Πέμπτη 24 Μαΐου 2012

Για τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών της 16ης Μάη

Οι φετινές φοιτητικές εκλογές αποτέλεσαν ένα ακόμα δημοψήφισμα για τη σπουδάζουσα νεολαία ανάμεσα στην πολιτική της φτώχειας, της λιτότητας και της κοινωνικής καταστροφής από τη μία και στις δυνάμεις της πάλης για την ανατροπή του κοινωνικού μεσαίωνα από την άλλη. Οι φοιτητές σίγουρα έδωσαν δυναμικό παρόν ενισχύοντας τις δυνάμεις του αγώνα και της ανατροπής. Η ΕΑΑΚ βγήκε για ακόμη μια φορά ενισχυμένη σε ποσοστό και σε ψήφους, ενώ αντίθετα οι μνημονικές παρατάξεις του δικομματισμού ΠΑΣΠ και ΔΑΠ έχασαν χιλιάδες ψήφους. Η αύξηση της αποχής οφείλεται στην τεράστια πτώση τους. Το χτύπημα των βασικών πυλώνων της αστικής πολιτικής στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ πρέπει να είναι το πρώτο βήμα για τη συνολική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος πλάι στο μαχόμενο λαό για την ανατροπή του κοινωνικού μεσαίωνα. 

Συγκεκριμένα στο Φοιτητικό Σύλλογο Μαθηματικού, ένα σύλλογο όπου για πολλά χρόνια οι καθεστωτικές παρατάξεις ΠΑΣΠ-ΔΑΠ συγκέντρωναν πολύ ψηλά ποσοστά, φέτος οι φοιτητές γύρισαν την πλάτη και στους δύο, με αποτέλεσμα να χάσουν πάνω από 100 ψήφους ο καθένας. Απ’ την άλλη η ΑΕΠ-ΕΑΑΚ βγήκε για ακόμη μια χρονιά ενισχυμένη σε ψήφους και σε ποσοστό κατακτώντας και 2 έδρες στο ΔΣ του συλλόγου (έχασε μια η ΠΑΣΠ). Η σταθερή άνοδος της ΑΕΠ-ΕΑΑΚ τα τελευταία χρόνια αποτυπώνει την αγωνιστική στροφή του συλλόγου, ενδεικτική η δυναμική συμμετοχή και ο ρόλος που έπαιξε στο κίνημα ενάντια στο νόμο Διαμαντοπούλου με πολλές βδομάδες καταλήψεων και κινητοποιήσεων το Σεπτέμβρη-Οκτώβρη. Σίγουρα μια συνολική ανατροπή των συσχετισμών δεν γίνεται απ’ την μια μέρα στην άλλη, αλλά με ενισχυμένη την ΕΑΑΚ υπάρχουν δυνατότητες για δυναμική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, των γενικών συνελεύσεων, των συλλόγων, για την συμπόρευση και την κοινή δράση με τους εργαζόμενους εντός και εκτός του πανεπιστημίου. 

Σε αυτήν την κατεύθυνση καλούμε τους φοιτητές που απεγκλωβίστηκαν από την ΠΑΣΠ και τη ΔΑΠ (250 στο μαθηματικό και χιλιάδες σε όλη την Ελλάδα) να μην παραιτηθούν, αλλά το επόμενο διάστημα να συμμετάσχουν στις γενικές συνελεύσεις και στον αγώνα ενάντια στο σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα και το πανεπιστήμιο επιχείρηση. Αυτό θα αποτελέσει τεράστιο πλήγμα για τις κυρίαρχες παρατάξεις και την πολιτική που εκφράζουν, καθώς βασικός κανόνας τους είναι ότι αν δεν μπορούν να σε πείσουν, τουλάχιστον ας μείνεις αμέτοχος και ακίνδυνος! 

Δεν μπορούμε βέβαια να επαναπαυτούμε σε μια καλή καταγραφή στις εκλογές, καθώς καλούμαστε να δώσουμε αγώνες για το δημόσιο Πανεπιστήμιο αλλά και για την ίδια την εργασία και την ζωή μας. Σε τέτοιους αγώνες το φοιτητικό κίνημα θα δώσει τις εξετάσεις του την επόμενη περίοδο. Η σημαντική ενίσχυση της ΕΑΑΚ είναι ένα αισιόδοξο βήμα σε αυτήν την κατεύθυνση και σίγουρα έστειλε μήνυμα σε όσους προσπαθήσουν να εφαρμόσουν το νόμο Διαμαντοπούλου. 

