Έχουν περάσει σχεδόν 4 μήνες από όταν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ αποφάσισαν να «συγκυβερνήσουν», προκειμένου να «σώσουν» τον (ήδη χρεοκοπημένο) λαό από την ακυβερνησία, τη χρεοκοπία και τα χειρότερα που (πάντα) έρχονται. Βασικό επίδικο για το σχηματισμό αυτής της κυβέρνησης ήταν η σταθερότητα στη χώρα και η ανάπτυξη- ανάκαμψη της οικονομίας ενώ «μότο» και των τριών η «επαναδιαπραγμάτευση» των Μνημονίων . Τέσσερις μήνες μετά και η συγκυβέρνηση (έχοντας καταφέρει μόνο την ένταση της εξαθλίωσης του λαού και τη διάσωση αυτών που πραγματικά υπηρετεί) ετοιμάζεται να περάσει ακόμα ένα πακέτο μέτρων προκειμένου να εξοικονομηθούν τα πολυπόθητα 11,5 δις και να εκταμιευτεί η επόμενη δόση του δανείου. Η συνταγή είναι πλέον γνωστή: τα μέτρα που συνοδεύουν κάθε δόση πλασάρονται ως η απαραίτητη σανίδα σωτηρίας της χώρας για την παραμονή της στην Ευρωζώνη. Έτσι εκβιάζεται ο λαός να βουλιάζει ολοένα και περισσότερο στην ανεργία και τη φτώχεια προκείμενου το κεφάλαιο να διασφαλίσει τη συνεχή αύξηση των κερδών του. Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ συνεχίζει την ίδια επίθεση των προηγούμενων κυβερνήσεων στρατηγός της οποίας παραμένει η Ε.Ε. Συγκεκριμένα προωθούνται: η κατάργηση του 8ωρου και της 5ημερης εργασίας, η νέα μείωση μισθών και συντάξεων, η απελευθέρωση των απολύσεων, η αύξηση ορίων συνταξιοδότησης, το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας(μέχρι και νησιά θα ενοικιαστούν), διάλυση-Ιδιωτικοποίηση Υγείας-Παιδείας, θέσπιση νέων φόρων χαρατσιών. Πρόκειται ξανά για μέτρα που αφορούν στην καρδιά της εκμετάλλευσης και που υποτάσσουν καθολικά και ολοκληρωτικά την εργασία στην καπιταλιστική κερδοφορία. Ταυτόχρονα, τα νέα μέτρα καθώς επίσης και οι εξαίρεση των υπαλλήλων των κατασταλτικών μηχανισμών (ΜΑΤ,ΔΙΑΣ κτλ) από αυτά φανερώνουν τον βαθύ ταξικό χαρακτήρα της επίθεσης που έχει ως βασικό στόχο το τσάκισμα της εργατικής δύναμης με στόχο την ανάκαμψη των κερδών των καπιταλιστών.
Παρά τα όσα έχουν νομοθετηθεί όμως τα τελευταία 3 χρόνια, η εφαρμογή της πολιτικής διάσωσης του κεφαλαίου, που προσπαθούν να επιβάλλουν οι τρόικες εσωτερικού και εξωτερικού, βρίσκει διαρκώς εμπόδια. Είναι το εργατικό και λαϊκό κίνημα που διαρκώς αναπτύσσεται και τους χαλάει τα σχέδια. Όσο και αν προσπαθούν να το κρύβουν η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της, το ποτάμι της κοινωνικής οργής ξεχείλισε. Και το αποκρουστικό σκηνικό της καθημερινότητας που μας επιβάλλουν κρύβει ένα άλλο, φωτεινό «παρασκήνιο». Είναι η «πίσω πλευρά» των κοινωνικών αγώνων. Των δεκάδων Γενικών Απεργιών που παρέλυαν τα πάντα, των κινητοποιήσεων των φοιτητών, των ανέργων και των συνταξιούχων, των αγώνων στις γειτονιές. Η πλευρά που γέννησε τη Χαλυβουργία και τα κέντρα αγώνα και αλληλεγγύης των σύγχρονων «δούλων». Όλων αυτών που φώναξαν ότι δεν θα υποταχθούμε. Δεν θα σκύψουμε το κεφάλι στις επιταγές της ΕΕ και της συγκυβέρνησης. Δεν χρωστάμε τίποτα σε αυτούς που κλέβουν τις ζωές μας και δεν θα πληρώσουμε τις ζημιές και τα χρέη των ξοφλημένων επιχειρήσεων και του κεφαλαίου. Πλέον, ο φόβος που αρχικά υπερίσχυε στο λαό έχει αλλάξει στρατόπεδο. Οι μόνοι που έχουν λόγο να φοβούνται πια, είναι αυτοί που καθημερινά σχεδιάζουν την εξαθλίωσή μας.
Γνωρίζοντας πολύ καλά η συγκυβέρνηση την πλήρη απονομιμοποίησή της στα μάτια της κοινωνίας παράλληλα με την καταστολή και τον τρόμο παίζει το χαρτί του φασισμού. Η χρυσή αυγή αποτελεί τον πιο σκληρό υποστηρικτή του συστήματος και την τελευαία εφεδρεία του. Όμως φασισμός δεν είναι μόνο η χ.α. . Φασισμός είναι οι απολύσεις και οι απειλές από τους εργοδότες, η απλήρωτη εργασία και η ανασφάλεια. Οι φασιστικές συμμορίες έρχονται να χτυπήσουν και να οδηγήσουν στην περαιτέρω εξαθλίωση τους μετανάστες, ένα κομμάτι της εργατικής τάξης. Σήμερα έρχονται για τους μετανάστες, αύριο θα έρθουν για όλους τους εργαζόμενους. Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι αγώνας ταξικός γιατί ο φασισμός προέρχεται από την τάξη των αφεντικών.
Στα πλαίσια αυτά, την Τρίτη 9/10, ήρθε στην Αθήνα το νούμερο ένα πρόσωπο της Ευρώπης, η γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ. Μια επίσκεψη που έρχεται να συμβολίσει την συμμαχία του ελληνικού κεφαλαίου με τις τράπεζες και τους καπιταλιστές της Ευρώπης στα πλαίσια της ΕΕ. Μια συμμαχία που βοηθά το ελληνικό και ευρωπαϊκό κεφάλαιο να αντέξουν στην κρίση, σε βάρος των εργαζομένων και της κοινωνίας. Είναι το μέτωπο που ενισχύουν οι δυνάμεις του κεφαλαίου και το πολιτικό τους προσωπικό για να εξαπολύσουν ακόμα πιο σκληρή επίθεση στους λαούς της Ευρώπης. Δε διστάζουν να καταλύσουν τη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία που απέμεινε για να μπορούν να αποφασίζονται όλα στις Βρυξέλλες, μακριά από τη δυνατότητα του λαού να επηρεάζει και να καθορίζει τις εξελίξεις. Διαφωνούμε βέβαια με λογικές που παρουσιάζουν τους “κακους γερμανούς” ως εχθρούς, καθώς θεωρούμε ότι οι λαοί και η εργατική τάξη της ευρώπης έχουν κοινό συμφέρον και πρέπει να παλέψουν ενάντια στις πολιτικές της ΕΕ, των κυβερνήσεών της και του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Η επίσκεψη της Μέρκελ στην Ελλάδα επισφράγισε τις νέες μειώσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, τη διάλυση υγείας και παιδείας, τη νέα μείωση του κατώτατου μισθού, τις μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, την περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων με την παράλληλη στήριξη των φασιστών. Απέναντι σε όλα αυτά ο λαός, που δεν δείλιασε μπροστά στα διαγγέλματα που απαγόρευαν τις συγκεντρώσεις και την κυκλοφορία στο κέντρο της Αθήνας, βροντοφώναξε ότι είναι ανεπιθύμητοι! Είναι ανεπιθύμητη η Μέρκελ, ο Σαμαράς και κυρίως η πολιτική που υπηρετούν. Η πολιτική της ΕΕ- υπηρέτη του κεφαλαίου, της ΕΕ των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της ΕΕ που εκκολάπτει τον εκφασισμό των ευρωπαϊκών κοινωνιών και τσακίζει τα δημοκρατικά δικαιώματα.
Πέρα όμως από τη σημασία της «επίσκεψης» Μέρκελ στην Ελλάδα, οι μέρες που προηγήθηκαν, ανέδειξαν ένα νέο και εξαιρετικά σημαντικό στοιχείο της περιόδου που ζούμε. Και δεν είναι άλλο από την ουσιαστική περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Τα τελευταία δύο χρόνια ο λαός μέσα από τους αγώνες του, έχει δώσει δείγματα γραφής τέτοια, που πια, η όποια κυβέρνηση, χρειάζεται «αναβαθμισμένα» μέσα για να επιβάλλει την πολιτική της. Το κράτος, μετά την εγκαθίδρυση της «δημοκρατίας» της τρόικας και της επιτήρησης, θωρακίζεται εκ νέου αναβαθμίζοντας την κρατική – κυβερνητική, εργοδοτική και φασιστική τρομοκρατία. Ετσι βλέπουμε μια γενικευμένη προσπάθεια για τη συγκρότηση ενός ασφυκτικού απολυταρχικού πλέγματος. Ενός πλέγματος που θα ξεφεύγει από τα στενά όρια της «τυπικής» καταστολής των χημικών και της αστυνομικής βίας και θα φτάνει μέχρι την κατάργηση τυπικών «δημοκρατικών δικαιωμάτων» της αστικής δημοκρατίας, με ξεκάθαρο στόχο το συντριπτικό χτύπημα του κινήματος. Έτσι, κρίνουμε πολύ σημαντική τη μάχη που έχουμε να δώσουμε στο πεδίο της δημοκρατίας και των ελευθεριών, καθώς και την άμεση ένταση της αντιφασιστική πάλης!
Φυσικά με φόντο την οικονομική κρίση και την προσπάθεια του κεφαλαίου για την υπέρβαση αυτής, ήταν αναμενόμενη και η αναβάθμιση της επίθεσης απέναντι στα Πανεπιστήμια. Άλλωστε είναι ένας χώρος οργανικά συνδεμένος με την υπόλοιπη κοινωνία και ειδικά με τη παραγωγή. Έτσι, κατ’ αντιστοιχία των Μνημονίων, η πολιτική του κεφαλαίου στην εκπαίδευση εξειδικεύεται μέσα από τα «Μνημόνια της Παιδείας», δηλαδή τους νόμους 4009 της Διαμαντοπούλου και 4076 του Αρβανιτόπουλου. Και οι δύο εκδοχές, έχουν φυσικά τον ίδιο στόχο: να εμβαθύνουν περεταίρω την επιχειρηματική λειτουργία του πανεπιστημίου.
Ο νόμος 4076, όπως ακριβώς και ο προηγούμενος(4009), έρχεται να διαμορφώσει ένα πανεπιστήμιο για λίγους, ένα πανεπιστήμιο στο οποίο θα σπουδάζει κυρίαρχα αυτός που θα μπορεί να πληρώνει καθώς πουθενά δεν θεσμοθετείται ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας του. Ένα πανεπιστήμιο με ελλειμματικά προγράμματα σπουδών (2ετή, 3ετή), πλήρως εντατικοποιημένο (διαγραφές στα ν+2 χρόνια), που δεν θα εξασφαλίζει κανένα συλλογικό δικαίωμα στους αποφοίτους του, μιας και τα πτυχία αντικαθιστώνται από τον ατομικό φάκελο προσόντων, αλλά που ως στόχο θα έχει τη δημιουργία φτηνών και ευέλικτων μελλοντικών εργαζόμενων, υπερεξειδικευμένων, χωρίς καμία εποπτεία επί του τι παράγουν. Προφανώς για τη στελέχωση ενός τέτοιου πανεπιστημίου χρειάζονται και φοιτητές οι οποίοι θα έχουν στρατευθεί πλήρως με τον ατομικό δρόμο και θα αναλώνονται στο μεταξύ τους ανταγωνισμό. Φοιτητές οι οποίοι, δεδομένης και της προωθούμενης από την κυβέρνηση κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, θα έχουν «μάθει» στην ατομική διαπραγμάτευση των δικαιωμάτων τους με τον αυριανό τους εργοδότη. Γι’αυτό και ο νόμος καταργεί κάθε έννοια συλλογικότητας και συλλογικής διαδικασίας και ποινικοποιεί κάθε αγωνιστική δράση μέσα στο χώρο του πανεπιστημίου καταργώντας το άσυλο.
ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ,ΟΥΤΕ ΕΝΑ € ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΜΑΣ!
Από την προηγούμενη χρονιά, επί υπουργίας Διαμαντοπούλου ακόμα, ξεκίνησε μια άθλια επίθεση-εκβιασμός στα ιδρύματα, προκειμένου να εκλέξουν τη νέα διοίκηση και κατ’ επέκταση να εφαρμοστεί ο νόμος πλαίσιο. Αυτός ο εκβιασμός προφανώς είχε να κάνει με τα κονδύλια που (ΔΕΝ) στέλνει το υπουργείο προκειμένου τα ιδρύματα να καλύπτουν τις λειτουργικές και άλλες ανάγκες τους. Σα να μην έφτανε όμως η υποχρηματοδότηση από το υπουργείο, την άνοιξη που μας πέρασε, στα πλαίσια του PSI (του κουρέματος του χρέους) τα αποθεματικά των πανεπιστημίων εξανεμίστηκαν, αφού είχαν μετατραπεί σε ομόλογα… Ο τζόγος στις πλάτες των ιδρυμάτων είχε σαν συνέπεια πολλές σχολές να αδυνατούν να λειτουργήσουν. Στα πλαίσια αυτά δεν ήταν λίγα τα ιδρύματα που ανέστειλαν τη λειτουργία τους (βλ. ΤΕΙ Πειραιά, Αρχιτεκτονική ΕΜΠ κ.α.)
Συνεχίζοντας πιστά την ίδια πολιτική με τη Διαμαντοπούλου, ο Αρβανιτόπουλος, όχι απλά δεν «έκλεισε» κάποιο από τα μέτωπα που ήταν ανοιχτά, αλλά ίσα ίσα, μας έφερε όλους (φοιτητές και εργαζόμενους στα πανεπιστήμια) αντιμέτωπους με μια νέα ακόμα πιο σκληρή πραγματικότητα εντός των ιδρυμάτων. Κύριος στόχος για φέτος φαίνεται να είναι ό,τι έχει να κάνει με τη φοιτητική μέριμνα. Πιο συγκεκριμένα είμαστε αντιμέτωποι με:
- Κομμένα συγγράμματα σε όλα τα ιδρύματα με απώτερο στόχο να μην δίνεται ούτε ένα βιβλίο από το νέο έτος. Μέτρο που βαδίζει στα χνάρια της περσινής περικοπής του 2ου τόμου.
- Εισαγωγή κριτηρίων για την δωρεάν σίτιση. Κριτηρίων τέτοιων που αποκλείουν το μεγαλύτερο μέρος των φοιτητών και τους υποχρεώνουν αν προσκομίσουν πολυάριθμα δικαιολογητικά. Παράλληλα με το πρόσχημα ότι οι φοιτητικές λέσχες δεν έχουν την απαραίτητη χρηματοδότηση προωθούν το κλείσιμο τους και τελικά την πώληση τους σε ιδιώτες.
- Κλείσιμο φοιτητικών εστιών (βλ. Δροσοπούλου), ενώ σε όσες παραμένουν (προς το παρόν) ανοικτές επιβάλλονται ακόμα πιο αυστηρά κριτήρια. Δικαιολογία και πάλι η μειωμένη χρηματοδότηση με τελικό σκοπό την πώληση τους σε ιδιώτες. Το αποτέλεσμα; 75 άτομα να βρίσκονται ήδη πεταμένα στο δρόμο.
- Με το σχέδιο Αθηνά προωθούνται συγχωνεύσεις-κλεισίματα Τμημάτων αλλά και ολόκληρων Πανεπιστημίων που δεν ανταποκρίνονται στα ανταποδοτικά-επιχειρηματικά κριτήρια. Ό,τι έχει απομείνει δωρεάν διαρκώς υποβαθμίζεται μέχρι να ιδιωτικοποιηθεί. Το κύκνειο άσμα της δωρεάν εκπαίδευσης θα είναι η εισαγωγή διδάκτρων η οποία συζητήθηκε να έρθει μάλιστα ως μέρος από τα χαράτσια για τα 11,5 δις!
Βασικό στοιχείο του «νέου πανεπιστημίου» αποτελούν τα Συμβούλια Διοίκησης. Αλλάζοντας το οργανωτικό μοντέλο του πανεπιστημίου, προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα προβλήματα των ιδρυμάτων θα περιοριστούν σε σημαντικό βαθμό. Το ψάρι όμως βρωμάει από το κεφάλι… Τι είναι τα Συμβούλια Διοίκησης και τι αρμοδιότητες έχουν;
Τα Συμβούλια Διοίκησης θα αποτελούνται από 7 Πανεπιστημιακούς και 6 Εξωπανεπιστημιακούς (μάνατζερ, άνθρωποι του επιχειρηματικού κόσμου κλπ) και ένα φοιτητή ο οποίος θα εκλέγεται από ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο.
Αρμοδιότητες του Συμβουλίου θα είναι:
· η διαχείριση των οικονομικών: θα είναι «υπεύθυνο να κλείνει τις πιο επικερδής συμφωνίες με τις επιχειρήσεις για το πανεπιστήμιο ώστε αυτό να είναι οικονομικά “ανεξάρτητο” αφού η κρατική χρηματοδότηση καταργείται.
· θα επιβάλει και θα καθορίζει το επίπεδο των διδάκτρων
· θα δημιουργεί εταιρεία η οποία θα εκμεταλλεύεται την περιουσία των σχολών με σκοπό το κέρδος
· θα διαγράφει φοιτητές και θα απολύει καθηγητές όταν θεωρεί ότι έχουν “ανάρμοστη” συμπεριφορά και διεκδικούν τα δικαιώματα τους.
Το Συμβούλιο Διοίκησης είναι από τα κύρια μέσα που θα μετατρέψει το πανεπιστήμιο σε επιχείρηση γι αυτό έχει και την κατάλληλη σύνθεση. Επιπλέον, η συγκρότηση των συμβουλίων αποτελεί τον κύριο μοχλό εφαρμογής αυτού του επαίσχυντου νόμου καθώς σε αυτά συγκεντρώνονται όλες οι αρμοδιότητες που αφορούν τη λειτουργία των ιδρυμάτων. Καλούμαστε, λοιπόν, να κατανοήσουμε πως κάθε αντιδραστική τομή που προωθείται σε αυτή τη φάση μέσα στις σχολές σχετίζεται με την εκλογή των Σ.Δ. και να αντιληφθούμε πως η μάχη ενάντια σε αυτά θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την έκβαση του συνολικού αγώνα που θα πρέπει το φοιτητικό κίνημα να δώσει στο άμεσο μέλλον. Η πρυτανεία του ΕΚΠΑ όρισε την ημερομηνία εκλογής των Σ.Δ. στις 22/10. Πρέπει οι φοιτητικοί σύλλογοι του ΕΚΠΑ να βρίσκονται εκεί μαζικά με σκοπό να μπλοκαριστούν στην πράξη τα συμβούλια διοίκησης.
Αντιμέτωπο με τη συγκεκριμένη κατάσταση, το φοιτητικό κίνημα είναι ώρα να ορθώσει ξανά το ανάστημά του σε όσους το θέλουν ηττημένο και υποταγμένο… Πιάνοντας το νήμα των καλύτερων παραδόσεών του να γίνει «σώμα απ’ το σώμα» του ανασυγκροτημένου ταξικά εργατικού κινήματος. Με τα δικά του όργανα πολιτικής και μαχητικές, πολύμορφες δράσεις να ανατρέψει τους νόμους που διαλύουν το πανεπιστήμιο και τσακίζουν τα δικαιώματα της νεολαίας και να ενωθεί, από τη σκοπιά του σημερινού και μελλοντικού εργαζόμενου, με τον αγώνα της υπόλοιπης κοινωνίας ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του κεφαλαίου. Ως κομμάτι του ευρύτερου λαϊκού κινήματος πρέπει να παλέψει μαχητικά για την ανατροπή των Μνημονίων και όλων των αντιλαϊκών νόμων που το συνοδεύουν, για τη διαγραφή του χρέους (δεν είναι του λαού – δεν το αναγνωρίζουμε – δεν το πληρώνουμε) και την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση που αποτελεί το βασικό στρατηγό του κοινωνικού πολέμου που μας έχουν κηρύξει.
Μέσα από διαδικασίες βάσης ( συνελεύσεις, συντονισμός) , απεργίες, καταλήψεις, διαδηλώσεις, φοιτητικοί σύλλογοι και σωματεία, φοιτητικό και εργατικό κίνημα, πρέπει να κλιμακώσουν την πάλη τους απέναντι στα νέα μέτρα αλλά και για την ανατροπή όλων των προηγούμενων.
Η εφιαλτική κατάσταση που δημιουργείται στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μπορεί να ανατραπεί μόνο από ένα κοινό, μαχητικό αγώνα των φοιτητών, των εργαζόμενων στα πανεπιστήμια και της πλειοψηφίας των καθηγητών που πλήττονται από τη βάρβαρη πολιτική Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Για να μην γίνουμε η γενιά των χαμένων δικαιωμάτων, της ανεργίας και της μετανάστευσης αλλά να αγωνιστούμε για το πανεπιστήμιο των αναγκών μας και όχι του ρουσφετιού ,του κεφαλαίου και των επιχειρήσεων. Για να έχουμε δικαίωμα στις σπουδές, στης εργασία και στις ελευθερίες. Ας γνωρίζουν τα αστικά επιτελεία που σχεδιάζουν το τσάκισμα της νεολαίας πως τους περιμένει θερμός Οκτώβρης. Η γενιάς μας θα είναι ο εφιάλτης τους.
Απαιτούμε:
· Ανατροπή του νόμου-εκτρώματος, των Συμβουλίων Διοίκησης, καμία σκέψη για εφαρμογή τους.
· Ανατροπή του ΜΑΥΡΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ-ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, των Μνημονίων, του Μεσοπρόθεσμου και κάθε αντιλαϊκού νομοσχεδίου.
· Δεν πληρώνουμε το χρέος, δεν πληρώνουμε την κρίση τους. Εξω η τρόικα.
· Κατάργηση των Κολλεγίων και κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης. Ανατροπή του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων. Απόσυρση των νόμων για Αξιολόγηση, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ.
· Ούτε ένα ευρώ για τις σπουδές μας- Καμία σκέψη για δίδακτρα και κατάργηση συγγραμμάτων.
· Να καταργηθεί το επαίσχυντο Σύμφωνο πρώτης Απασχόλησης για τη νεολαία.
· Κάτω τα χέρια από το άσυλο, απαιτούμε την πλήρη κατοχύρωσή του, το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό.
· Δωρεάν σίτιση για όλους τους φοιτητές, χωρίς κριτήρια. Να παρθεί πίσω η απόφαση του ΕΚΠΑ για κριτήρια στη σίτιση
· Δωρεάν στέγαση για όλους τους φοιτητές από επαρχία
· Άμεση απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων από φοιτητικές και εργατικές κινητοποιήσεις. Κάτω ο τρομονόμος.
· Υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων του λαού κόντρα στην τρομοκρατία Κράτους – Κεφαλαίου – Κυβέρνησης και της φασιστικής νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής
Διεκδικούμε:
· Αποκλειστική κρατική χρηματοδότηση. Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση, Δημόσια Δωρεάν Παιδεία για όλους χωρίς ταξικούς φραγμούς.
· Αύξηση της χρηματοδότησης για την Παιδεία, την Υγεία, τις κοινωνικές παροχές, όχι για τις τράπεζες, τους επιχειρηματίες και τις στρατιωτικές επιδρομές.
· Ένα ενιαίο και αδιάσπαστο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτό.
· Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, πάσο και συγκοινωνίες για όλους. Να δοθούν κανονικά και άμεσα τα πάσο από τις γραμματείες κι όχι από τις εταιρείες. Αύξηση των δαπανών για όλες τις φοιτητικές παροχές.
· Μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό-Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Κατάργηση των εργολαβιών και των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
· Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις.
