Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Η ΔΑΠ ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ... ΕΜΕΙΣ ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΟΥΜΕ...


Θερμά συγχαρητήρια δέχτηκε πρόσφατα η ανεξάρτητη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ σε σχετικές δηλώσεις που έκανε ο κ. Σαμαράς αμέσως μετά την πανελλαδική πρωτιά που σημείωσε στις φετινές φοιτητικές εκλογές. Ο κ. Σαμαράς με περίσσεια περηφάνια για την επιτυχία της παράταξής τους, όπως ο ίδιος τη χαρακτήρισε, δήλωσε χαρούμενος που αναδείχθηκε στα πανεπιστήμια η δύναμη που όχι μόνο εξασφαλίζει “ποιότητα στη παιδεία”, αλλά ταυτόχρονα είναι ικανή με τις προτάσεις της να εδραιώσει “σαρωτικές μεταρρυθμίσεις” στη τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Τις ευχές του, μετά πολλών τιμών δίνει, λοιπόν ο πρωθυπουργός, χαράζοντας το δρόμο που ήδη είχε αρχίσει να προτάσσει η δεξιά παράταξη με τις ιδέες της σχετικά με την αξιολόγηση των πανεπιστημίων με βάση την αποδοτικότητα τους (σε τι κλίμακα υπολογίζεται αυτή δε μας λένε γιατί θεωρούν μάλλον πολύ προφανές ότι εννοούν αξιολόγηση και αντιμετώπιση του Πανεπιστημίου με επιχειρηματικούς όρους), τα υποβαθμισμένα πτυχία, την πληρωμή για τη παραμονή στις φοιτητικές εστίες, την ενσωμάτωση αυτόνομης αστυνομικής παρουσίας στις σχολές και την υποστήριξη του σχεδίου “Αθηνά”.
Με περίτεχνο τρόπο, παρατηρούμε δηλαδή, την διαδικασία με την οποία αφενός διαμορφώνεται σταδιακά μια μνημονιακού τύπου δύναμη στις σχολές και αφετέρου επιδιώκεται η δημιουργία ενός ρεύματος που προβάλει το απολίτικ και παρεϊστικο ως λύση και μόδα προκειμένου να μην ασχολείται ο κάθε φοιτητής με τα σοβαρά προβλήματα της καθημερινότητας και της εργασιακής προοπτικής του. Δε πρέπει να διαφεύγει από κανέναν, ωστόσο πως ο συνδυασμός αυτός είναι ικανός και επαρκής για την νομιμοποίηση όλων εκείνων των αλλαγών στη τριτοβάθμια εκπαίδευση που θα καταστήσουν το πανεπιστήμιο μια αποδοτική επιχείρηση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους και όχι στα δικά μας. Η ΔΑΠ ανταποκρίνεται πολύ καλά σε αυτό το ρόλο, προβάλλοντας το ανεξάρτητο, φιλικό προφίλ της, όμως οι αντίστοιχες δηλώσεις του κ. Σαμαρά κάθε χρόνο μετά το πέρας των φοιτητικών εκλογών, λένε άλλα...

Κάτω από αυτό το πρίσμα, θεωρούμε πως όντως αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια στα μέλη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ για τη πίστη και την αφοσίωση που επιδεικνύουν στο όραμα που μοιράζονται με το πολιτικό πατέρα τους και αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και για το τρόπο με τον οποίον το υπηρετούν μοιράζοντας μετεκλογικές υποσχέσεις στους φοιτητές για εύρυθμη λειτουργία των σχολών τους, απουσία καταλήψεων, λαγούς, πετραχήλια κ.α.

Ωστόσο, ένα ακόμα στοιχείο που αναδείχθηκε από τις φετινές φοιτητικές εκλογές και αξίζει να τονιστεί είναι η άνοδος της ΕΑΑΚ και η αγωνιστική προδιάθεση των συλλόγων που αυτή συνεπάγεται. Κάθε ψήφος που συγκεντρώθηκε, όμως, οφείλει να είναι μόνο η αρχή της αντίστασης και του αγώνα που έχει μπροστά του το φοιτητικό κίνημα. Σε αυτό το πλαίσιο, καλείται κάθε φοιτητής να βρίσκεται σε επαγρύπνηση ως προς τις εξελίξεις, επιδεικνύοντας θέληση και στήριξη στις διαδικασίες του συλλόγου του, προκειμένου να συμμετέχει άμεσα στη λήψη αποφάσεων που τον αφορούν. Σε τέτοιες κρίσιμες περιόδους κρινόμαστε όλοι και οφείλουμε να προασπίσουμε με το καλύτερο δυνατό τρόπο τα δικά μας συμφέροντα αλλά και των οικογενειών μας.

Δεν χωράει καμία κυβερνητική παράταξη στις σχολές μας και κανένα φιλόδοξο σχέδιο υποταγής!

Παίρνουμε τη κατάσταση στα χέρια μας. Κάνουμε τους φοιτητικούς συλλόγους και πάλι αγωνιστικούς!

Υ.Γ. Νο1 : Προς μεγάλη θλίψη των φοιτητών που στήριξαν τη ΔΑΠ για να παραμείνει η σχολή ανοιχτή και να μην γίνονται καταλήψεις, ενημερώνουμε ότι τέτοιες αποφάσεις λαμβάνονται μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις του φοιτητικού συλλόγου, στις οποίες η ΔΑΠ παρευρίσκεται σπάνια και μόνο για να κάνει τη δική της τοποθέτηση και στη συνέχεια αποχωρεί. Μάλλον τα μέλη της, ούτε διάθεση να ακούσουν τους συμφοιτητές τους έχουν, ούτε καίγονται μετεκλογικά για το “ανοιχτή σχολή”.

Υ.Γ. Νο2 : Κάθε ψήφος που χαρίστηκε στη ΔΑΠ είναι παρακαταθήκη για την ισχυροποίηση εκείνης της δύναμης που θα διαλύσει το δημόσιο πανεπιστήμιο του σήμερα, για να φτιάξει το χειρότερο κολέγιο του αύριο.

Υ.Γ. Νο3 : Ελάχιστη υποχρέωση και αναγκαιότητα σήμερα είναι η συνειδητοποίηση της ατομικής ευθύνης που κουβαλάει ο καθένας μας μπρος στην ανοχή που δείχνουμε σε ότι υπονομεύει το μέλλον μας. Η στιγμή έφτασε για εκείνες τις αλλαγές που θα γίνουν με γνώμονα τις ανάγκες του ανθρώπου και της κοινωνίας, και όχι την “ανάπτυξη” και τις “αναγκαίες περικοπές”. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου