Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΥ ΔΕΥΤΕΡΑ 24/9 ΣΤΙΣ 13:00 ΣΤΟ ΑΜΦ. 21

Εδώ και δύο χρόνια βλέπουμε την κατάσταση γύρω μας να χειροτερεύει μέρα με τη μέρα. Εργασιακός μεσαίωνας, ανεργία, διάλυση της δημόσιας παιδείας και υγείας, αυτοκτονίες απελπισμένων συνανθρώπων μας, καταστολή των κοινωνικών αγώνων, εκφασισμός της κοινωνίας, εξαθλίωση είναι μονάχα μερικές εικόνες που περιγράφουν το μέγεθος της επίθεσης που διεξάγουν από κοινού η συγκυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ), η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ απέναντι στο λαό. Μαζί με τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ προσπαθούν να μας πείσουν πως για την κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν φταίμε εμείς και οι γονείς μας, πως τη διέξοδο από αυτήν θα τη φέρουν επιπλέον φόροι και χαράτσια, επιπρόσθετες μειώσεις μισθών και συντάξεων. Θέλουν μαζί με τους υπόλοιπους «ισχυρούς» του κόσμου να μοιράσουν την «πίτα» του παγκόσμιου πλούτου, καταδικάζοντας την ίδια στιγμή τους λαούς στη φτώχεια και στην πείνα. 

Η νεολαία είναι, ίσως, αυτή που βιώνει την κατάσταση με σκληρό τρόπο και για περισσότερα χρόνια. Το φανερώνουν αυτό οι τόσο υψηλοί δείκτες της ανεργίας. Πάνω από 50%, η υψηλότερη μαζί με αυτή της Ισπανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πολλοί από τους πτυχιούχους αναγκάζονται να μεταναστεύσουν σε άλλες χώρες της ΕΕ, προκειμένου είτε να συνεχίσουν τις μεταπτυχιακές σπουδές τους είτε να βρουν μια δουλειά. Ακόμα και για αυτούς που έχουν βρει η κατάσταση δεν είναι ευκολότερη. Τις περισσότερες φόρες εργάζονται ανασφάλιστοι, με ακαθόριστο ωράριο. Γινόμαστε η γενιά των 400 ευρώ μικτά. Μας τσακίζουν κάθε ελπίδα και προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον.

Στο πανεπιστήμιο η κατάσταση δεν διαφέρει καθόλου. Ο «αναπροσαρμοσμένος» νόμος της Διαμαντοπούλου που ψήφισε η κυβέρνηση μέσα στο καλοκαίρι επιτίθεται πιο αποφασιστικά στη δημόσια , δωρεάν παιδεία. Ήδη από το εαρινό εξάμηνο του νέου έτους σταματάει η διανομή των συγγραμμάτων σε έντυπη μορφή και είτε θα παρέχονται σε ηλεκτρονική μορφή, εξέλιξη καταστροφική για τη γνώση, είτε για να τα αποκτήσει κανείς τα βιβλία θα αναγκάζεται να καταβάλει ποσό που φτάνει μέχρι και τα 100 ευρώ, οξύνοντας ακόμα περισσότερο τους ταξικούς φραγμούς μέσα στο πανεπιστήμιο. Κι όλα αυτά χωρίς να συνυπολογίσουμε τα δίδακτρα, που προβλέπονται εξάλλου από το νόμο και θα αποτελέσουν τη χαριστική βολή στη δημόσια, δωρεάν παιδεία. 

Και τώρα ας πούμε τι πρέπει να κάνει η νεολαία. Ποιο είναι πρέπει να είναι η αξιοπρεπής στάση της απέναντι σε αυτή τη δύσκολη εποχή. Αρχικά, να απορρίψει την λογική του ατομικού δρόμου και να αντιτάξει το συλλογικό, συμμετέχοντας ενεργά στις γενικές συνελεύσεις των σωματείων, των φοιτητικών συλλόγων , στις λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές, όπου με λίγα λόγια εργάζεται, σπουδάζει και ζει. Να πολεμήσει με μανία τα φαινόμενα κοινωνικού κανιβαλισμού, που οδηγούν την
ελληνική κοινωνία στον εκφασισμό, βάζοντας στο στόχαστρο τον αδύναμο, το διαφορετικό, αυτόν που αγωνίζεται, τσακίζοντας έτσι τα τάγματα ασφαλείας της Χρυσής Αυγής, τα πιο πιστά σκυλιά των ντόπιων και ξένων κεφαλαιοκρατών. Όλα τα παραπάνω είναι ικανό να τα πραγματοποιήσει ένα μαχητικό, μαζικό λαϊκό κίνημά ανατροπής της συγκυβέρνησης –ΕΕ-ΔΝΤ. Πρώτη ευκαιρία για φέτος η γενική απεργία την Τετάρτη στις 26/9, ώστε να τους γίνει ξεκάθαρο ότι από Οκτώβρη τους περιμένουν μαχητικοί, διαρκείς αγώνες με τη νεολαία στο πλευρό του λαού με σκοπό την ανατροπή τους! 