Τέλος, ο στόχος που βάλαμε να τσακιστούν οι μνημονιακές παρατάξεις του δικομματισμού στα πανεπιστήμια και να ενισχυθεί η δύναμη ανατροπής επετεύχθη! Τώρα πρέπει να τσακίσουμε μαζί με όλο το λαό την πολιτική των μνημονίων και του κεφαλαίου και να ανοίξουμε το δρόμο για τις δικές μας ανάγκες σε παιδεία, εργασία, δημοκρατία!

Πέμπτη 17 Μαΐου 2012

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ 2012

Συγκριτικά 2011-2012 για τον Φοιτητικό σύλλογο Μαθηματικού:

                                                                       2012                            2011

ΠΑΣΠ                                                         219 (28,9%)                322 (32,6%)
ΔΑΠ-ΝΔΦΚ                                                 163 (21,5%)                311 (31,5%)
ΠΚΣ                                                            154 (20,3%)                160 (16,2%)

ΑΕΠ-ΕΑΑΚ                         120 (15,9%)      108 (10,9%)

2πρ-ΑΡΕΝ                                                   84  (11,1%)                  76 (7,7%)
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ                                8    (1%)                       6 (0,6%)
ΛΕΥΚΑ                                                           8

ΨΗΦΙΣΑΝ:  788
ΕΓΚΥΡΑ:     756

Έδρες για το ΔΣ του συλλόγου:

ΠΑΣΠ:          3 (-1)
ΔΑΠ-ΝΔΦΚ: 3
ΠΚΣ:            2
ΑΕΠ-ΕΑΑΚ:  2 (+1)
2πρ-ΑΡΕΝ:   1


Συγκεντρωτικά αποτελέσματα για την Σχολή Θετικών Επιστημών:

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ: 771 (26%)
ΕΑΑΚ: 695 (23,4%)
ΠΚΣ: 660 (22,2%)
ΠΑΣΠ: 464 (15,6%)
ΑΡΕΝ: 270 (9,1%)

Δείτε όλα τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών εδώ : http://www.nka.gr/modules.php?name=Foititikes