· Καμία συγχώνευση-κλείσιμο ΑΕΙ-ΤΕΙ- σχολείων- νοσοκομείων.
Αποφασίζουμε:.
· Κατάληψη σχολής την Πέμπτη 11/10 και την Παρασκευή 12/10.
· Διαδήλωση των φοιτητικών συλλόγων την Παρασκευή 12/10 στις 12μμ στα προπύλαια με πορεία προς το υπουργείο οικονομικών.
· Συγκρότηση συντονιστικού γενικών συνελεύσεων αμέσως μετά τη διαδήλωση.
· Συμμετοχή την Πέμπτη στην πρωτοβουλία αγώνα ΣΘΕ. Καλούμε τα αγωνιζόμενα μέλη ΔΕΠ να συμμετέχουν.
· Κινητοποίηση στην πρυτανεία για το θέμα της σίτισης και των συμβουλίων διοίκησης την Παρασκευή 10πμ.
· Μπλοκάρουμε τα συμβούλια διοίκησης παντού. Στο ΕΚΠΑ 22/20, πάντειο 22/10, ΠΑΠΕΙ και Γεωπονικό 24/10, ΑΣΟΕΕ 25/10
· Συγκρότηση ανοιχτής συντονιστικής επιτροπής κατάληψης μετά τη συνέλευση.
· Νέα γενική συνέλευση την Τετάρτη 17/10, ώρα 12μμ στο ΑΜΦ 21.
Παρά τα όσα έχουν νομοθετηθεί όμως τα τελευταία 3 χρόνια, η εφαρμογή της πολιτικής διάσωσης του κεφαλαίου, που προσπαθούν να επιβάλλουν οι τρόικες εσωτερικού και εξωτερικού, βρίσκει διαρκώς εμπόδια. Είναι το εργατικό και λαϊκό κίνημα που διαρκώς αναπτύσσεται και τους χαλάει τα σχέδια. Όσο και αν προσπαθούν να το κρύβουν η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της, το ποτάμι της κοινωνικής οργής ξεχείλισε. Και το αποκρουστικό σκηνικό της καθημερινότητας που μας επιβάλλουν κρύβει ένα άλλο, φωτεινό «παρασκήνιο». Είναι η «πίσω πλευρά» των κοινωνικών αγώνων. Των δεκάδων Γενικών Απεργιών που παρέλυαν τα πάντα, των κινητοποιήσεων των φοιτητών, των ανέργων και των συνταξιούχων, των αγώνων στις γειτονιές. Η πλευρά που γέννησε τη Χαλυβουργία και τα κέντρα αγώνα και αλληλεγγύης των σύγχρονων «δούλων». Όλων αυτών που φώναξαν ότι δεν θα υποταχθούμε. Δεν θα σκύψουμε το κεφάλι στις επιταγές της ΕΕ και της συγκυβέρνησης. Δεν χρωστάμε τίποτα σε αυτούς που κλέβουν τις ζωές μας και δεν θα πληρώσουμε τις ζημιές και τα χρέη των ξοφλημένων επιχειρήσεων και του κεφαλαίου. Πλέον, ο φόβος που αρχικά υπερίσχυε στο λαό έχει αλλάξει στρατόπεδο. Οι μόνοι που έχουν λόγο να φοβούνται πια, είναι αυτοί που καθημερινά σχεδιάζουν την εξαθλίωσή μας.
Γνωρίζοντας πολύ καλά η συγκυβέρνηση την πλήρη απονομιμοποίησή της στα μάτια της κοινωνίας παράλληλα με την καταστολή και τον τρόμο παίζει το χαρτί του φασισμού. Η χρυσή αυγή αποτελεί τον πιο σκληρό υποστηρικτή του συστήματος και την τελευαία εφεδρεία του. Όμως φασισμός δεν είναι μόνο η χ.α. . Φασισμός είναι οι απολύσεις και οι απειλές από τους εργοδότες, η απλήρωτη εργασία και η ανασφάλεια. Οι φασιστικές συμμορίες έρχονται να χτυπήσουν και να οδηγήσουν στην περαιτέρω εξαθλίωση τους μετανάστες, ένα κομμάτι της εργατικής τάξης. Σήμερα έρχονται για τους μετανάστες, αύριο θα έρθουν για όλους τους εργαζόμενους. Ο αντιφασιστικός αγώνας είναι αγώνας ταξικός γιατί ο φασισμός προέρχεται από την τάξη των αφεντικών.
Στα πλαίσια αυτά, την Τρίτη 9/10, ήρθε στην Αθήνα το νούμερο ένα πρόσωπο της Ευρώπης, η γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ. Μια επίσκεψη που έρχεται να συμβολίσει την συμμαχία του ελληνικού κεφαλαίου με τις τράπεζες και τους καπιταλιστές της Ευρώπης στα πλαίσια της ΕΕ. Μια συμμαχία που βοηθά το ελληνικό και ευρωπαϊκό κεφάλαιο να αντέξουν στην κρίση, σε βάρος των εργαζομένων και της κοινωνίας. Είναι το μέτωπο που ενισχύουν οι δυνάμεις του κεφαλαίου και το πολιτικό τους προσωπικό για να εξαπολύσουν ακόμα πιο σκληρή επίθεση στους λαούς της Ευρώπης. Δε διστάζουν να καταλύσουν τη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία που απέμεινε για να μπορούν να αποφασίζονται όλα στις Βρυξέλλες, μακριά από τη δυνατότητα του λαού να επηρεάζει και να καθορίζει τις εξελίξεις. Διαφωνούμε βέβαια με λογικές που παρουσιάζουν τους “κακους γερμανούς” ως εχθρούς, καθώς θεωρούμε ότι οι λαοί και η εργατική τάξη της ευρώπης έχουν κοινό συμφέρον και πρέπει να παλέψουν ενάντια στις πολιτικές της ΕΕ, των κυβερνήσεών της και του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Η επίσκεψη της Μέρκελ στην Ελλάδα επισφράγισε τις νέες μειώσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, τη διάλυση υγείας και παιδείας, τη νέα μείωση του κατώτατου μισθού, τις μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, την περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων με την παράλληλη στήριξη των φασιστών. Απέναντι σε όλα αυτά ο λαός, που δεν δείλιασε μπροστά στα διαγγέλματα που απαγόρευαν τις συγκεντρώσεις και την κυκλοφορία στο κέντρο της Αθήνας, βροντοφώναξε ότι είναι ανεπιθύμητοι! Είναι ανεπιθύμητη η Μέρκελ, ο Σαμαράς και κυρίως η πολιτική που υπηρετούν. Η πολιτική της ΕΕ- υπηρέτη του κεφαλαίου, της ΕΕ των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της ΕΕ που εκκολάπτει τον εκφασισμό των ευρωπαϊκών κοινωνιών και τσακίζει τα δημοκρατικά δικαιώματα.