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 24/9 ΣΤΙΣ 13:00 ΣΤΟ ΑΜΦ. 21



Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Κείμενο προς του Πρωτοετείς Φοιητητές 2012



Και τελικά πέρασες στο μαθηματικό!

Καλωσόρισες. Το παρόν φυλλάδιο δεν είναι απαραίτητο για τη συμπλήρωση των προσωπικών σου στοιχείων στην εγγραφή σου, δεν περιέχει χάρτη με τα cool στέκια της πόλης, δεν περιέχει συμβουλές για το πώς θα έρχεσαι στη σχολή, όπως πιθανόν να κάνουν τα φυλλάδια της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ αποκρύπτοντας την πολιτική τους υπόσταση και τη σχέση τους με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (πολιτική, οργανωτική, χρηματική κλπ). Εμείς είμαστε εδώ γιατί θέλουμε να σε καλέσουμε στο δρόμο της διεκδίκησης και του αγώνα, στο δρόμο της πάλης για τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας. Σε αυτό το δρόμο που δε μπορεί παρά να είναι συλλογικός, γιατί τα ωραιότερα πράγματα φτιάχνονται από τους ανθρώπους που συνειδητοποιούν το κοινό τους συμφέρον, μακριά από τη βολή και τον ατομισμό. Γιατί η πλειοψηφία των φοιτητών έχουμε να αντιμετωπίσουμε τα ίδια προβλήματα αλλά και προκλήσεις.

Είσαι πλέον φοιτητής του μαθηματικού… Και είμαστε βέβαιοι ότι κόπιασες αρκετά για να τα καταφέρεις. Ξεπέρασες το φραγμό των πανελληνίων και οι γονείς σου μάλλον έβαλαν πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη για να σου εξασφαλίσουν τα απαραίτητα φροντιστήρια και ό,τι άλλο χρειάστηκες… Δυστυχώς όμως, αυτή η κατάσταση δεν θα αλλάξει και πάρα πολύ… Άλλωστε, το πανεπιστήμιο δεν διαφέρει σημαντικά από την υπόλοιπη κοινωνία. Όπως οι γονείς σου αναγκάζονται να πληρώνουν συνέχεια φόρους, χαράτσια, να υποστούν και άλλες μειώσεις μισθών ή ακόμα χειρότερα να βρεθούν αντιμέτωποι με την ανεργία, έτσι και εσύ θα αναγκαστείς να πληρώσεις πολλά: για συγγράμματα, για δίδακτρα (που ετοιμάζονται), σίτιση, ενοίκια κλπ.
Για την κατάσταση αυτή όμως δεν φταις εσύ, ούτε προφανώς οι γονείς σου. Είναι η «κρίση» που έχει εισβάλλει τόσο βίαια στη ζωή μας… Καθημερινά θα ακούς τα παπαγαλάκια της τηλεόρασης και των λοιπών ΜΜΕ να περιγράφουν ένα κοινωνικό δράμα. Μια κατάσταση που εδώ και δύο χρόνια χειροτερεύει αλλά που ακόμα δεν έχει γιατρευτεί… Ίσως τελικά και να μην έφταιγαν οι τεμπέληδες δημόσιοι υπάλληλοι, ούτε οι αιώνιοι φοιτητές για το δημόσιο χρέος.

