μην γίνουμε δούλοι του 21^ου αιώνα, απαιτείται παλλαϊκή εξέγερση για την ανατροπή της οικονομικής – πολιτικής – κοινωνικής εξουσίας του κεφαλαίου. Τα βήματα σημειωτόν,  οι σκόρπιες απεργιακές κινητοποιήσεις, μια εδώ και μια εκεί, που οργανώνουν μέχρι σήμερα οι γραφειοκρατικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ είναι εντελώς αναντίστοιχες της επίθεσης, ανίκανες να βάλουν φραγμό και να την ανατρέψουν. Σήμερα η μόνη απάντηση  που μπορεί να υπάρξει δε μπορεί να είναι άλλη από το μαζικό παλλαϊκό ξεσηκωμό διαρκείας! Εμείς οι φοιτητές στο πλευρό των εργαζομένων με πολύμορφο απεργιακό αγώνα διαρκείας, που δε θα σταματήσει την Τετάρτη αλλά θα συνεχιστεί και μετά από αυτήν, μέχρι να πάρουν τα μέτρα πίσω, με μαχητικές συγκεντρώσεις, καταλήψεις και διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα μπορούν και πρέπει να γίνουν φραγμός στη γενική και τελική πλέον λεηλασία που μας ετοιμάζουν. Να συγκροτήσουμε μαζί με τους εργαζόμενους ένα κέντρο αγώνα στην Αθήνα, μέσα στις φοιτητικές καταλήψεις, που θα μπορεί να υποδέχεται τον αγωνιζόμενο λαό, να συντονίζει τη δράση εργαζόμενων και νεολαίας και να δίνει το στίγμα κλιμάκωσης του αγώνα μέχρι τέλους. 

Αντιμέτωπο με τη συγκεκριμένη κατάσταση, το φοιτητικό κίνημα είναι ώρα να ορθώσει ξανά το ανάστημά του σε όσους το θέλουν ηττημένο και υποταγμένο… Πιάνοντας το νήμα των καλύτερων παραδόσεών του να γίνει «σώμα απ’ το σώμα» του ανασυγκροτημένου ταξικά εργατικού κινήματος. Με τα δικά του όργανα πολιτικής και  μαχητικές, πολύμορφες δράσεις να ανατρέψει τους νόμους που διαλύουν το πανεπιστήμιο και  τσακίζουν τα δικαιώματα της νεολαίας και να ενωθεί, από τη σκοπιά του σημερινού και μελλοντικού εργαζόμενου, με τον αγώνα της υπόλοιπης κοινωνίας ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του κεφαλαίου. Ως κομμάτι του ευρύτερου λαϊκού κινήματος πρέπει να παλέψει μαχητικά για την ανατροπή των Μνημονίων και όλων των αντιλαϊκών νόμων που το συνοδεύουν.

Μέσα από διαδικασίες βάσης (συνελεύσεις, συντονισμός), απεργίες, καταλήψεις, διαδηλώσεις,  φοιτητικοί σύλλογοι και σωματεία, φοιτητικό και εργατικό κίνημα,  πρέπει να κλιμακώσουν την πάλη τους απέναντι στα νέα μέτρα αλλά και για την ανατροπή όλων των προηγούμενων. Με το Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και με τη συντονιστική επιτροπή κατάληψης η οποία προωθεί και συντονίζει τον αγώνα στη βάση των αποφάσεων των γενικών συνελεύσεων και η οποία μπορεί και πρέπει να συμβάλει στο περιεχόμενο των επόμενων κινητοποιήσεων, καθώς  το πολιτικό περιεχόμενο του αγώνα μας πρέπει να καθορίζεται από τους ίδιους τους αγωνιζόμενους και τις αποφάσεις των διαδικασιών βάσης. Είναι αναγκαίο να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας, τα σαμποτάζ και τις απεργίες μας εντός αλλά και εκτός του πανεπιστημίου. Πρέπει εμείς οι ίδιοι οι αγωνιζόμενοι να πάρουμε τους αγώνες στα χέρια μας, ήρθε η ώρα να συμμετέχουμε ενεργά στη συντονιστική επιτροπή κατάληψης που γίνεται μετά τη γενική συνέλευση. Έχουμε σαν στόχο η συνέλευση της κατάληψης να αποτελεί κινηματική βάση με όρους ισοτιμίας και αντιιεραρχίας. Ήρθε η ώρα να αποφασίζουμε εμείς για τις ανάγκες μας. Η κατάληψη πρέπει να είναι το μέρος όπου απελευθερώνουμε τον χώρο και τον χρόνο από το καθημερινό φοιτητιλίκι, δημιουργώντας ταυτόχρονα τις δικές μας κοινότητες αγώνα.