Πέρα όμως από τη σημασία της «επίσκεψης» Μέρκελ στην Ελλάδα, οι μέρες που προηγήθηκαν, ανέδειξαν ένα νέο και εξαιρετικά σημαντικό στοιχείο της περιόδου που ζούμε. Και δεν είναι άλλο από την ουσιαστική περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Τα τελευταία δύο χρόνια ο λαός μέσα από τους αγώνες του, έχει δώσει δείγματα γραφής τέτοια, που πια, η όποια κυβέρνηση, χρειάζεται «αναβαθμισμένα» μέσα για να επιβάλλει την πολιτική της. Το κράτος, μετά την εγκαθίδρυση της «δημοκρατίας» της τρόικας και της επιτήρησης, θωρακίζεται εκ νέου αναβαθμίζοντας την κρατική – κυβερνητική, εργοδοτική και φασιστική τρομοκρατία. Ετσι βλέπουμε μια γενικευμένη προσπάθεια για τη συγκρότηση ενός ασφυκτικού απολυταρχικού πλέγματος. Ενός πλέγματος που θα ξεφεύγει από τα στενά όρια της «τυπικής» καταστολής των χημικών και της αστυνομικής βίας και θα φτάνει μέχρι την κατάργηση τυπικών «δημοκρατικών δικαιωμάτων» της αστικής δημοκρατίας, με ξεκάθαρο στόχο το συντριπτικό χτύπημα του κινήματος. Έτσι, κρίνουμε πολύ σημαντική τη μάχη που έχουμε να δώσουμε στο πεδίο της δημοκρατίας και των ελευθεριών, καθώς και την άμεση ένταση της αντιφασιστική πάλης!
Φυσικά με φόντο την οικονομική κρίση και την προσπάθεια του κεφαλαίου για την υπέρβαση αυτής, ήταν αναμενόμενη και η αναβάθμιση της επίθεσης απέναντι στα Πανεπιστήμια. Άλλωστε είναι ένας χώρος οργανικά συνδεμένος με την υπόλοιπη κοινωνία και ειδικά με τη παραγωγή. Έτσι, κατ’ αντιστοιχία των Μνημονίων, η πολιτική του κεφαλαίου στην εκπαίδευση εξειδικεύεται μέσα από τα «Μνημόνια της Παιδείας», δηλαδή τους νόμους 4009 της Διαμαντοπούλου και 4076 του Αρβανιτόπουλου. Και οι δύο εκδοχές, έχουν φυσικά τον ίδιο στόχο: να εμβαθύνουν περεταίρω την επιχειρηματική λειτουργία του πανεπιστημίου.
Ο νόμος 4076, όπως ακριβώς και ο προηγούμενος(4009), έρχεται να διαμορφώσει ένα πανεπιστήμιο για λίγους, ένα πανεπιστήμιο στο οποίο θα σπουδάζει κυρίαρχα αυτός που θα μπορεί να πληρώνει καθώς πουθενά δεν θεσμοθετείται ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας του. Ένα πανεπιστήμιο με ελλειμματικά προγράμματα σπουδών (2ετή, 3ετή), πλήρως εντατικοποιημένο (διαγραφές στα ν+2 χρόνια), που δεν θα εξασφαλίζει κανένα συλλογικό δικαίωμα στους αποφοίτους του, μιας και τα πτυχία αντικαθιστώνται από τον ατομικό φάκελο προσόντων, αλλά που ως στόχο θα έχει τη δημιουργία φτηνών και ευέλικτων μελλοντικών εργαζόμενων, υπερεξειδικευμένων, χωρίς καμία εποπτεία επί του τι παράγουν. Προφανώς για τη στελέχωση ενός τέτοιου πανεπιστημίου χρειάζονται και φοιτητές οι οποίοι θα έχουν στρατευθεί πλήρως με τον ατομικό δρόμο και θα αναλώνονται στο μεταξύ τους ανταγωνισμό. Φοιτητές οι οποίοι, δεδομένης και της προωθούμενης από την κυβέρνηση κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, θα έχουν «μάθει» στην ατομική διαπραγμάτευση των δικαιωμάτων τους με τον αυριανό τους εργοδότη. Γι’αυτό και ο νόμος καταργεί κάθε έννοια συλλογικότητας και συλλογικής διαδικασίας και ποινικοποιεί κάθε αγωνιστική δράση μέσα στο χώρο του πανεπιστημίου καταργώντας το άσυλο.
ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ,ΟΥΤΕ ΕΝΑ € ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΜΑΣ!
Από την προηγούμενη χρονιά, επί υπουργίας Διαμαντοπούλου ακόμα, ξεκίνησε μια άθλια επίθεση-εκβιασμός στα ιδρύματα, προκειμένου να εκλέξουν τη νέα διοίκηση και κατ’ επέκταση να εφαρμοστεί ο νόμος πλαίσιο. Αυτός ο εκβιασμός προφανώς είχε να κάνει με τα κονδύλια που (ΔΕΝ) στέλνει το υπουργείο προκειμένου τα ιδρύματα να καλύπτουν τις λειτουργικές και άλλες ανάγκες τους. Σα να μην έφτανε όμως η υποχρηματοδότηση από το υπουργείο, την άνοιξη που μας πέρασε, στα πλαίσια του PSI (του κουρέματος του χρέους) τα αποθεματικά των πανεπιστημίων εξανεμίστηκαν, αφού είχαν μετατραπεί σε ομόλογα… Ο τζόγος στις πλάτες των ιδρυμάτων είχε σαν συνέπεια πολλές σχολές να αδυνατούν να λειτουργήσουν. Στα πλαίσια αυτά δεν ήταν λίγα τα ιδρύματα που ανέστειλαν τη λειτουργία τους (βλ. ΤΕΙ Πειραιά, Αρχιτεκτονική ΕΜΠ κ.α.)