Η απάντηση βρίσκεται αλλού: υπάρχουν συγκεκριμένα συμφέροντα (αυτά των λίγων που πλουτίζουν στις πλάτες μας) που συγκρούονται με τα δικά μας (το δικαίωμα στη μόρφωση, την ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση, στη δουλειά και στην αξιοπρεπή ζωή). Αυτά τα συμφέροντα των «λίγων» προωθούνται, εκφράζονται και εν τέλει επιβάλλονται με κάποιες συγκεκριμένες πολιτικές.
Είναι αυτή η πολιτική που ακολούθησαν τόσα χρόνια η ΕΕ, το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και τώρα εφαρμόζει η συγκυβέρνηση των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ χέρι-χέρι με την τρόικα (δηλαδή την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο). Η πολιτική που δυο χρόνια τώρα, με τον εκβιασμό του χρέους και της ακυβερνησίας , έφερε τους μισθούς στα 400 ευρώ, την ανεργία στους νέους στο 50%, κατάργησε κάθε εργασιακό δικαίωμα που είχε κατακτηθεί με αγώνες και με αίμα, καλλιέργησε τον εκφασισμό της κοινωνίας, διέλυσε το σύστημα υγείας, έβαλε λουκέτο σε σχολεία, παιδικούς σταθμούς, φοιτητικές εστίες και σταδιακά έχτισε (μέσα από νόμους και διατάξεις) το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο, στο οποίο ήρθες να σπουδάσεις.

Και να λοιπόν, που όσο και αν προσπαθούν να σου το κρύβουν, το ποτάμι της κοινωνικής οργής ξεχείλισε. Και το αποκρουστικό σκηνικό της καθημερινότητας που μας επιβάλλουν κρύβει ένα άλλο, φωτεινό «παρασκήνιο». Είναι η «πίσω πλευρά» των κοινωνικών αγώνων. Των δεκάδων Γενικών Απεργιών που παρέλυαν τα πάντα, των κινητοποιήσεων των φοιτητών, των ανέργων και των συνταξιούχων, των αγώνων στις γειτονιές. Η πλευρά που γέννησε τη Χαλυβουργία και τα κέντρα αγώνα και αλληλεγγύης των καταπιεσμένων. Όλων αυτών που φώναξαν ότι δεν θα υποταχθούμε. Δεν θα σκύψουμε το κεφάλι στις επιταγές της ΕΕ και της συγκυβέρνησης. Δεν χρωστάμε τίποτα σε αυτούς που κλέβουν τις ζωές μας και δεν θα πληρώσουμε τις ζημιές και τα χρέη των ξοφλημένων επιχειρήσεων και του κεφαλαίου.
Και εμείς με αυτή την πλευρά είμαστε!

Με την πλευρά των αγώνων, της ρήξης και της ανατροπής…
             
ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΟΛΗ ΣΟΥ

Το να περάσεις σε αυτή τη σχολή ήταν δύσκολο. Ωστόσο ο φοιτητικός σου βίος δεν πρόκειται να είναι εύκολος. Θα καταλάβεις σύντομα, ότι το Πανεπιστήμιο ως ένα ακόμη κομμάτι του κοινωνικού συνόλου, έχει τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες ανησυχίες με αυτά που μπορεί να συνάντησες στο σχολείο και συναντάς καθημερινά στην ζωή σου.

Ας αρχίσουμε από τα βασικά. Το Πανεπιστήμιο υποχρηματοδοτείται σε σημείο να έχει προβλήματα λειτουργίας και βιωσιμότητας (εδώ να σου πούμε ότι πέρα από τα μειωμένα κονδύλια από το υπουργείο, την περσινή χρονιά, στα πλαίσια του «κουρέματος του χρέους», εξανεμίστηκε το 70% των αποθεματικών του ΕΚΠΑ). Ήδη τον προηγούμενο χρόνο αρκετές σχολές ανέστειλαν την λειτουργία τους για μεγάλο χρονικό διάστημα, αφού δεν είχαν τα βασικά για να αντεπεξέλθουν στο πρόγραμμα σπουδών τους. Η αντίληψη δε του «εμένα δεν με αφορά, η δικιά μου σχολή έχει…» απορρίπτεται διότι οι περικοπές συνεχίζουν και αυξάνονται και η σειρά μας έχει έρθει προ πολλού.
Κάτι ακόμη που θα βιώσεις πολύ σύντομα θα είναι η κατάργηση των έντυπων συγγραμμάτων, όπως έχει δρομολογηθεί για το 2ο εξάμηνο του φετινού έτους. Τα συγγράμματα όμως δεν είναι κάτι ξέχωρο από την μετάδοση της γνώσης. Χωρίς βιβλία είναι αδύνατο να διαβάσεις και να μάθεις. Το βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή είναι απαράδεκτο καθώς, όχι μόνο αποτελεί κεκτημένο η παροχή δωρεάν συγγραμμάτων, αλλά και πρακτικά οι ύλες είναι τεράστιες και αδύνατο να καλυφθούν διαβάζοντας στον υπολογιστή. Αν θες ωστόσο να τα αγοράσεις τότε πρέπει να χώσεις βαθειά το χέρι στη τσέπη (ένας μόνο τόμος ενός συγγράμματος μπορεί να έχει 100 ευρώ). Τέλος θα αντιμετωπίσεις το πρόβλημα της ποιότητας της προσφερόμενης γνώσης. Η ποσότητα δεν λέει κάτι αν τα βιβλία είναι απαρχαιωμένα και οι καθηγητές προωθούν την λογική του διαβάσματος-παπαγαλίας, αντί της κριτικής σκέψης και προσέγγισης του εκάστοτε αντικειμένου. Το ζητούμενο άλλωστε δεν είναι να βγεις από τη σχολή ξέροντας απ έξω μαθηματικούς τύπους και μηχανισμούς λύσης προβλημάτων χωρίς να έχεις συνολική εποπτεία των μαθηματικών, αλλά να μπορείς να χρησιμοποιείς τη γνώση που σου παρέχεται με τρόπο που θα βοηθάει το κοινωνικό σύνολο.
Αξίζει να αναφερθεί και το πρόγραμμα σπουδών αυτό καθ’ αυτό το οποίο, χρόνο με το χρόνο γίνεται όλο και πιο εντατικό και απαιτητικό σε σημείο εξαντλητικό για τους φοιτητές, που ουσιαστικά όχι μόνο δεν προάγει την γνώση και τη μόρφωση, αλλά αντιθέτως παράγει φοιτητές μη σκεπτόμενους με καθορισμένες και βραχύβιες γνώσεις που ουσιαστικά θα μετατραπούν σε αναλώσιμους εργαζόμενους αφού τελειώσουν τη σχολή. Το πανεπιστήμιο αλλάζει και όχι προς το καλύτερο. Θα κλιθείς να αντιμετωπίσεις καταστάσεις που οι μεγαλύτεροι σου δεν αντιμετώπισαν. Στο χέρι σου είναι –από τη στιγμή που θα μπεις για το πρώτο σου μάθημα- να παλέψεις για να ανατραπεί αυτή η κατάσταση. Μην φοβηθείς και μην ντραπείς να απαιτήσεις τα δικαιώματα σου!! Αλλά παράλληλα, μην ξεχνάς, ότι οι ανάγκες σου είναι κοινές με τους περισσότερους από μας, και ένας αγώνας καταφέρνει και νικάει όταν γίνεται κτήμα πολλών. Όταν είναι μαζικός και οργανωμένος. Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο έτος της σχολής να οργανώσεις την απάντησή σου σ' αυτή τη σαθρότητα που σου προβάλλουν. Γιατί με το να αναθέτεις την ευθύνη σε άλλους να το κάνουν για σένα συντηρείς τον ίδιο φαύλο κύκλο...θα αναρωτιέσαι τώρα αν συμφωνούμε -επιτέλους- με κάτι στο Πανεπιστήμιο και τέλος πάντων «τι είναι αυτό που ζητάμε;»

Παλεύουμε για μια παιδεία με επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες μας