Απαιτούμε:

·    Ανατροπή ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ και της πολιτικής ΕΕ-ΔΝΤ-Κεφαλαίου, των Μνημονίων, του Μεσοπρόθεσμου και κάθε αντιλαϊκού νομοσχεδίου.

·    Ανατροπή του νόμου-εκτρώματος, των Συμβουλίων Διοίκησης, καμία σκέψη για εφαρμογή τους.

·    Δεν πληρώνουμε την κρίση τους. Εξω η τρόικα.

·    Κατάργηση των Κολλεγίων και κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης. Ανατροπή του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων. Απόσυρση των νόμων για Αξιολόγηση, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ.

·    Ούτε ένα ευρώ  από την τσέπη μας για τις σπουδές μας- Καμία σκέψη για δίδακτρα και κατάργηση συγγραμμάτων.

·     Να καταργηθεί το επαίσχυντο Σύμφωνο πρώτης Απασχόλησης για τη νεολαία.

·    Κάτω τα χέρια από το άσυλο, απαιτούμε την πλήρη κατοχύρωσή του, το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό. 

·    Έξω οι εταιρίες από τις σχολές. Δωρεάν σίτιση για όλους τους φοιτητές, χωρίς κριτήρια. Να παρθεί πίσω η απόφαση του ΕΚΠΑ για κριτήρια στη σίτιση.

·    Άμεση απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων από φοιτητικές και εργατικές κινητοποιήσεις. Κάτω ο τρομονόμος.

·    Αλληλεγγύη σε όσους υπέστησαν τα φρικτά βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ, σ’ όσους εμποδίζεται το δικαίωμα συμμετοχής στις διαδηλώσεις μέσω των προκλητικών προσαγωγών τους .

Υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων του λαού κόντρα στην τρομοκρατία Κράτους –εργοδοσίας– Κυβέρνησης και της φασιστικής νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής.

Διεκδικούμε:

· Αποκλειστική κρατική χρηματοδότηση. Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση, Δημόσια Δωρεάν Παιδεία για όλους χωρίς ταξικούς φραγμούς.

· Αύξηση της χρηματοδότησης για την Παιδεία, την Υγεία, τις κοινωνικές παροχές, όχι για τις τράπεζες, τους επιχειρηματίες και τις στρατιωτικές επιδρομές.

· Ένα ενιαίο και αδιάσπαστο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτό.

· Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, πάσο και συγκοινωνίες για όλους. Να δοθούν κανονικά και άμεσα τα πάσο από τις γραμματείες κι όχι από τις εταιρείες. Αύξηση των δαπανών για όλες τις φοιτητικές παροχές.

·     Μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό-Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Κατάργηση των εργολαβιών και των ελαστικών μορφών απασχόλησης. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις.

·      Καμία συγχώνευση-κλείσιμο ΑΕΙ-ΤΕΙ- σχολείων- νοσοκομείων.

Αποφασίζουμε:

·      Επιδιώκουμε και συμμετέχουμε σε διαδικασίες βάσης συντονισμού και ενοποίησης του αγώνα του Φοιτητικού Κινήματος με Πρωτοβάθμια Σωματεία και εργατικές συλλογικότητες που προωθούν την κλιμάκωση του αγώνα.

·      Συμμετοχή στη 48ωρη απεργία 6 και 7 Νοέμβρη. Τρίτη 6 Νοέμβρη προσυγκέντρωση στο Μουσείο 10:30. Τετάρτη 7 Νοέμβρη στο Σύνταγμα 15:00.

·      Κατάληψη της σχολής Τρίτη-Τετάρτη 6-7/11

·      Μπλοκάρουμε τα συμβούλια διοίκησης με οποιονδήποτε τρόπο κι αν διεξαχθούν οι εκλογές.

·      Συμμετοχή στη συνέλευση Φοιτητών-Εργαζομένων-καθηγητών του ΕΚΠΑ την Παρασκευή 9/11 στις 15:30 στην Πρυτανεία.

·      Συμμετοχή στις κινητοποιήσεις στην πλατεία  Συντάγματος 9-10 Νοέμβρη.

·      Νέα Γενική Συνέλευση του Συλλόγου την Τρίτη 13/11, 12:00 στο ΑΜΦ 21.

·      Με το πέρας της γενικής συνέλευσης καλούμε σε πορεία με τους υπόλοιπους φοιτητικούς συλλόγους της ΣΘΕ και του ΕΜΠ προς το Δημαρχείο του Ζωγράφου.