Κυριακή 13 Μαΐου 2012

ΤΕΤΑΡΤΗ 16 ΜΑΗ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ


Όταν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν ιστορική συντριβή σε ποσοστό και ψήφους, τι αξία έχει για τη σπουδάζουσα νεολαία να κυνηγάει να «μαυρίσει» τις παραφυάδες τους, ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, στις 16 Μαΐου, μέρα των φοιτητικών εκλογών;
 Έχει τεράστια σημασία αν αναλογιστούμε ότι οι δύο βασικοί πυλώνες του συστήματος θα έχουν τσακιστεί πλήρως μόνο όταν διαλυθούν και απομονωθούν από το λαό όλοι οι μηχανισμοί τους μέσα στην κοινωνία. Σε αυτούς τους μηχανισμούς βασίζεται το μαύρο μέτωπο της φτώχειας για να ανασυντάξει τις δυνάμεις του και να αποκτήσει εκ νέου κοινωνική νομιμοποίηση. Ο δικομματισμός δεν πρόκειται να συντριβεί αν δεν ξεριζωθούν τα φυτώριά του στους χώρους δουλειάς και τα πανεπιστήμια, αν δε χάσει τα στηρίγματά του που με άμεσο ή έμμεσο τρόπο αναπαράγουν και στηρίζουν την πολιτική των δύο μεγάλων κομμάτων. Άλλωστε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δε χτύπαγαν ‘’40άρια’’ στις εκλογές επειδή ασκούσαν φιλολαϊκή πολιτική ή επειδή είχαν απλά τα ΜΜΕ με το μέρος τους (και το μέρος του κεφαλαίου, μεγαλοεπιχειρηματιών κτλ.), αλλά στηρίζονταν και στους μηχανισμούς που έστειναν ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ στην κοινωνία και ΠΑΣΠ-ΔΑΠ στα πανεπιστήμια ξεγελώντας εργαζόμενους και νεολαία. Ψήφος σε ΔΑΠ και ΠΑΣΠ λοιπόν καθιστά τη νεολαία συνένοχο στα σχέδια που υποθηκεύουν το παρόν και το μέλλον της! Το φοιτητικό κίνημα δεν θα τους κάνει το χατίρι και θα μαυρίσει τις παρατάξεις του δικομματισμού στα πανεπιστήμια όπως έκανε και στις εθνικές εκλογές.
            Η πιο βαριά και ουσιαστική καταδίκη τους είναι η εκλογική και πολιτική ενίσχυση της ΕΑΑΚ, του μετώπου της αντικαπιταλιστικής αριστεράς μέσα στις σχολές. Η άνοδος της θα σημάνει κραυγή αγώνα και ελπίδας της νεολαίας απέναντι στο πανεπιστήμιο επιχείρηση που της ετοιμάζουν και την ανεργία και τη μετανάστευση που της φέρνουν.  Ψήφος στην ΕΑΑΚ είναι στήριξη και συστράτευση στον αγώνα για να ανατραπεί το πανεπιστήμιο επιχείρηση που οικοδομούν, για μια άλλη εκπαίδευση υποταγμένη στις λαϊκές ανάγκες. Ψήφος στην ΕΑΑΚ είναι στήριξη στο οργανωμένο φοιτητικό κίνημα, με συνελεύσεις και συντονιστικά όχι μικρά κοινοβούλια αλλά πραγματικά όργανα του αγώνα και έκφρασης των αγωνιζόμενων φοιτητών,  που παλεύει πλάι στο λαϊκό-εργατικό κίνημα για να ανατρέψει την πολιτική της εξαθλίωσης, ανοίγοντας δρόμους για μια άλλη κοινωνία.
Στείλε τον ΠΑΣΠΙΤΗ και το ΔΑΠΙΤΗ της σχολής σου να κάνει παρέα στην Άννα Διαμαντοπούλου!
Καταδίκασε αυτούς που διαχειρίζονται τόσα χρόνια το πανεπιστήμιο στις πλάτες σου με τη δύναμη που εσύ του έδινες!
Μην αφήσεις για πρώτη φορά ΠΑΣΠ και ΔΑΠ να πάρουν μεγαλύτερα ποσοστά στη νεολαία από ότι ΠΑΣΟΚ-ΝΔ στην κοινωνία!
Ήρθε η ώρα να τσακίσουμε τις μνημονιακές παρατάξεις του δικομματισμού στα πανεπιστήμια.. Να σημάνει η αρχή του τέλους της αυτοδυναμίας τους!
ΣΤΙΣ 16 ΜΑΗ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, ΤΟΥ ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ!

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ      Α.Ε.Π.-Ε.Α.Α.Κ.


Συμμετέχουμε στις εκλογές του φοιτητικού συλλόγου Μαθηματικού, Τετάρτη 16 Μάη, που θα διεξαχθούν στο παλιό Χημείο (κτίριο παιδαγωγικού τμήματος), οδός Ναυαρίνου & Χ. Τρικούπη, στον τρίτο όροφο, από τις 7πμ μέχρι τις 8μμ. Απαραίτητη η αστυνομική ταυτότητα και το τρίπτυχο.

Τρίτη 8 Μαΐου 2012

Δεν επαναπαυόμαστε – Δεν μένουμε θεατές στις εξελίξεις


                Οι εκλογές της 6ης Μαΐου ανέδειξαν ένα σκηνικό πολιτικής ρευστότητας. Η καταδίκη του δικομματισμού αφαιρεί την δυνατότητα συγκρότησης νέας κυβέρνησης στα κόμματα που μέχρι τώρα κυβερνούσαν με την βάρβαρη πολιτική τους υπό τις κατευθύνσεις της ΕΕ κ του ΔΝΤ. Γι’ αυτό το σύστημα αναζητεί την ανασυγκρότησή του με νέα υλικά. Αξιοποιεί σε αυτή την κατεύθυνση και τις διάφορες «αντιμνημονιακές» δυνάμεις, χωρίς πολιτική ρήξης με το κεφάλαιο και την ΕΕ. Ιδιαίτερη προσπάθεια θα γίνει για την ενσωμάτωση δυνάμεων της Αριστεράς, στη βάση του κυβερνητισμού και της προσήλωσης στο ευρώ και την ΕΕ.