Συνεχίζοντας πιστά την ίδια πολιτική με τη Διαμαντοπούλου, ο Αρβανιτόπουλος, όχι απλά δεν «έκλεισε» κάποιο από τα μέτωπα που ήταν ανοιχτά, αλλά ίσα ίσα, μας έφερε όλους (φοιτητές και εργαζόμενους στα πανεπιστήμια) αντιμέτωπους με μια νέα ακόμα πιο σκληρή πραγματικότητα εντός των ιδρυμάτων. Κύριος στόχος για φέτος φαίνεται να είναι ό,τι έχει να κάνει με τη φοιτητική μέριμνα. Πιο συγκεκριμένα είμαστε αντιμέτωποι με:
- Κομμένα συγγράμματα σε όλα τα ιδρύματα με απώτερο στόχο να μην δίνεται ούτε ένα βιβλίο από το νέο έτος. Μέτρο που βαδίζει στα χνάρια της περσινής περικοπής του 2ου τόμου.
- Εισαγωγή κριτηρίων για την δωρεάν σίτιση. Κριτηρίων τέτοιων που αποκλείουν το μεγαλύτερο μέρος των φοιτητών και τους υποχρεώνουν αν προσκομίσουν πολυάριθμα δικαιολογητικά. Παράλληλα με το πρόσχημα ότι οι φοιτητικές λέσχες δεν έχουν την απαραίτητη χρηματοδότηση προωθούν το κλείσιμο τους και τελικά την πώληση τους σε ιδιώτες.
- Κλείσιμο φοιτητικών εστιών (βλ. Δροσοπούλου), ενώ σε όσες παραμένουν (προς το παρόν) ανοικτές επιβάλλονται ακόμα πιο αυστηρά κριτήρια. Δικαιολογία και πάλι η μειωμένη χρηματοδότηση με τελικό σκοπό την πώληση τους σε ιδιώτες. Το αποτέλεσμα; 75 άτομα να βρίσκονται ήδη πεταμένα στο δρόμο.
- Με το σχέδιο Αθηνά προωθούνται συγχωνεύσεις-κλεισίματα Τμημάτων αλλά και ολόκληρων Πανεπιστημίων που δεν ανταποκρίνονται στα ανταποδοτικά-επιχειρηματικά κριτήρια. Ό,τι έχει απομείνει δωρεάν διαρκώς υποβαθμίζεται μέχρι να ιδιωτικοποιηθεί. Το κύκνειο άσμα της δωρεάν εκπαίδευσης θα είναι η εισαγωγή διδάκτρων η οποία συζητήθηκε να έρθει μάλιστα ως μέρος από τα χαράτσια για τα 11,5 δις!
Βασικό στοιχείο του «νέου πανεπιστημίου» αποτελούν τα Συμβούλια Διοίκησης. Αλλάζοντας το οργανωτικό μοντέλο του πανεπιστημίου, προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα προβλήματα των ιδρυμάτων θα περιοριστούν σε σημαντικό βαθμό. Το ψάρι όμως βρωμάει από το κεφάλι… Τι είναι τα Συμβούλια Διοίκησης και τι αρμοδιότητες έχουν;
Τα Συμβούλια Διοίκησης θα αποτελούνται από 7 Πανεπιστημιακούς και 6 Εξωπανεπιστημιακούς (μάνατζερ, άνθρωποι του επιχειρηματικού κόσμου κλπ) και ένα φοιτητή ο οποίος θα εκλέγεται από ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο.
Αρμοδιότητες του Συμβουλίου θα είναι:
· η διαχείριση των οικονομικών: θα είναι «υπεύθυνο να κλείνει τις πιο επικερδής συμφωνίες με τις επιχειρήσεις για το πανεπιστήμιο ώστε αυτό να είναι οικονομικά “ανεξάρτητο” αφού η κρατική χρηματοδότηση καταργείται.
· θα επιβάλει και θα καθορίζει το επίπεδο των διδάκτρων
· θα δημιουργεί εταιρεία η οποία θα εκμεταλλεύεται την περιουσία των σχολών με σκοπό το κέρδος
· θα διαγράφει φοιτητές και θα απολύει καθηγητές όταν θεωρεί ότι έχουν “ανάρμοστη” συμπεριφορά και διεκδικούν τα δικαιώματα τους.
Το Συμβούλιο Διοίκησης είναι από τα κύρια μέσα που θα μετατρέψει το πανεπιστήμιο σε επιχείρηση γι αυτό έχει και την κατάλληλη σύνθεση. Επιπλέον, η συγκρότηση των συμβουλίων αποτελεί τον κύριο μοχλό εφαρμογής αυτού του επαίσχυντου νόμου καθώς σε αυτά συγκεντρώνονται όλες οι αρμοδιότητες που αφορούν τη λειτουργία των ιδρυμάτων. Καλούμαστε, λοιπόν, να κατανοήσουμε πως κάθε αντιδραστική τομή που προωθείται σε αυτή τη φάση μέσα στις σχολές σχετίζεται με την εκλογή των Σ.Δ. και να αντιληφθούμε πως η μάχη ενάντια σε αυτά θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την έκβαση του συνολικού αγώνα που θα πρέπει το φοιτητικό κίνημα να δώσει στο άμεσο μέλλον. Η πρυτανεία του ΕΚΠΑ όρισε την ημερομηνία εκλογής των Σ.Δ. στις 22/10. Πρέπει οι φοιτητικοί σύλλογοι του ΕΚΠΑ να βρίσκονται εκεί μαζικά με σκοπό να μπλοκαριστούν στην πράξη τα συμβούλια διοίκησης.