Η σημερινή κατάσταση στο πανεπιστήμιο είναι αποτέλεσμα της όλο και βαθύτερης υποταγής της εκπαίδευσης στα προστάγματα της αγοράς. Αφενός γιατί η επιστήμη που παράγεται στα πανεπιστήμια δεν είναι μια θεωρητική γνώση αλλά και ένα εργαλείο στη διαδικασία παραγωγής και αφετέρου γιατί οι απόφοιτοι της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, είναι οι μελλοντικοί εργαζόμενοι και προκειμένου να επιβιώσουν αναγκάζονται να προσαρμοστούν στις όλο και πιο ασφυκτικές σχέσεις εργασίας που δημιουργούνται.
Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όμως είναι ότι τόσο η γνώση όσο και η επιστήμη δίνει τη δυνατότητα ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων και ικανοτήτων του ανθρώπου, προχωρά τον πολιτισμό , διαμορφώνει και αναπτύσσει την κριτική σκέψη , δίνοντας έτσι τη δυνατότητα καταρχήν κατανόησης και έπειτα αμφισβήτησης του υπάρχοντος εκμεταλλευτικού συστήματος. Κατ’ επέκταση η κριτική στο εκπαιδευτικό σύστημα πιστεύουμε ότι δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στις δομές του πανεπιστήμιου και τα κυβερνητικά μέτρα αλλά να επεκτείνεται στο περιεχόμενο της γνώσης και της έρευνας με συνολική κριτική στο πρόγραμμα σπουδών, ώστε να αξιοποιούνται οι απελευθερωτικές δυνατότητες που γεννά η επιστήμη.
Εσύ, ως φοιτητής, θα ασχοληθείς με την επιστήμη σου και θα παρακολουθείς τα μαθήματα. Όμως και σε αυτά δεν πρέπει να παραμένεις απαθής δέκτης. Η γνώση και η παιδεία μπορεί να απελευθερώσει των άνθρωπο από τα δεσμά του ανορθολογισμού, των προκαταλήψεων και των στρεβλών ιδεοληψιών, να τον κάνουν να γνωρίσει τον κόσμο όπως πραγματικά είναι και να μάθει την ιστορία του. Επίσης η επιστήμη μπορεί να συμβάλει στο γενικό καλό, να βοηθήσει την κοινωνία να ξεπεράσει τις αρρώστιες, τις δυσκολίες, να ελαφρύνει τον εργασιακό κόπο. Παρόλα αυτά μέσα στο πανεπιστήμιο που μπήκατε αυτά δεν είναι δεδομένα. Η γνώση εξειδικεύεται για να αποκτήσει εμπορεύσιμη μορφή, η έρευνα υποτάσσεται στις ανάγκες των επιχειρήσεων, τα προγράμματα σπουδών αλλάζουν ώστε να είναι ανταγωνιστικά στην αγορά εργασίας, οι καθηγητές αξιολογούνται σύμφωνα με το οικονομικό κέρδος που εισάγουν στα πανεπιστημιακά ταμεία και όχι με την ποιότητα και την κοινωνική χρησιμότητα των επιτευγμάτων τους. Επίσης στο πανεπιστήμιο θα ακούσεις να προσπαθούν να σε πείσουν και για πολλά άλλα. Για το ότι η αγορά και ο καπιταλισμός είναι κάτι φυσιολογικό. Για το ότι η ΕΕ είναι μονόδρομος. Θα προσπαθούν να σε μάθουν να σκέφτεσαι επιχειρηματικά, να είσαι καλός, δηλαδή πειθαρχημένος, υπάλληλος. Θα δεις πολλές φορές να προσπαθούν να «αποδείξουν» επιστημονικά τις ταξικές πολιτικές τους επιλογές, δηλαδή να κάνουν την γνώση θεραπαινίδα του κεφαλαίου. Μέσα σε όλα αυτά εμείς σε καλούμε να δείξεις πνεύμα ανυπακοής. Να αμφισβητήσεις, να παλέψεις για μια γενική εποπτεία του επιστημονικού μας αντικειμένου. να ψάξεις ατομικά και συλλογικά για μια άλλη παιδεία, της προσωπικής και κοινωνικής απελευθέρωσης και χειραφέτησης!

Τα συλλογικά μας όργανα

Στο πανεπιστήμιο υπάρχουν θεσμοθετημένα όργανα συλλογικής διεκδίκησης. Κάθε φοιτητής, μετά την εγγραφή του είναι και μέλος του φοιτητικού συλλόγου και του δίνεται η δυνατότητα ενεργού συμμετοχής στις Γενικές Συνελεύσεις και σε όλες τις διαδικασίες του συλλόγου. Ο φοιτητικός σύλλογος είναι το νόμιμο σωματείο σου που συλλογικά παίρνει αποφάσεις για την υπεράσπιση και την διεκδίκηση των δικαιωμάτων σου.

Όργανα του Συλλόγου:
 Γενική Συνέλευση (…γνωστή ως Γ.Σ.) 
         Είναι το ανώτερο αποφασιστικό όργανο του Συλλόγου. Στην Γ.Σ. συμμετέχουν το σύνολο των φοιτητών της Σχολής και είναι το μόνο πεδίο όπου μπορούν να αντιπαρατεθούν πολιτικές απόψεις, να διαμορφωθούν συνειδήσεις και να διαπαιδαγωγηθούν ολόκληρες γενιές στο να αμφισβητούν και να διεκδικούν όσα τους ανήκουν. Ο καθένας έχει δικαίωμα να μιλήσει, να συζητήσει, να αποτιμήσει και να αποφασίσει. Η Συνέλευση είναι το ζωντανό και αμεσοδημοκρατικό κύτταρο του Φοιτητικού Κινήματος, καθώς είναι μία διαδικασία οργανωμένη από τα κάτω που δίνει τη δυνατότητα σε όλους να κάνουν οι ίδιοι πολιτική για τον εαυτό τους. Δε θέλουμε οι Γ.Σ. να είναι όργανα των παρατάξεων, ούτε Γ.Σ. που θα συγκαλούνται σε περιόδους έξαρσης του κινήματος. Θέλουμε οι συνελεύσεις να γίνονται όσο το δυνατόν συχνότερα, ώστε να αποφασίζουμε συλλογικά για τα προβλήματά μας. Η Γ.Σ. συγκαλείται όταν αυτό ζητηθεί από ικανό αριθμό φοιτητών, είτε όταν έχει παρθεί σχετική απόφαση από το Διοικητικό Συμβούλιο, ή όταν η ημερομηνία έχει καθοριστεί στην προηγούμενη Γ.Σ..

Διοικητικό Συμβούλιο (…γνωστό ως Δ.Σ.)
Είναι εκτελεστικό όργανο του Συλλόγου στο οποίο συμμετέχουν εκπρόσωποι παρατάξεων ανάλογα με το ποσοστό που πήραν στις φοιτητικές εκλογές με την απλή αναλογική. Εμείς είμαστε ενάντια στη λογική αντιπροσώπευσης από τους  «πεφωτισμένους» που αναλαμβάνουν να μιλούν εκ μέρους του Συλλόγου και μπορούν εύκολα να γίνουν οι «εκλεκτοί» συνομιλητές του υπουργείου, της κυβέρνησης και των καθηγητών, υπερασπιζόμενοι τα δικά τους συμφέροντα. Παρόλα αυτά συμμετέχουμε σε αυτό για να διασφαλίσουμε ότι δε θα παίρνονται αποφάσεις αντιθετικές προς τη θέληση και τα συμφέροντα της πλειοψηφίας όπως αυτά εκφράζονται από τις Γενικές Συνελεύσεις. Υποστηρίζουμε το «ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ!» γιατί μόνο μέσα από αυτές διαμορφώνονται συνειδήσεις και όχι μία φορά το χρόνο από τις φοιτητικές εκλογές για την ανάδειξη του Δ.Σ.. 

Ποιοι Είμαστε;

Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ (Α.Ε.Π.) είναι μια αριστερή συλλογικότητα (σχήμα) ανεξάρτητη απ’ τους μηχανισμούς της κυρίαρχης πολιτικής. Λειτουργεί αμεσοδημοκρατικά με απόψεις και προτάσεις που συζητιούνται και συνθέτονται και μπορεί σε αυτήν να συμμετέχει όποιος φοιτητής θέλει ισότιμα. Θεωρούμε πώς η πολιτική πρέπει να παράγεται από τα κάτω με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, σε αντίθεση με το μοντέλο της παράταξης-μεταφορέα της κομματικής γραμμής.

Πιστεύουμε ότι η λύση των προβλημάτων έρχεται μέσα από τη μαζική και ενεργή συμμετοχή όλων μας στις συλλογικές διαδικασίες και στους συλλογικούς αγώνες. Αποτελεί τη μοναδική διέξοδο και έκφραση των φοιτητών για μια διαφορετική κατεύθυνση από εκείνη της εξάρτησης και των πελατειακών σχέσεων με τους καθηγητές. Είμαστε αριστεροί γιατί απέναντι στα ατομικά συμφέροντα και τη διαπραγμάτευση απαντούμε με συλλογικές διαδικασίες και δράσεις, τις γενικές συνελεύσεις και τα μαζικά κινήματα.

Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ όλο το προηγούμενο διάστημα πρωτοστάτησε σε μικρές και μεγάλες μάχες μέσα και έξω απ’ τη σχολή. Μέσα από τις γενικές συνελεύσεις επιδιώκουμε να βάλουμε τον σύλλογο στο δρόμο τους αγώνα. Στη μάχη για δωρεάν σίτιση και στέγαση, στη μάχη για να μην κλείσουν οι φοιτητικές εστίες, να μην πληρώσουμε ούτε ένα ευρώ για δίδακτρα ή συγγράμματα διαλέγουμε τον δρόμο του συλλογικού αγώνα, της σύγκρουσης με το υπουργείο και την κυβέρνηση, όχι του ατομικού βολέματος και του ρουσφετιού.

Μαζί με αντίστοιχες συλλογικότητες πανελλαδικά σε ΑΕΙ-ΤΕΙ συγκροτούμε την Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση (Ε.Α.Α.Κ.).


Η ΕΑΑΚ είναι γέννημα και παράλληλα τροφοδότης των μαζικών και δυναμικών φοιτητικών αγώνων των τελευταίων 20 χρόνων.

Είμαστε:
Ενιαία: όπως ενιαία είναι η επίθεση που δεχόμαστε σα νεολαία έτσι ενιαία πιστεύουμε πως πρέπει να είναι και η απάντηση μας ενάντια σε αυτούς που προσπαθούν να μας βυθίσουν στο πιο βαθύ σκοτάδι. Στο εσωτερικό μας λειτουργούμε αμεσοδημοκρατικά χωρίς αποκλεισμούς ή κομματικές πει- θαρχίες. Δε λειτουργούμε με όρους ιεραρχίας, με αρχηγούς ή προέδρους, ούτε με όρους μειοψηφίας – πλειοψηφίας. Αντίθετα, όλες οι απόψεις είναι ισότιμες και το σχήμα διαμορφώνει συλλογικά και από τη βάση την πολιτική του κατεύθυνση.
Ανεξάρτητη: από κρατικά όργανα, επιχειρήσεις και κυρίαρχες πολιτικές, διαδρόμους καθηγητών και κομματικούς μηχανισμούς που προσφέρουν κομματική ανέλιξη και αναζητούν φερέφωνα και χειροκροτητές.  Δεν οδηγούμαστε από κανένα - λογοδοτούμε μόνο στον κόσμο του αγώνα.
Αριστερή: Γιατί βλέπουμε γύρω μας ένα κόσμο που δεν ταιριάζει στις ανάγκες μας, που καταστρέφει τα ονειρά μας. Γιατί βιώνουμε την καταπίεση σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Γιατί παλεύουμε για την  απελευθέρωση και βλέπουμε την ανατροπή ως την μόνη ρεαλιστική λύση. Γιατί αρνούμαστε τον ατομικό δρόμο και παλεύουμε να δώσουμε συλλογικές απαντήσεις ακόμα και στα ατομικά προβλήματα.
κίνηση: γιατί σε κάθε κινηματικό ραντεβού βρισκόμαστε στους δρόμους μαζί με τους εργαζόμενους, που πλήττονται κι αυτοί με το χειρότερο τρόπο, Μέσα από τις γενικές μας συνελεύσεις, με τις συνελεύσεις των εργαζομένων, μακριά από τη γραφειοκρατία. Για τα σύγχρονα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματά μας!

Στον αγώνα για ένα καλύτερο σήμερα και αύριο, σε καλούμε να πορευτούμε μαζί. Η κυβέρνηση (σημερινή ή αυριανή),ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΕΕ, ΔΝΤ και όλο το σύστημα του κεφαλαίου συνεχίζουν να επιτίθενται στα δικαιώματά μας με ακόμα μεγαλύτερη σφοδρότητα. Ο αγώνας μας είναι διαρκής και θα συνεχιστεί. Γιατί δε θα υπακούσουμε σ’ αυτούς που καταπατούν τα δικαιώματά μας στην παιδεία, την εργασία, τη δημοκρατία.

Μαζί με τους εργαζόμενους, τους γονείς μας, την πληττόμενη πλειονότητα του λαού, αυτούς που παράγουν τον πλούτο που άλλοι καπηλεύονται.

Για μία άλλη κοινωνία στη βάση των αναγκών μας κι όχι του κέρδους και της εκμετάλλευσης!
Ραντεβού στους αγώνες και τους δρόμους!!!