                Όποια όμως κυβέρνηση και να προκύψει δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες ότι η αλλαγή αυτής της εφιαλτικής πορείας δεν μπορεί να γίνει χωρίς συγκεκριμένη αντί-ΕΕ και αντικαπιταλιστική στοχοθεσία. Όπως αυτές τις αυταπάτες των άμεσων λύσεων από τα πάνω και των κυβερνητικών διεξόδων, τις οποίες τροφοδότησε ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜΑΡ, αναπτύσσοντας μια πορεία με απαντήσεις εντός της ΕΕ και χωρίς ρήξη με το σύστημα. Προβληματικό είναι και το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της «αντιμνημονιακής» ψήφου κατευθύνθηκε στο συντηρητικό μόρφωμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων, ενώ ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί η καταγραφή της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, που αποτελεί ένα πολύ αρνητικό γεγονός. Υπογραμμίζει τον κίνδυνο από μια στροφή προς τον φασισμό, στο έδαφος της καπιταλιστικής κρίσης.

                Το επόμενο διάστημα πρέπει να αναμένουμε κλιμάκωση της επίθεσης από πλευράς ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου καθώς πολλά μέτρα έχουν ήδη αποφασιστεί και συμφωνηθεί με το ελληνικό κράτος, ανεξάρτητα απ’ το αν βάζει την υπογραφή της η νέα κυβέρνηση. Ο αγώνας για την αποδέσμευση του λαού από τα Μνημόνια, το χρέος, το ΔΝΤ και την ΕΕ συνεχίζεται αμείωτος από σήμερα στους δρόμους. Όπως το γνωρίζαμε από την αρχή, η σημαντικότερη μάχη θα δοθεί εκεί που είναι η πραγματική δύναμη του λαού και της νεολαίας: στους χώρους δουλείας, στις σχολές στις γειτονιές για την υπεράσπιση της συλλογικής σύμβασης, της υγείας, της παιδείας.
Για εμάς που μας ετοιμάζουν το πιο σκληρό μέλλον μέσα κι έξω απ’ τα πανεπιστήμια το μήνυμα πρέπει να είναι σαφές:

Δε θα γίνουμε η γενιά της ανεργίας και της μετανάστευσης!

                Το μήνυμα και ο αγώνας αυτός πρέπει να δοθεί σε κάθε μάχη με κάθε τρόπο. Περνάει μέσα από την μάχη για την ανατροπή της επιχειρηματικής λειτουργίας του πανεπιστημίου, την ανατροπή του νόμου-πλαίσιο. Περνάει μέσα από την μάχη για αλλαγή των συσχετισμών μέσα στα πανεπιστήμια, και κυρίως από την καταδίκη των δυνάμεων που στηρίζουν αυτές τις αναδιαρθρώσεις αλλά και των δυνάμεων που υπερασπίζονται το παλιό πανεπιστήμιο. Ο αγώνας μέσα στα πανεπιστήμια πρέπει να έρχεται σε ρήξη με το πανεπιστήμιο της αγοράς και του μνημονίου, σε ρήξη με τις κατευθύνσεις της ΕΕ στην παιδεία. Είναι ανάγκη να βάλουμε στο επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες της νεολαίας για μόρφωση και έρευνα για τις ανάγκες της κοινωνίας, για δουλειά σίγουρη και σταθερή με αξιοπρεπείς μισθούς. Κόντρα σ’ αυτούς που μας θέλουν με πτυχία-μεταπτυχιακά-διδακτορικά στην ανεργία, την επισφάλεια και πολλές φορές να μεταναστεύουμε προς αναζήτηση δουλειάς.

                Οι φοιτητικές εκλογές στις 16 Μάη αποτελούν άλλη μια μάχη που καλούμαστε να δώσουμε και μια ευκαιρία για ανατροπή των συσχετισμών στα πανεπιστήμια. Καλούμε όλους τους φοιτητές με τους οποίους δώσαμε τις μικρές και μεγάλες μάχες το προηγούμενο διάστημα, που στήριξαν τα αγωνιστικά πλαίσια στις γενικές συνελεύσεις και βρέθηκαν μαζί μας στο δρόμο τους αγώνα, όλους τους φοιτητές που πλήττονται από την αντιλαϊκή πολιτική, που τους βαραίνει το κόστος σπουδών και η ανασφάλεια στην εργασία, να στηρίξουν τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια της ΕΑΑΚ, να οργανώσουμε ένα ισχυρό φοιτητικό κίνημα, να παλέψουμε μαζί  για πραγματικά δημόσια και δωρεάν παιδεία, για δουλειά με δικαιώματα, για ζωή με αξιοπρέπεια.

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

Καταγγελία Ε.Α.Α.Κ. για τα γεγονότα στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης

Σήμερα Τετάρτη 2/5 είχαν οριστεί οι εκλογές για την ανάδειξη του Συμβουλίου Διοίκησης στα ΤΕΙ. Πτυχή του Νόμου – Διαμαντοπούλου με την οποία ήρθε σε αντιπαράθεση το φοιτητικό κίνημα, μερίδα καθηγητών και εργαζόμενοι του πανεπιστημίου σε όλη την Ελλάδα, αποτρέποντας σε μεγάλο βαθμό ένα από τα πρώτα βήματα εφάρμογής του. Ενός νόμου που ψηφίστηκε στις 24 Αυγούστου από το μαύρο μέτωπο ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ πυροδοτώντας κύμα 300 καταλήψεων πανελλαδικά στα πανεπιστήμια. Η σθεναρή αντίσταση του φοιτητικού κινήματος και ο κοινός του αγώνας με εργαζόμενους και κομμάτι του διδακτικού προσωπικού ενάντια στη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας ήταν που ανάγκασε το υπουργείο να επαναδιαπραγματευθεί την τακτική εφαρμογής του νόμου επιδιώκοντας να διαμορφώσει συμμαχίες εντός του πανεπιστημίου. 

Αρκετό καιρό μετά από τις τελευταίες αποτυχημένες προσπάθειες κυβέρνησης και υπουργείου για την εφαρμογή του νόμου, η ΔΑΠ - ΝΔΦΚ ΤΕΙ σήμερα δηλώνει παρούσα και εγγυείται την διεξαγωγή των εκλογών για τα Συμβούλια Διοίκησης. 200 τραμπούκοι με ρόπαλα, σιδερολοστούς και πυροσβεστήρες αλώνιζαν στις εγκαταστάσεις του ΤΕΙ και επιτίθονταν σε οποιονδήποτε θα μπορούσε να απειλήσει την ομαλή διεξαγωγή των εκλογών. Ως πάνοπλος στρατός και με την βοήθεια ασφάλειας και μπράβων διαμόρφωσαν κλίμα τρομοκρατίας, απαγορεύοντας σε συλλογικούς φορείς εργαζομένων και φοιτητών να παρέμβουν στη διαδικασία. Επιτέθηκαν σε 2 φοιτητές που ξεκάθαρα έχουν δηλώσει την εναντίωση τους στο νόμο. Τους απομόνωσαν σε χώρο που η ΔΑΠ – ΝΔΦΚ ΤΕΙ είχε καταλάβει και τους ξυλοκόπησαν. Προπηλάκισαν το πρόεδρο και μέλη του σωματείου εκτάκτων διδασκόντων. Επί της ουσίας στόχευαν να χτυπήσουν το ίδιο το φοιτητικό κίνημα και οποιονδήποτε παλεύει ακόμα, για την ανατροπή του νόμου και υπερασπίζεται τα δικαιώματα της νεολαίας σε εκπαίδευση και εργασία. 

Οι τραμπούκοι της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ ΤΕΙ δεν παρέκλιναν από τη διακηρυκτική “εναντίωση” τους στη συγκεκριμένη πτυχή του νόμου, αλλά ακολούθησαν πιστά τη σκληρή γραμμή του αρχηγού τους (Σαμαρά) και των συμφερόντων που υπηρετεί. Των συμφερόντων που λυμαίνονται το ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, με την καθημερινή διαπλοκή με μεγαλοκαθηγητές, την εμπλοκή σε επιχειρηματικά προγράμματα που εκπονεί το ίδρυμα, αποτελώντας το πιο σάπιο και διεφθαρμένο κομμάτι του φοιτητικού συνδικαλισμού, που δε διστάζουν να θυσιάσουν κάθε δικαίωμα των φοιτητών για ατομικό και κομματικό τους όφελος. Οι προγραμματικές δηλώσεις του Σαμαρά για το προχώρημα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, της εφαρμογής του απονομιμοποιημένου νόμου Διαμαντοπούλου, της κατάργησης του ασύλου και το τσάκισμα του μαχητικού φοιτητικού κινήματος βρήκαν για άλλη μια φορά τον υλοποιητή τους στο πρόσωπο της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. 

Σε περίοδο που ο αστικός συνασπισμός εξουσίας προσπαθεί να παρουσιάσει, εν όψει εκλογών, ως μονόδρομο την πολιτική που τα δίνει όλα στο κεφάλαιο και στέλνει στον Καιάδα εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις αιώνων, τα εκβιαστικά διλήμματα των από πάνω, πάνε χέρι χέρι με τη διά ροπάλου εφαρμογή νόμων. Καλούμε κάθε φοιτητή να μη δείχνει καμία ανοχή σε τέτοιες λογικές και πρακτικές, να απομονώσει και να καταδικάσει τις κομματικές νεολαίες, που δρουν ως σύγχρονες πολιτοφυλακές του μνημονίου και της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, που υποθηκεύουν το μέλλον μιας ολόκληρης γενιάς. Η νεολαία δεν τρομοκρατείτε! Με μαζικούς συλλογικούς ανυποχώρητους αγώνες θα περάσει πάνω από αυτούς και την πολιτική τους.


ΟΥΤΕ ΣΙΩΠΗΣ ΟΥΤΕ ΥΠΟΤΑΓΗΣ…
ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΔΕΝ ΔΙΑΓΡΑΦΕΤΑΙ, ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΓΡΑΨΕΙ.

Δύο χρόνια τώρα τα κόμματα του μνημονίου, οι κυβερνήσεις τους, η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ., προσπαθούν να βάλουν ταφόπλακα στις κοινωνικές κατακτήσεις και τα δικαιώματα εργαζομένων και νεολαίας. Ισοπεδώνουν την ελληνική κοινωνία, με μοχλό πίεσης το χρέος, κόβουν μισθούς, συντάξεις, δημιουργούν στρατιές ανέργων και ανεβάζουν το κόστος ζωής σε ύψη δυσθεώρητα για την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, οδηγώντας στην εικόνα των 20.000 αστέγων μόνο στην Αθήνα και σε δεκάδες αυτοκτονίες καθημερινά. Η βία είναι πλέον η βασική τους συνταγή. Η πραξικοπηματική συγκρότηση της κυβέρνησης Παπαδήμου, η ιδεολογική τρομοκρατία ενάντια στο κίνημα και την Αριστερά και η φυσική βία των δυνάμεων καταστολής ενάντια σε όποιον αγωνίζεται είναι το αναγκαίο συμπλήρωμα εφαρμογής αυτής της πολιτικής. Σε αυτό το φόντο διεξάγονται οι επικείμενες βουλευτικές εκλογές, που αποτελούν τις πιο κρίσιμες των τελευταίων δεκαετιών. Παίρνουν τη μορφή δημοψηφίσματος, ψήφου μαζικής καταδίκης αλλά και απάντησης στο ερώτημα: “υπάρχει άλλος δρόμος και ποιος είναι αυτός;”. 

Είναι σαφές, ότι τις εκλογές αυτές τις επέβαλαν οι μαζικοί λαϊκοί αγώνες του προηγούμενου διαστήματος, ακριβώς επειδή τα διάφορα κυβερνητικά επιτελεία δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν την πολιτική τους χωρίς αναστρέψιμο κόστος για αυτά. Ολόκληρος ο λαός δυο χρόνια τώρα με πολλαπλούς τρόπους έδειξε την αντίθεσή του στην πολιτική της κοινωνικής καταστροφής και ερήμωσης. Οι μεγαλειώδεις απεργίες ήδη από τις πρώτες μέρες που οι τοποτηρητές της τρόικα εγκαταστάθηκαν στη χώρα, οι μεγάλες πλατείες της οργής, αλλά και της δημοκρατίας του αγώνα, τα κινήματα πολιτικής ανυπακοής του “δεν πληρώνω” και ό,τι πολιτικά σηματοδότησαν με τη διάρρηξη των σχέσεων με τα κόμματα του μνημονίου και της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, έδειξαν ότι η εμπιστοσύνη του λαού στις δυνάμεις του μπορεί να ανοίξει άλλους δρόμους για τους εργαζόμενους και τη νεολαία. 

Ειδικά για τη νεολαία, το καλύτερο υλικό στην προσπάθεια υπέρβασης της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου, ετοιμάζουν μέλλον ανεργίας του 40%, του Συμφώνου Πρώτης Απασχόλησης και του δρόμου της μετανάστευσης. Η γενιά με τα περισσότερα πτυχία καλείται να ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη. Για να επιβάλλουν αυτόν τον εργασιακό μεσαίωνα προσπαθούν να διαμορφώσουν εδώ και τώρα το νέο Πανεπιστήμιο της αγοράς, με πτυχία χωρίς αντίκρισμα, όλο και λιγότερο δημόσιο και δωρεάν και με ακρωτηριασμένη τη δημοκρατία στο εσωτερικό του. Σε όλες τις μάχες μαζί με τον υπόλοιπο λαό και η νεολαία με ιδιαίτερο τρόπο έδειξε την αντίθεσή της στο μέλλον που της ετοιμάζουν, με τις καθοριστικής σημασίας για το φοιτητικό κίνημα κινητοποιήσεις του Σεπτέμβρη και τις καταλήψεις σε πάνω από 300 τμήματα και σχολές πανελλαδικά, κερδίζοντας αυτό που στην εποχή του μνημονίου φαινόταν ακατόρθωτο, να καταστήσουν ανεφάρμοστο και να μπλοκάρουν κάθε προσπάθεια εφαρμογής ενός νόμου που ψηφίστηκε με πλατιά κοινοβουλευτική συμφωνία, δείχνοντας ότι οι πραγματικές πλειοψηφίες βρίσκονται στον δρόμο, στους κόλπους του λαϊκού κινήματος.
Σε αυτές τις εκλογές η νεολαία καλείται να πάρει θέση πάνω στα διλήμματα που βάζει η ίδια η ζωή: Θα νομιμοποιήσει με την ψήφο της την συνέχιση και κλιμάκωση της επίθεσης, ή θα πάρει θέση ενεργής στράτευσης στην υπόθεση της ανατροπής της; Θα καταδικάσει τα κόμματα του μνημονίου και τα υποστυλώματά τους, όπου και αν αυτοπροσδιορίζονται, δεξιά ή αριστερά ή θα ενισχύσει τις δυνάμεις της ανατρεοτικής Αριστεράς; Θα αλλάξουν οι συσχετισμοί προς όφελος των αριστερών ανατρεπτικών δυνάμεων; Θα αφήσει τους χιτλερικούς της Χρυσής Αυγής, τους μπράβους της νύχτας και τους διαπλεκόμενους που έχουν στα ψηφοδέλτιά τους, να χτυπούν και να συκοφαντούν κάθε νεολαιίστικο και εργατικό αγώνα; Θα συνεχίσει η νεολαία να θυσιάζεται στο βωμό του χιλιοπληρωμένου χρέους ή θα απαιτήσει τη μονομερή διαγραφή του; Θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε στη θηλιά του Ευρώ και της ΕΕ, την ίδια στιγμή που η παραμονή μας φέρνει πιο κοντά στη φτώχεια και την εξαθλίωση ή η Ελλάδα θα αποτελέσει πανευρωπαϊκά και διεθνώς παράδειγμα ρήξης και ανατροπής; 

Είναι προς όφελος της νεολαίας να δυναμώσουν οι φωνές που προβάλλουν τη δυνατότητα ύπαρξης άλλου δρόμου, χωρίς χρέος, ευρώ, χωρίς τις επιταγές της της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με λαϊκή κυριαρχία για το “έθνος” των εργαζομένων, με το άνοιγμα του δρόμου για μια εναλλακτική κοινωνική οργάνωση για να περάσει ο πλούτος στα χέρια των πραγματικών παραγωγών του. Τις δυνάμεις που μπροστάρη στην ανατροπή τοποθετούν ένα ριζικά ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό και λαϊκό κίνημα που θα στηρίζεται στις δικές του δυνάμεις, εγκολπώνοντας όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια. Τέτοια παραδείγματα γέννησε ο ίδιος ο λαϊκός ξεσηκωμός των τελευταίων χρόνων: Οι Λαϊκές Συνελεύσεις στις πλατείες και τις γειτονιές, οι πρωτοβουλίες ενάντια στα χαράτσια, ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων στους χώρους εργασίας και το συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων των Φοιτητικών Συλλόγων ένα προηγούμενο διάστημα, αποτελούν παραδείγματα που έδειξαν πως μόνο όταν ο κόσμος παίρνει την κατάσταση στα χέρια του, οργανώνει από τα κάτω και δημοκρατικά τον αγώνα του, μπορεί να επιβάλλει νίκες στο σήμερα. 

Σ' αυτό το μέτωπο αγώνα για να μπορέσει να βγει ξανά το λαικό κίνημα μπροστά πρέπει να συμβάλει τώρα ολόκληρη η Αριστερά, παρά τις υπαρκτές διαφωνίες των ρευμάτων που την απαρτίζουν. Οι ιστορικές στιγμές που ζούμε είναι ταυτόχρονα κι ένα μεγάλο στοίχημα για την Αριστερά. Η Αριστερά ή θα καταφέρει να ανασυγκροτηθεί κι η ίδια συμπράττοντας στην οικοδόμηση του λαϊκού ξεσηκωμού και του αγωνιστικού του μετώπου ή θα εξαφανιστεί μαζί με την οριστική συντριβή του λαϊκού κινήματος. Από τη μια μεριά, μια τέτοια Αριστερά δεν μπορεί να επιτελέσει αυτό το καθήκον όσο μένει προσκολλημένη σε ρηχά αντιμνημονιακά μέτωπα, όσο φαντασιώνεται κυβερνητικές λύσεις εντός του συστήματος, όσο δεν μπορεί να δει άλλο δρόμο εκτός του Ευρώ και της ΕΕ. Από την άλλη, ούτε μπορεί να ανασυγκροτηθεί ακολουθώντας μια αμυντική στρατηγική που δεν έρχεται αντιμέτωπη με τα υπαρκτά διλήμματα αλλά παραπέμπει την υλοποίηση των διεκδικήσεων του λαού στην άλλη κοινωνία καταλήγοντας να υιοθετεί σεχταριστικές λογικές. Γι' αυτό ακριβώς είναι μεγάλο στοίχημα σ' αυτές τις εκλογές να ενισχυθεί εκείνη η Αριστερά που καταφέρνει να δώσει απαντήσεις στα υπαρκτά διλήμματα της εποχής, που ανοίγει τον άλλο δρόμο για να πάνε τα πράγματα αλλιώς για το λαό και τη νεολαία. 

Ο δρόμος που επιλέγουμε ξέρουμε ότι δεν είναι εύκολος, είναι όμως ο μόνος ρεαλιστικός που μπορεί να φέρει αποτελέσματα και νίκες! Είναι κάτι που μας έμαθε η ιστορία του κινήματος: αφού μπόρεσαν οι εργάτες στο Σικάγο πριν από 130 χρόνια -με τον καπιταλισμό και τότε σε κρίση- να επιβάλουν με λαϊκό ξεσηκωμό το 8ωρο και μαζί ένα άλλο πρότυπο ζωής, εργασίας και πολιτισμού τότε σήμερα, με τις δυνατότητες που παρέχει η επιστήμη κι η τεχνολογία για την κάλυψη των αναγκών μας, μπορούμε κι εμείς. Το ξέρουμε κι από δική μας πείρα, γιατί εμείς αυτό τον δρόμο τον βαδίσαμε πολλές φορές στο παρελθόν. Τον βαδίσαμε το 2006-07 όταν το φοιτητικό κίνημα έκανε το ζήτημα της εκπαίδευσης, ζήτημα όλης της κοινωνίας ακυρώνοντας τη συνταγματική αναθεώρηση, τον βαδίσαμε ξανά το Δεκέμβρη του '08, τότε που όλη η νεολαία εξεγειρόταν γιατί στο πρόσωπο ενός παιδιού είδε τη δολοφονία μιας ολόκληρης γενιάς. Για μας λοιπόν τους νέους και τις νέες που ζούμε στην Ελλάδα του 2012, της ανεργίας, των μνημονίων και της κρίσης δεν μας αντιστοιχεί τίποτε άλλο παρά να βαδίσουμε αυτόν τον δρόμο ως το τέλος κι έτσι να διεκδικήσουμε τίποτα λιγότερο από αυτό που είμαστε. Το μέλλον! 

ΕΝΙΑΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ
σε ΑΕΙ - ΤΕΙ