Αντιμέτωπο με τη συγκεκριμένη κατάσταση, το φοιτητικό κίνημα είναι ώρα να ορθώσει ξανά το ανάστημά του σε όσους το θέλουν ηττημένο και υποταγμένο… Πιάνοντας το νήμα των καλύτερων παραδόσεών του να γίνει «σώμα απ’ το σώμα» του ανασυγκροτημένου ταξικά εργατικού κινήματος. Με τα δικά του όργανα πολιτικής και μαχητικές, πολύμορφες δράσεις να ανατρέψει τους νόμους που διαλύουν το πανεπιστήμιο και τσακίζουν τα δικαιώματα της νεολαίας και να ενωθεί, από τη σκοπιά του σημερινού και μελλοντικού εργαζόμενου, με τον αγώνα της υπόλοιπης κοινωνίας ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του κεφαλαίου. Ως κομμάτι του ευρύτερου λαϊκού κινήματος πρέπει να παλέψει μαχητικά για την ανατροπή των Μνημονίων και όλων των αντιλαϊκών νόμων που το συνοδεύουν, για τη διαγραφή του χρέους (δεν είναι του λαού – δεν το αναγνωρίζουμε – δεν το πληρώνουμε) και την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση που αποτελεί το βασικό στρατηγό του κοινωνικού πολέμου που μας έχουν κηρύξει.
Μέσα από διαδικασίες βάσης ( συνελεύσεις, συντονισμός) , απεργίες, καταλήψεις, διαδηλώσεις, φοιτητικοί σύλλογοι και σωματεία, φοιτητικό και εργατικό κίνημα, πρέπει να κλιμακώσουν την πάλη τους απέναντι στα νέα μέτρα αλλά και για την ανατροπή όλων των προηγούμενων.
Η εφιαλτική κατάσταση που δημιουργείται στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μπορεί να ανατραπεί μόνο από ένα κοινό, μαχητικό αγώνα των φοιτητών, των εργαζόμενων στα πανεπιστήμια και της πλειοψηφίας των καθηγητών που πλήττονται από τη βάρβαρη πολιτική Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Για να μην γίνουμε η γενιά των χαμένων δικαιωμάτων, της ανεργίας και της μετανάστευσης αλλά να αγωνιστούμε για το πανεπιστήμιο των αναγκών μας και όχι του ρουσφετιού ,του κεφαλαίου και των επιχειρήσεων. Για να έχουμε δικαίωμα στις σπουδές, στης εργασία και στις ελευθερίες. Ας γνωρίζουν τα αστικά επιτελεία που σχεδιάζουν το τσάκισμα της νεολαίας πως τους περιμένει θερμός Οκτώβρης. Η γενιάς μας θα είναι ο εφιάλτης τους.
Απαιτούμε:
· Ανατροπή του νόμου-εκτρώματος, των Συμβουλίων Διοίκησης, καμία σκέψη για εφαρμογή τους.
· Ανατροπή του ΜΑΥΡΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ-ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, των Μνημονίων, του Μεσοπρόθεσμου και κάθε αντιλαϊκού νομοσχεδίου.
· Δεν πληρώνουμε το χρέος, δεν πληρώνουμε την κρίση τους. Εξω η τρόικα.
· Κατάργηση των Κολλεγίων και κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης. Ανατροπή του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων. Απόσυρση των νόμων για Αξιολόγηση, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ.
· Ούτε ένα ευρώ για τις σπουδές μας- Καμία σκέψη για δίδακτρα και κατάργηση συγγραμμάτων.
· Να καταργηθεί το επαίσχυντο Σύμφωνο πρώτης Απασχόλησης για τη νεολαία.
· Κάτω τα χέρια από το άσυλο, απαιτούμε την πλήρη κατοχύρωσή του, το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό.
· Δωρεάν σίτιση για όλους τους φοιτητές, χωρίς κριτήρια. Να παρθεί πίσω η απόφαση του ΕΚΠΑ για κριτήρια στη σίτιση
· Δωρεάν στέγαση για όλους τους φοιτητές από επαρχία
· Άμεση απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων από φοιτητικές και εργατικές κινητοποιήσεις. Κάτω ο τρομονόμος.
· Υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων του λαού κόντρα στην τρομοκρατία Κράτους – Κεφαλαίου – Κυβέρνησης και της φασιστικής νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής
Διεκδικούμε:
· Αποκλειστική κρατική χρηματοδότηση. Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση, Δημόσια Δωρεάν Παιδεία για όλους χωρίς ταξικούς φραγμούς.
· Αύξηση της χρηματοδότησης για την Παιδεία, την Υγεία, τις κοινωνικές παροχές, όχι για τις τράπεζες, τους επιχειρηματίες και τις στρατιωτικές επιδρομές.
· Ένα ενιαίο και αδιάσπαστο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτό.
· Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, πάσο και συγκοινωνίες για όλους. Να δοθούν κανονικά και άμεσα τα πάσο από τις γραμματείες κι όχι από τις εταιρείες. Αύξηση των δαπανών για όλες τις φοιτητικές παροχές.
· Μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό-Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Κατάργηση των εργολαβιών και των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
· Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις.
· Καμία συγχώνευση-κλείσιμο ΑΕΙ-ΤΕΙ- σχολείων- νοσοκομείων.
Αποφασίζουμε:.
· Κατάληψη σχολής την Πέμπτη 11/10 και την Παρασκευή 12/10.
· Διαδήλωση των φοιτητικών συλλόγων την Παρασκευή 12/10 στις 12μμ στα προπύλαια με πορεία προς το υπουργείο οικονομικών.
· Συγκρότηση συντονιστικού γενικών συνελεύσεων αμέσως μετά τη διαδήλωση.
· Συμμετοχή την Πέμπτη στην πρωτοβουλία αγώνα ΣΘΕ. Καλούμε τα αγωνιζόμενα μέλη ΔΕΠ να συμμετέχουν.
· Κινητοποίηση στην πρυτανεία για το θέμα της σίτισης και των συμβουλίων διοίκησης την Παρασκευή 10πμ.
· Μπλοκάρουμε τα συμβούλια διοίκησης παντού. Στο ΕΚΠΑ 22/20, πάντειο 22/10, ΠΑΠΕΙ και Γεωπονικό 24/10, ΑΣΟΕΕ 25/10
· Συγκρότηση ανοιχτής συντονιστικής επιτροπής κατάληψης μετά τη συνέλευση.
· Νέα γενική συνέλευση την Τετάρτη 17/10, ώρα 12μμ στο ΑΜΦ 21.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου